Christopher Nolan heeft de lat onmogelijk hoog gelegd, maar levert met Inception – vanaf morgen in de bioscoop! – het ultieme bewijs dat goede cinema gelijkstaat met dromen met je ogen open.
Inception ***Van Christopher Nolan met Leonardo DiCaprio, Marion Cotillard en Ellen Page
Af en toe kunnen u en ik aanschouwen hoe een kunstenaar zichzelf én het medium dat hij hanteert overstijgt en met iets hoogst bijzonder op de proppen komt. Zo’n belevenis biedt Christopher Nolan met dit letterlijke en figuurlijke droomproject. Dankzij het megasucces van The Dark Knight kreeg de Brits-Amerikaanse filmmaker de studiobonzen van Warner Bros. zover om het gigantische budget – zo’n 200 miljoen dollar! – van deze op het eerste gezicht van de pot gerukte productie op te hoesten en zagen sterren als Leonardo DiCaprio, Marion Cotillard en Ellen Page geen graten in het feit dat niemand het volledige scenario mocht lezen.
Dat Nolan jarenlang schaafde aan het verhaal van een stel dieven die de dromen van hun slachtoffers binnendringen om kostbare informatie te stelen, heeft duidelijk zijn vruchten afgeworpen. Wat makkelijk had kunnen resulteren in een zelfgenoegzame masturbatiesessie, is tegelijkertijd ’s mans persoonlijkste, uitdagendste en meeslependste film geworden. Anders: de kille puzzelaar achter Memento en The Prestige en de geslepen vakman van de recentste Batman-films hebben de gulden middenweg gevonden.
Ook Nolans ‘partners in crime’ weten hun grenzen te verleggen. DiCaprio is als getormenteerde bendeleider – nog – overtuigender dan in zijn samenwerkingen met Martin Scorsese. Vaste cameraman Wally Pfister schiet voor het eerst écht sfeervolle beelden. Componist Hans Zimmer breekt met zijn steeds ergerlijkere bandwerkmentaliteit en levert een van de meest overdonderende scores in tijden af. En de speciale effectenploegen – zowel de digitale als de analoge – toveren het ene verbluffende schouwspel na het andere op het witte doek.
Enige hindernis is de gigantische hoeveelheid hooi die Nolan op zijn vork genomen heeft. De vernuftige mix van klassieke en minder klassieke filmtechnieken, de aan de James Bond-films herinnerende actiesequenties, het labyrint van metaniveau’s en intertekstuele verwijzingen en de entertainende ‘heist movie’-structuur: zowel intellectueel, cinefiel als popcornliefhebber zal ongetwijfeld zijn gading vinden. Dat elkeen elementen zal ontwaren die hem minder bevallen, is echter even vanzelfsprekend.
Nolan mag de lat dan wel onmogelijk hoog hebben gelegd, één ding staat buiten kijf: Inception is het ultieme bewijs dat goede cinema gelijkstaat met dromen met je ogen open.
