Durft u horrorhype Hereditary aan? Dé vragenlijst voor poesjes

© iStock
Geert Zagers
Geert Zagers Journalist bij Knack Focus

Dus Hereditary is al een week uit en u twijfelt nog altijd of u moet gaan kijken. Niet omdat u bang bent. Gewoon omdat horror uw genre niet is. Tuurlijk. Zes vragen om u te helpen in uw beslissing. Waarschuwing: dit stuk bevat milde spoilers van Hereditary. Poesjes weten nu eenmaal liever op voorhand waar ze aan toe zijn.

1. Hoe vatbaar bent u voor marketing?

Want neen, Hereditary is niet zo eng als de buzz u wilt doen geloven. ‘De film die zo eng is dat er een noodnummer is’, is gewoon een betere kop dan ‘ Hereditary doet interessante dingen met het horrorgenre’. Net zoals ‘Al 72 uur wakker. Want je kunt geen nachtmerries hebben als je niet slaapt’ een leukere tweet is dan ‘Ik vond Hereditary redelijk beangstigend maar al bij al ça va nog want ik heb een goede band met mijn mama.’ Met Hereditary heeft horror de meme-marketing ontdekt. Dat wil niet zeggen dat u niet bang gaat zijn. Dat wil vooral zeggen dat u zeker bang gaat zijn als u bang wílt zijn.


2. Hebt u een goede band met uw mama?

Serieuze vraag. Het goede nieuws is dat u in het eerste uur van Hereditary betrekkelijk safe zit. (Op één scène na, die meer shockeert dan terroriseert.) Het grootste deel van de film gaat over traumaverwerking en familiale issues. U weet wel: de echte demonen zijn degene die u van uw mama hebt meegekregen. Er is een reden waarom de film Hereditary – ‘Erfelijk’ – heet. Die stukken zijn emotioneel heftig, maar niet ‘Fok dit, wie gaat er mee badmintonnen?’-heftig. Als u dus niet recentelijk een familielid verloren hebt, een goede band hebt met uw mama en geen familiale geschiedenis van ernstige mentale problemen, wordt Hereditary al een stuk draaglijker. Als u de WhatsApp-groep ‘Familie’ al een half jaar op mute hebt staan, gaat Hereditary net iets langer blijven hangen.

Durft u horrorhype Hereditary aan? Dé vragenlijst voor poesjes
© .


3. Wat is uw grootste irrationele angst?

Mocht het antwoord ‘Dingen met insecten’, ‘Dingen met bloed en lichaamsopeningen’ of ‘Dingen met geesten’ zijn: wel, dan hebben we slecht nieuws voor u. Zit er allemaal in. Het slechtst mogelijke antwoord op de vraag is evenwel ‘Dingen met occulte symboliek’. Dat is namelijk waar Hereditary het hardst in gaat. Na het relatief rustige eerste uur volgt een opbouw van drie kwartier, waarna de film in de finale twintig minuten lang full Exorcist gaat. U gaat bang zijn in Hereditary. Maar hoe bang, hangt van uw eigen issues af. Langs de andere kant: soms weet je het ook niet op voorhand. Zo wisten wij niet dat we een irrationele angst hadden voor naakte mannenlijven die zich in het schemerdonker ophouden en niks doen behalve gewoon staan en naakt zijn in het schemerdonker. Blijkt nu van wel. Weten we ook weer.


4. Wat is de engste film die u gezien hebt?

Hereditary is niet de engste film van de laatste jaren. Het is de engste film van de laatste jaren voor mensen die de laatste jaren niet naar enge films zijn geweest. Hij is een beetje enger dan Get Out en A Quiet Place, maar niet enger dan It Follows. Hij is ongeveer even angstaanjagend als The Shining en Rosemary’s Baby, maar met meer The Exorcist-horror. (Die laatste drie zijn sowieso heel nadrukkelijke referenties. Hereditary opent met beelden van een miniatuurhuis: een knipoog naar het gelijkaardige shot met de maquette van het doolhof in The Shining.) Maar eigenlijk is ‘eng’ het verkeerde woord. Hereditary is vooral beklemmend, ongemakkelijk en verontrustend en het is die niet aflatende sfeer die de film zo heftig maakt. Dat en het feit dat iedereen in dat huis het dimlicht op ‘minimum’ heeft staan.

Durft u horrorhype Hereditary aan? Dé vragenlijst voor poesjes
© .


5. Hoe goed kunt u tegen aanzwellende dissonante violen?

Die zijn er, maar niet overdreven. Hereditary is namelijk geen horror, maar indiehorror. Specifieker: het is indiehorror die recensenten goed vinden. Dat wil zeggen dat de makers meer ambities hebben in het deconstrueren van de beeldtaal van traditionele horror dan in het terroriseren van de kijker. En dat is goed nieuws voor de kijker. Hereditary is niet het soort horrorfilm dat met zichtbaar genoegen spelletjes met je speelt. De film zet meer in op atmosfeer dan op jump scares. Het aantal ‘Pas op, achter je’-trucjes is op één hand te tellen. Wat specifiek voor ons heel oké was. Vliegende nonnen met uitgestoken oogballen die gal brokken: doet ons niks. Maar laat een camera een klein meisje benaderen dat met haar rug naar de lens staat en wij beginnen zachtjes te miauwen. Het slechte nieuws: anders dan klassieke horror, die twee uurtjes wil entertainen, wil indiehorror u vooral blijvend verontrusten. Laat ons zeggen dat u niet met een opgelucht gevoel naar huis zult gaan na Hereditary.


6. Is er enige kans dat iemand ’s nachts klikgeluiden maakt in uw slaapkamer?

Begrijp ons niet verkeerd: wij vonden Hereditary al bij al nog doenbaar. Maar als er één grapjas in het donker dat ‘klok’-geluid met tong en gehemelte komt maken, worden er gezichten gebroken.


Hereditary

Nog steeds in de bioscoop.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content