Franse cineast François Ozon knipoogt in ‘L’amant double’ naar sinistere tweelingenfilms.
Chloé (Marine Vacth), een vijfentwintigjarig model, voelt zich niet goed in haar vel. Ze is eenzaam, ongelukkig in de liefde en klaagt over buikpijn. Haar gynaecoloog vermoedt dat Chloés klachten psychosomatisch zijn en stuurt haar door naar een psychoanalyticus, Paul Meyer (de Belg Jérémie Renier, straks in de bioscoop te zien in Slalom). Die vindt de oorsprong van haar kwaal, de symptomen verdwijnen en Paul en Chloé worden verliefd op elkaar.
Ze gaan samenwonen in een groot appartement met uitzicht op Parijs en leiden een harmonieus leven, tot Chloé ontdekt dat Paul een identieke tweelingbroer heeft, Louis (nog eens Renier), die net als zijn broer therapeut is. Chloé wordt ook Louis’ patiënt en voelt zich onweerstaanbaar tot hem aangetrokken, ook al blijkt hij de sadomasochistische tegenpool van de tedere Paul. Maar waarom wil Paul niet met haar over Louis praten? En bestaat Louis eigenlijk wel of is hij gewoon een creatie van Chloés seksuele fantasie?
De Franse cineast François Ozon (Sous le Sable, Swimming Pool, Gràce à Dieu) knipoogt in deze vrije bewerking van Joyce Carol Oates’ Lives of the Twins (een pulproman die ze schreef onder het pseudoniem Rosamond Smith) narratief volop naar de klassiekers onder de sinistere tweelingenfilms: David Cronenbergs Dead Ringers, Brian De Palma’s Sisters, Roman Polanski’s The Tenant en Alfred Hitchcocks Vertigo. Dat wordt nog benadrukt door het gebruik van muurgrote spiegels, wenteltrappen in gebouwen van de grote Franse architect Robert Mallet-Stevens, split-screenbeelden en body horror.
Het hoogtepunt van dit virtuoze en vooral heel erg kinky vrouwenportret is een scène waarin de broers zich verliezen in een triootje met Chloé. Ook niet te versmaden: de Belgische cameraman Manuel Dacosse die iets heel bijzonders doet met een clitoris en de close-up van een oog. Ja, dat hebt u goed gelezen.
L’amant double
Zaterdag 12/6, 23.45, NPO 2
