Filmografie Polanski: Bitter Moon

‘Een onthutsende mengeling van seksuele rijpheid en kinderlijke naïviteit’, zo omschrijft Peter Coyote in Bitter Moon het personage van Emmanuelle Seigner.

Bitter Moon (1992)

‘Een onthutsende mengeling van seksuele rijpheid en kinderlijke naïviteit’, zo omschrijft Peter Coyote in Bitter Moon het personage van Emmanuelle Seigner. Die dualiteit valt ook bij Polanski in de smaak, maar hij verkent hij toch de schaduwzijden – ook al wordt dat ‘ideaalbeeld’ geïncarneerd door de actrice die toen zijn nieuwste levensgezellin was en intussen ook de moeder van zijn kinderen.

Tijdens een even vervelende als claustrofobische cruise op de Middellandse zee doet een aan een rolstoel gekluisterde mislukte Amerikaanse schrijver (Peter Coyote) aan een argeloze jonge Engelsman (Hugh Grant) het verhaal van zijn alles verslindende passie voor Mimi (Seigner). Het is het bekende liedje van twee mensen die elkaar eerst intens beminnen om elkaar nadien even gretig te vernietigen. Hun erotische spelletjes komen in meestal potsierlijke flashbacks tot leven, beginnend met Coyote die de melk van de borsten van zijn geliefde likt en eindigend met plasseks, wat door Coyote als een tweede doop ervaren wordt – ‘alles wat tussen twee mensen gebeurt, wordt een sacrament’. En dan vergeten we nog de grootste giller van de film: Coyote kruipt met een varkenskop op knorrend op handen en voeten door hun Parijse appartement, terwijl boerinnetje Seigner hem moet bestraffen voor zijn gebrek aan zindelijkheid. In deze Last Tango in Paris du pauvre is Polanski net een stout jongetje dat opschept over de obsceniteiten die hij net op het speelplein heeft geleerd.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content