Superhelden te commercieel voor Film Fest Gent? ‘Fumer fait tousser’ bewijst het tegendeel

Al is de kans klein dat de ‘Tabac Force’ uit de nieuwe film van de Franse absurdist Quentin Dupieux tot de Marvel Cinematic Universe zal toetreden.

Ze noemen zichzelf de ‘Tabac Force’, maar zelf hebben ze nog nooit een sigaret aangeraakt. Want zoals de filmtitel het zo mooi verwoordt: roken veroorzaakt hoesten. In plaats daarvan noemen de vijf superhelden, met individuele namen als Nicotine en Amonniaque, zichzelf naar de manier waarop ze schurken verslaan. Hun favoriete gevechtstechniek is namelijk om giftige stoffen op hun vijanden af te vuren tot ze bezwijken aan kanker.

Zoals bovenstaande beschrijving doet vermoeden, is fumer fait tousser niet meteen een superheldenfilm à la The avengers. Sowieso doen de strakke pakjes en de motorhelmen van onze helden meer denken aan de Power Rangers dan aan Iron Man en co. En als u leest dat de film gemaakt is door de Franse absurdist Quentin Dupieux, in de muziekwereld bekend als Mr Oizo, dan weet u wat te verwachten. Binnen het superheldengenre leunt Fumer fait tousser nog het dichtst aan bij Danger 5, een post-ironische serie uit Australië waar een hoop anti-helden een onwaarschijnlijk en inefficiënt team vormen.

Unieke golflengte

Ook de helden in de nieuwe film van Dupieux hebben last bij het uitvoeren van hun missies. Nochtans opent de film met een geslaagd gevecht tegen Tortusse – een grote schildpad die aan de oude Godzilla-films doet denken. Achteraf wordt het vijftal echter opgebeld door hun leider Didier, een ziekelijk ogende rat die constant groen slijm uit zijn mond verliest. Volgens de analyses van Chef Didier zijn de afzonderlijke superhelden te individualistisch aan het worden, waardoor de cohesie van de Tabac Force verloren dreigt te gaan. Gelukkig heeft de groepsleider ook meteen een oplossing in petto. De vijf helden worden samen op een kampeertrip gestuurd, waar ze hun connectie met elkaar opnieuw kunnen verstevigen. Rond het middelpunt transformeert de film in een soort anthologieserie, want rond het kampvuur vertellen de hoofdpersonages (en enkele onverwachte gasten) elkaar enge verhaaltjes, het een al absurder dan het ander.

Wat volgt is exact wat u van Dupieux mag verwachten: extreem banale situatie die met een flinke dosis ironie en surrealiteit gebracht worden. Al sinds hij in 2010 als regisseur doorbrak met Rubber, een film over een moordlustige autoband, lijkt Dupieux op een unieke golflengte te zitten die u ofwel hilarisch vindt, ofwel helemaal niet snapt. Wie hiervoor niets met het filmische oeuvre van Mr Oizo had, zal dankzij Fumer fait tousser niet van mening veranderen. Aan al de rest: proesten van het lachen (en al dan niet van het roken) gegarandeerd!