Bal (Honey). In deze metafysische heimatfilm van de Turk Semih Kaplanoglu droomt de zesjarige Yusuf ervan om net als zijn vader imker te worden. Wanneer papa plots verdwijnt, zoekt Yusuf hem in de diepe bossen. Een oogstrelende mijmering over verloren onschuld die zelfs bij toenmalig juryvoorzitter Werner Herzog een gevoelige snaar raakte.
Zo snel als het Amazonewoud wordt gekapt, zo snel groeit de Braziliaanse economie. Ook de lokale filmproductie doet het goed – ten getuige deze Focus op Brazilië met films over en door jongeren. Denk aan The Famous and the Dead, over een jonge Bob Dylan-fanaat op zoek naar zichzelf…
…of Proibido Proibir, een portret van drie bevriende studenten uit Rio de Janeiro.
Wie liever de favela’s intrekt, kan dat in Os 12 Trabalhos, een moderne interpretatie van de Herculesmythe over een ex-jeugddelinquent die een baan tracht te vinden.
Norwegian Wood. Met deze loyale en stijlrijke verfilming van Haruki Murakami’s doorbraakroman is Tran Anh-hung – de maker van arthouseparels als L’odeur de la papaye verte en Cyclo – eindelijk terug. Universiteitsstudent Toro voelt wat voor zowel zijn levendige medestudente Midori als de labiele Naoko, met alle conflicten van dien. Een romantische nostalgietrip met de Japanse studentenopstand van de late jaren 60 en een verstilde score van Radioheadgitarist Jonny Greenwood als achtergrond.
Puzzle. Het speelse zedendrama is het regiedebuut van de Argentijnse Natalia Smirnoff. Daarin zie je hoe een vijftigjarige huismoeder openbloeit wanneer ze in puzzels een nieuwe hobby en in haar puzzelpartner een nieuwe passie vindt.
Ook dit jaar dingen negen nooit eerder in België vertoonde competitiefilms mee naar een distributiepremie van 8000 euro – kwestie van ook wat exotischere titels een kans te geven in ons commercieel verpieterde bioscoopcircuit. Op het menu staat onder meer het Argentijnse Carancho, een sociale film noir van Leonera-regisseur Pablo Trapero…
…en het Israëlische The Matchmaker, een melancholische opgroeikroniek over een tiener uit het Haifa van de jaren 60.
De sectie Cinema Vivo bevat eenentwintig onuitgebrachte titels, waaronder enkele internationale festivalfavorieten. Zo is er Chongking Blues van Wang Xiaoshuai, de enige Chinese film die vorig jaar de hoofdcompetitie van Cannes haalde.
Nog uit China komt The Ditch van ex-documentairemaker Wang Bing, een aangrijpend en clandestien gedraaid docudrama over Mao’s illustere strafkampen dat in september nog indruk maakte in Venetië.
Jafar Panahi. Dat het Iraanse mollahregime niet bekendstaat om haar diepe respect voor democratie en mensenrechten is genoegzaam bekend. Dat ondervonden ook de Iraanse regisseurs Jafar Panahi en Mohammed Rasoulof enkele maanden geleden toen ze de gevangenis werden ingegooid na kritiek op de regering. Cinema Novo werpt de barricades op en vertoont enkele van hun dissidente films waaronder Panahi’s Gouden Leeuw-winnende The Circle en Rasoulofs meest recente wapenfeit The White Meadows.
Mohammad Rasoulof
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier