Een jonge crimineel draait rond en rond als een leeuw in kooi, aan wanhoop ten prooi, in dit naturalistische debuut van Florin Serban.
If I Want to Whistle, I Whistle ***
Florin Serban met George Pistereanu, Ada Condeescu, Clara Voda
Geen idee wat ze de jongste jaren in Roemenië in het leidingwater gieten, maar slecht voor de geestelijke gezondheid kan het niet zijn. De nieuwste aanwinst in het stilaan indrukwekkende lijstje van recente Roemeense topfilms is dit Dardenniaanse gevangenisdrama van debutant Florin Serban naar het toneelstuk van Andrea Valean.
Serban volgt de lotgevallen van de achttienjarige jeugddelinquent Silviu (prima vertolkt door knuffelskinhead George Pistereanu), die nog maar twee weken in de gesloten instelling hoeft te verblijven waar hij twee jaar geleden belandde. Toch dreigen net die laatste twee weken er te veel aan te worden wanneer zijn moeder plots weer opduikt en hem aankondigt met zijn jongere broertje naar Italië te willen verhuizen. Vanaf dan denkt hij slechts één ding: zo snel mogelijk wegwezen om zijn broertje voor een rotjeugd met dat loeder van een moeder te behoeden.
Niet alleen Serbans thematiek van schuld, boete en disfunctionele families doet aan de Dardennesdenken, maar ook de handbewogen en energiek gecoupeerde faux-véritéstijl. De vele close-ups en shots van op de rug roepen onvermijdelijk echo’s op van het naturalistische werk van de onvolprezen Belgische broers. Bovendien bedient ook Serban zich van een jonge protagonist die plots voor grote morele keuzes komt te staan en een idiot savant in een door misbruik en geweld geïnfecteerde omgeving blijkt.
In het begin lijkt de film misschien een routineus, maar sfeervol gevangenisdrama waarin alle genreclichés de grauwe, met echte jeugddelinquenten bevolkte revue passeren – de opstootjes, de ruilhandel, de vernederingen, de seksuele frustratie. Serban laat de spanning echter gestaag opzwellen door af en toe de pauzeknop in te drukken en de stiltes in realtime te laten spreken, alsof je als kijker ondertussen zelf mag oordelen: ‘schuldig of onschuldig’.
Wanneer de hel écht losbarst, is de vraag niet hoe Silviu het er in de gewelddadige en voorspelbare slotact van zal afbrengen, maar wel wat er na het rollen van credits voor hem in het verschiet ligt. Een tweede kans en een gezinleven met hem als Ersatzvader? Of een gekooid en solitair bestaan zonder hoop of perspectief? Een inhoudelijk en stilistisch weldoordacht drama over barstende bommen en tikkende klokken, vorig jaar in Berlijn bekroond met de Zilveren Beer.
Dave Mestdach
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier