De fotograaf en cineast Richard Kern geldt als de belangrijkste vertegenwoordiger van de New Yorkse ‘Cinema of Transgression’ – ten bewijze ‘The Hardcore Collection’ én ‘Extra Action’.
THE HARDCORE COLLECTION (1985-1993) Dvd
Filmfreaks
Films: **/* ~ Extra’s: 0
EXTRA ACTION (2007) Dvd
Filmfreaks
Films: 0 / Extra’s: *
Cinema of Transgression dankt zijn naam aan een manifest dat undergroundcineast Nick Zedd anno 1985 schreef. Hij had het over een groep filmmakers die wild om zich heen sloeg met 8mm-camera’s en subversie hoog in het vaandel droeg. Onderwerpen als gratuit geweld, SM, bondage, mutilaties, hardcore porno, aftakeling en de dood werden expliciet en met zwartgallige humor en keiharde rock-‘n-roll opgediend. Schokkend? Niet eens zo.
Vooreerst vloeit de Cinema of Transgression voort uit de No Wave-beweging van midden jaren zeventig tot halverwege de jaren tachtig. In de films van Richard Kern (58) valt de invloed van Amos Poe bijvoorbeeld niet te ontkennen. In de manier waarop Kern en co seks en geweld aankaarten, zijn ze dan weer schatplichtig aan de tenoren van de New Yorkse avant-garde uit jaren zestig zoals Andy Warhol, Jack Smith en Kenneth Anger. Kern bezigt bijvoorbeeld de muziek van Sonic Youth en The Dream Syndicate bij zijn morbide en bewust perverse seksuele fantasieën. Anger deed hem dat al voor in Scorpio Rising (1961), zij het met andere bands.
The Hardcore Collection bevat een essentiële verzameling van Kerns korte films. Zijn beste werk maakte hij in samenwerking met de performanceartieste, schrijfster, bejubelde muzikante en actrice Lydia Lunch – denk aan Fingered, The Right Side of My Brain en Submit to Me Now. Het schitterende The Manhattan Love Suicides regisseerde hij samen met de eerder vernoemde Nick Zedd. De vier hoofdstukken (alles samen slechts 36 minuten) belichten de horrorzijde van idolatrie, zelfmoord, vrouwelijke dominantie en drugsgebruik. Brutale seks, zuivere horror en aberrant gedrag worden in korrelig zwart wit, vuig maar poëtisch en met een energieke portie noise en rock op de kijker losgelaten.
Kerns logo – Deathtrip Films – mag letterlijk worden genomen. Zijn films van toen zijn duidelijke uitwasemingen van de No Future-generatie. Grote boodschappen hoef je achter zijn schokkende beelden niet te zoeken. De man verkoopt geen ideologieën, maar wentelt zich vol overgave in de schaduwzijde van het bestaan en die van de Amerikaanse droom in het bijzonder.
In het slechtste geval overstijgt de verzameling penissen (al dan niet in erectie), vagina’s en borsten de gemiddelde pornofilm niet. Zo is de Extra Action dvd niet meer dan een nogal saaie opeenvolging van vrouwen die zich masturberen en met dildo’s in de weer zijn. Ieder zijn meug natuurlijk.
Piet Goethals
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier