Dirty Harry is 80: Eastwoods meest memorabele rollen op een rijtje
Clint Eastwood (º31/05/1930) is één van de meest gevierde Amerikaanse acteurs én regisseurs. Ter ere van zijn tachtigste verjaardag blikken we terug op zijn carrière met tien van zijn bekendste rollen.
Clint Eastwood (º31/05/1930) is 80, en als regisseur blijkbaar nog lang niet van plan te stoppen – Hereafter komt eind dit jaar in de zalen en Hoover is gepland voor 2012. Zijn laatste rol als acteur was evenwel die van Walt Kowalski in Gran Torino (2008). De bekendste – en waarschijnlijk beste – westernheld in de filmgeschiedenis evolueerde sinds het begin van zijn carrière (midden jaren ’50) naar één van de meest respectabele Amerikaanse acteurs én regisseurs van het moment. Wij blikken ter ere van zijn tachtigste verjaardag terug op die carrière, met tien in het geheugen gegrifte Eastwood-rollen:
The Good, The Bad and The Ugly (1966)
De derde film van Sergio Leone’s Dollars-trilogie, na A Fistful of Dollars (1964) en For a Few Dollars More (1965). Drie spaghettiwesterns, alledrie met Eastwood in de hoofdrol, waarvan deze laatste de lucht in werd (en wordt) geprezen als de beste ooit in zijn genre. Epische cinematografie, een ongelooflijke soundtrack van grootmeester Ennio Morricone, en Clint Eastwood als ‘Blondie’, oftewel The Man With No Name, oftewel ‘The Good’ uit de titel. Na de trilogie was Eastwoods broodje gebakken, wat leidde tot de oprichting van zijn eigen productiemaatschappij.
De bekende eindconfrontatie tussen de drie hoofdpersonages, onsterfelijk gemaakt door de soundtrack:
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Paint Your Wagon (1969)
Niet direct één van Eastwoods meest memorabele rollen, alhoewel zijn ‘zangkunsten’ (check zeker zijn versie van I Talk To The Trees) sommigen waarschijnlijk zijn bijgebleven. De film, een remake van een Broadway-productie, werd berucht omwille van zijn grote (overschreden) budget voor een musical, een genre dat al lang over zijn hoogtepunt heen was. Regisseur Joshua Logan werd door financiële moeilijkheden de deur gewezen toen de opnames al vijf maanden bezig waren, en regieassistent Tom Shaw klaarde de klus (zonder daarvoor credit te krijgen).
Lip-syncing is misschien niet Clints sterkste punt, maar voor de rest is deze Gold Fever best te genieten:
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
The Beguiled (1971)
Een drama van Don Siegel met Eastwood als een gewonde en te zelfzekere soldaat/womanizer, die verzorgd wordt in een meisjesschool. Zijn charmes zorgen voor jaloezie bij de meisjes en de spanningen leiden uiteindelijk tot een tragisch einde: één van de zeldzame films waarin Eastwoods personage sterft. The Beguiled werd een behoorlijke hit in Europa, maar kreeg in de Verenigde Staten amper voet aan de grond. Misschien wel omdat Universal de film promootte als een classic Eastwood-western, wat het allesbehalve was.
Clint gebruikt zijn charmes bij Elizabeth Hartman:
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Dirty Harry (1971)
Ongetwijfeld Eastwoods meest legendarische en beruchte personage: Inspector ‘Dirty’ Harry Callahan, de flik die elke mogelijke regel uit het boekje aan zijn laars lapt. Hij zou de rol, die hem definitief naar het sterrendom katapulteerde, hierna in nog vier andere films vertolken. Eastwood was trouwens verre van de eerste keuze van producent Warner Bros. voor de hoofdrol: Frank Sinatra, Marlon Brando, Steve McQueen en Paul Newman waren kanshebbers. Het was die laatste die aan Warner voorstelde om de acteur te casten die Dirty Harry uiteindelijk onsterfelijk maakte. Net zoals bij The Beguiled in hetzelfde jaar, stond Don Siegel in voor de regie.
