Laatste James Bond met Daniel Craig ‘No Time to Die’ is degelijk, maar geen klap op de vuurpijl
Daniel Craig neemt in No Time to Die met veel stunts en sentiment afscheid van James Bond. Toch is zijn zwanenzang niet het klapstuk zonder weerga dat er misschien wel in zat.
Niet de loonbrief met acht cijfers voor de komma overtuigde Daniel Craig tot een laatste dans als James Bond, de Britse spion met een alcoholprobleem en een licentie om megalomane schurken te doden. Barbara Broccoli, bazin van het Bond-imperium, kreeg Craig naar eigen zeggen opnieuw in de tuxedo door hem een epische afsluiter van zijn lucratief Bond-tijdperk aan te bieden. Als je dan toch opstapt als Bond, doe het met een knal. Ga nog een laatste keer helemaal los en speel de dramatische mogelijkheden van een zwanenzang maximaal uit. Het door productieproblemen geplaagde, en door de pandemie meermaals uitgestelde No Time to Die is een verdienstelijke poging om zo’n zinderend klapstuk te zijn. Met de nadruk op ‘poging’.
Onder Craig transformeerde de beruchte rokkenjager in een romanticus die in de grote liefde gelooft.
Toegegeven: je krijgt waar voor je geld. Het ontbreekt niet aan op het grote scherm afgestemde stunts en actiescènes. Maar eens pittoresk Italië wordt verlaten, heeft stand-inregisseur Cary Fukunaga het lastig om het spektakel er even goed en groots te laten uitzien als voorganger Sam Mendes, die met beeldtovenaars Roger Deakins (Skyfall) en Hoyte van Hoytema (Spectre) werkte.
De gebruikelijke race tegen de klok om een karikaturale schurk tegen te houden is dan ook behoorlijk doorsnee. Slechterik Blofeld (Christoph Waltz) wordt overvleugeld door Lyutsifer Safin (Rami Malek), die MI6 een extreem gevaarlijk biologisch wapen ontfutselt. Vroeger waren kernraketten het grote gevaar, vandaag is dat laboterrorisme. James Bond keert er zelfs voor terug uit pensioen. Zijn functie én codenaam 007 is intussen doorgegeven aan de jonge, zwarte Nomi (Lashana Lynch) maar – toeter niet te snel – meer dan een nevenpersonage is ze niet. Net als M, Q en Moneypenny is ze het vijfde wiel aan de wagen. Craig had gelijk: het was tijd om de franchise opnieuw uit te vinden.
Zijn adieu is niet de verhoopte uitzonderlijke Bond, maar wel een degelijke film die het meer van fanservice en kwantiteit moet hebben dan van kwaliteit.
Dé motor van No Time to Die is zowaar een romantische plotlijn. Bond wordt herenigd met de eerder door hem afgestoten Madeleine Swann (een uitmuntende Léa Seydoux). Onder Craig transformeerde de beruchte rokkenjager in een romanticus die in de grote liefde gelooft. Sentiment krijgt verrassend veel ruimte, zonder het entertainmentgehalte omlaag te halen. Als het op doden aankomt, staat de meedogenloze bruut uit Casino Royale er onmiddellijk terug.
Craig kan terugblikken op een erg knappe rit als James Bond in films van wisselende kwaliteit. Zijn adieu is niet de verhoopte uitzonderlijke Bond, maar wel een degelijke film die het meer van fanservice en kwantiteit – met twee uur en 43 minuten is No Time to Die de langste Bond ooit – moet hebben dan van kwaliteit. So what?
No Time to Die p>
Cary Joji Fukunaga, met Daniel Craig, Léa Seydoux, Lashana Lynch, Rami Malek p>
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier