8 opmerkelijke controverses tijdens het filmfestival van Cannes

Lars Von Trier op het Filmfestival van Cannes © REUTERS

Cannes en schandalen, het zijn twee woorden die hand in hand gaan. Het prestigieuze filmfestival is nog geen enkele editie gespaard gebleven van een stevige portie controverse. Benieuwd naar enkele memorabele momenten uit de geschiedenis van het festival?

De veroordeling van de platte vrouwenschoenen op de rode loper, het zorgt dezer dagen al voor heel wat ophef bij de vrouwelijke beroemdheden en op sociale media. Verder is het filmfestival dit jaar opmerkelijk vrij van aanstootgevende gebeurtenissen. Buiten de wel erg diep uitgesneden decolleté van model Miranda Kerr en de egocentrische sterren die het niet kunnen laten om de selfie-ban te breken, verliep Cannes tot nu toe redelijk braaf.

Voor wie nog zit te wachten op een ‘gebeurtenis’: het festival duurt nog enkele dagen… Intussen lijstten we enkele controversiële momenten uit de Cannes-geschiedenis op.

1. Lars Von Trier: ‘Ik begrijp Hitler’

Het grootste schandaal in de geschiedenis van Cannes blijft de ongelukkige uitspraak van Lars Von Trier over Hitler. ‘Hitler is niet bepaald iemand die ik goedhartig zou noemen, maar ik begrijp de man wel.’ Geen geslaagde propagandatruc van Von Trier. Sindsdien is hij geheel uit de gratie van Cannes gevallen.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

2. Viridiana van Luis Buñuel

De film Virdiana van Luis Buñuel zorgde er niet enkel voor dat de Italiaanse regisseur internationaal doorbrak, het veroorzaakte bij de vertoning in 1961 op Cannes ook voor heel wat wreveling. Thema’s als incest, verkrachting en hypocrisie van de Katholieke Kerk vielen in slecht aarde bij het Vaticaan. Maar wat het meest tegen de borst stootte, was Buñuels versie van Het Laatste Avondmaal, waarbij hij Jezus en de apostelen verving door een bende bedelaars. Ondanks het protest, won de film dat jaar de Gouden Palm.

3. Een kus op…

Ook vorig jaar ontsnapte Cannes niet aan de controverse. De Iraanse actrice Leila Hatami, bekend van de Oscarwinnende A Separation, haalde zich de woede van haar thuisland op de hals. Ze durfde het namelijk aan om de 83 jaar oude voorzitter van de jury, Gilles Jacob een kus te geven op… de wang. De toenmalige Iraanse minister van Cultuur Hossein Noushabadi veroordeelde Hatami omdat zij als Iraanse vrouw het toonbeeld van kuisheid is.

4. Borat in mankini

Ook Borat, het alter ego van acteur en filmmaker Sacha Baron Cohen liet wel erg veel van zichzelf zien tijdens zijn bezoek aan de Côte d’Azur in 2006. Baron Cohen staat erom bekend dat hij met opmerkelijke stunts reclame maakt voor zijn al even opmerkelijke films. Als hij op het strand verschijnt in een fluorescerende mankini die amper zijn testikels bedekken, wendden de meeste zonnebaders toch wel even hun ogen af. En nee, niet omdat ze verblind werden door de zon.

5. Antichrist van Lars Von Trier

Schandalen creëren lijkt wel een hobby voor Lars Von Trier, want nog voor zijn zogenaamde nazisympathieën, zorgde ook de voorstelling van zijn film Antichrist in 2009 voor veel ophef. De scene waarin een vrouw haar genitaliën afsnijdt, ging voor vele kijkers een brug te ver. Velen verlieten het theater en sommigen vielen zelfs flauw. Lars Von Trier reageerde met de volgende woorden: ‘Ik ben de beste regisseur ter wereld.’

6. Uma Thurman in de voetsporen van Sharon Stone

Niet enkel Sacha Baron Cohen zorgde voor controverse door wat naakt vlees te tonen. Amerikaanse actrice Uma Thurman gaf net iets teveel van zichzelf bloot als ze in 2011 mee zetelde in de jury van het festival. Basic Instict– gewijs kruiste Thurman tijdens een interview haar benen, zich er niet, of misschien juist wel, van bewust dat haar ondergoed tijdens het aankleedproces verloren was geraakt.

7. De protesten van ’68

Het hele festival had in 1968 een groot schandaal kunen zijn, maar wist net op tijd zijn reputatie te beschermen. In mei 1968 bruisten de Franse straten van de revolutionaire sentimenten. Studenten revolteerden en werknemers gingen in staking. Regisseurs als Jean-Claude Godard en Roman Polanski eisten dat Cannes vroegtijdig de stekker uit het evenement trok, als steun voor de protesten. ‘Alles wat enige vorm van waardigheid en belang heeft, stopt in Frankrijk’, zei regisseur François Truffaut toen. Cannes bewees dat het mee in dat rijtje thuishoorde, door het einde van het festival vijf dagen eerder dan gepland in te lassen.

8. De middelvinger van Tarantino

Pulp Fiction van regisseur Quentin Tarantino sloeg op het filmfestival in als een bom. Vorig jaar kreeg het na twintig jaar nog een erevertoning op het festival, maar in 1994 zagen de kijkers de genialiteit van de cultfilm (nog) niet in. Zoveel geweld, dat waren ze op Cannes niet gewend. Toen de titel van de film werd afgeroepen als winnaar van de Gouden Palm, klonk uit het publiek boegeroep en riep een individu klaar en duidelijk: ‘Wat een onzin’. De immer coole Mr. Q reageerde met een al even heldere boodschap: door zijn middelvinger op te steken.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

(FDC)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content