Een knikje van Aldo Struyf, twee karakterkoppen en een psychedelische heks: daar moest de regisseur van Welp het mee doen voor de video van Where Are You?, de nieuwe Crayon Sun.
‘Als er al een single op de plaat staat, is het deze wel’, zegt Aldo Struyf over Where Are You?, het tweede nummer dat hij en bluesman Dave ‘Big Dave’ Reniers onder hun gezamenlijke nom de plume Crayon Sun naar voren schuiven. ‘Radiopresentatoren die ons interviewen, pikken Where Are You? er ook vaak uit om na het gesprek te draaien’, lacht Struyf.
Net als op de rest van hun debuutplaat bezingen Reniers en Struyf op Where Are You? de liefde in al zijn droefenis en boosaardigheid. Wie de dampende grog van bluesy gitaren, om zich heen grijpende elektronica en nijpende vocals op z’n Nick Caves tot op de bodem leegslurpt, blijft achter met een bittere nasmaak: hier wordt een vrouw gemist. ‘Dave drukt zijn emoties heel direct uit in zijn teksten, ook in de deze’, zegt Struyf. ‘Als hij het lastig heeft, schrijft hij: ik mis je, mijn hart doet zeer en ik zit hier te bleiten. Ik zou eerder beginnen over een woelige zee waar ik op drijf, terwijl de haaien langzaam op me af komen zwemmen’, klinkt het lachend.
‘Hoe meer geld er achter een videoclip zit, hoe meer de groep zich wil bemoeien.’
Voor de clip van Where Are You? tekende Jonas Govaerts, niet alleen de regisseur van Welp en Tabula rasa, maar ook van twee clips van Creature with the Atom Brain, de band waarmee Struyf tot 2015 de hort opging. ‘Zelf maak ik ook af en toe video’s, maar één keer per album wil ik het deftig doen. Jonas mocht van mij doen wat hij wilde, weliswaar met een minimaal budget.’
Een positie die Govaerts wel bevalt. ‘Hoe meer geld er achter een video zit, hoe meer de groep zich wil bemoeien. Zelf heb ik nog nooit iets verdiend aan een videoclip, maar het is wel altijd een fijne proeftuin om nieuwe technieken uit te proberen of voor de eerste keer met iemand samen te werken. Voor deze clip was dat de opkomende cameravrouw Ruby van der Kooij. Zij nam een heel bolle lens mee naar de set, ideaal om te maken wat ik voor ogen had. Je moet weten dat ik net daarvoor Climax van Gaspar Noé had gezien en Aldo’s filmsmaak samen te vatten valt als: hoe meer vuiligheid, textuur en mysterie, hoe beter.’
In de clip herkent u de karakterkoppen van de leden van Crayon Sun, maar het is toch danseres Frauke Maria Mariën die de aandacht naar zich toezuigt. ‘Zij is eigenlijk de ex van de ik-figuur, zoals hij haar voorstelt. Als een soort psychedelische heks, met andere woorden’, legt Govaerts uit. ‘Het doet achteraf gezien raar dat zij tekst zingt die eigenlijk tegen haar is bedoeld’, zegt Struyf. ‘Maar die kritiek moet je durven loslaten als je iemand carte blanche geeft. In Jonas’ geval weet ik dat hij er altijd iets moois van maakt.’