De scène met de bekendste Eastwood-quote to date: “You’ve got to ask yourself one question: ‘Do I feel lucky?’ Well, do ya, punk?”:
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Thunderbolt and Lightfoot (1974)
Clint Eastwood met aan zijn zijde niemand minder dan een jonge Jeff The Dude Bridges, die voor deze film een Oscarnominatie kreeg. Deze humoristische misdaad/avonturenfilm van Michael Cimino gaat over ex-misdadiger John ‘Thunderbolt‘ Doherty (Eastwood) die de jonge autodief Lightfoot (Bridges) ontmoet en hem meesleept om een oude buit op te halen, die – u raadt het al – niet meer op de oorspronkelijke plek te vinden is. Hoewel de film geen bekende kaskraker werd, is de combinatie van de hoofdrolspelers onvergetelijk.
Decennia voor de opkomst van de zelfmoordkonijntjes, een mislukte poging tot bunny genocide:
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
The Outlaw Josey Wales (1976)
Nog een westernpareltje dat bij de beste ooit wordt gerekend, met Eastwood in de regisseursstoel én hoofdrol: Josey Wales, een man wiens gezin tijdens de Amerikaanse burgeroorlog wordt vermoord en die zich na die oorlog bij de rebellen aansluit, uit op wraak. Hij moet evenwel vluchten en neemt onderweg nog andere outcasts en enkele indianen onder zijn hoede, tot hij het uiteindelijk moet opnemen tegen zijn jagers. Een weetje: in tegenstelling tot in veel andere westerns, vermoordt Eastwood in zijn films geen indianen. In deze bouwt zijn personage zelfs een sterke vriendschapsband met hen op.
De ontmoeting tussen Josey Wales en een Cherokee indiaan:
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Escape From Alcatraz (1979)
Nog eentje van Don Siegel, die zijn bekendheid als regisseur vooral te danken had aan de samenwerkingen met Eastwood. Escape From Alcatraz is gebaseerd op de waargebeurde ontsnapping van Frank Morris en zijn kompanen uit de beruchte Alcatraz-gevangenis. Het zou wel eens de enige geslaagde ontsnapping van het eiland ooit kunnen zijn; van de drie criminelen is nooit een spoor teruggevonden. De acteurs (Eastwood, Fred Ward en Jack Thibeau) maakten zelf de gevaarlijke afdaling langs de gevangenismuur en in het water. Siegel vreesde enkele keren dat zijn acteurs waren meegesleurd door de stroming.
Een bekende scène: Eastwood als Frank Morris, met een teveel aan lef als u het ons vraagt:
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Unforgiven (1992)
Nogmaals een western met Eastwood als regisseur én acteur, opgedragen aan zijn twee regiementors: Sergio Leone en Don Siegel. Unforgiven won vier Oscars, waaronder die van Beste Regisseur en Beste Film. Beste Bijrol ging naar Gene Hackman, en ook Morgan Freeman draaft op in deze prent. Eastwood is William Munny, een ex-moordenaar die zijn criminele bestaan opgaf voor zijn gezin, maar na de dood van zijn vrouw terug als premiejager op pad gaat.
William Munny als vaderfiguur voor zijn protégé ’the Schofield Kid’ (Jaimz Woolvett), met de bekende quote: “It’s a hell of a thing, killing a man.”
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Million Dollar Baby (2004)
Werd zopas nog door onze eigenste Patrick Duynslaegher bij de beste tien films van het afgelopen decennium geplaatst, goed voor weeral vier Oscars: Beste Regisseur, Beste Film, Beste Actrice (Hilary Swank) en Beste Mannelijke Bijrol (Morgan Freeman). Een hartverscheurend boksdrama over twee getekende zielen – Swank als bokster die wil dat een weigerachtige Eastwood haar mentor wordt om de top te bereiken – wordt uiteindelijk één van de weinige films waarin een pro-euthanasie betoog wordt gevoerd. Het is bovendien Eastwoods 25ste film als regisseur.
Een van de aangrijpendste scènes in de film, met doorleefde vertolkingen van de twee hoofdrolspelers:
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Gran Torino (2008)
De laatste van ons lijstje, met Eastwood weeral als regisseur en in zijn allerlaatste rol als acteur (hoewel hij dat over Million Dollar Baby ook beweerde). Misschien had hij hiermee eindelijk een Oscar voor Beste Acteur willen winnen, maar vreemd genoeg werd er schaamteloos over Gran Torino heen gekeken en vergaarde de film geen nominaties. Het is evenwel een rauw en tegelijk menselijk drama met indrukwekkende acteerprestaties, over een racistische oorlogsveteraan die zijn vooroordelen over zijn Aziatische buren gaandeweg ziet veranderen.
Om af te sluiten geeft Eastwood u zelf een woordje uitleg:
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Sanne Jehoul
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier