In première: Ão maakt Zuid-Amerikaanse muziek via e-mail

De Leuvense band strikte voor de videoclip van Tea regisseur Michiel Venmans. En een dode kever.

De Pixies namen de vocalen van hun legendarisch debuut Surfer Rosa op in het toilet. West-Vlaamse punkband Dirk schreef het kortste nummer van zijn nieuwe plaat voor de lavabo en Brusselse new wave-formatie De Nooit Moede nam een ep op in de badkamer van Zwangere Guy. Ook de debuutplaat van Ão, een project met Latijns-Amerikaanse invloeden van Brenda Corijn (zang) en Siebe Chau (gitaar), ontstond tussen de tegels. En dan vooral uit praktische overwegingen: de keuken was de enige ruimte waar de huisgenoten van Corijn haar niet konden horen.

Het begon allemaal een jaar voordien, toen Chau Corijn hoorde zingen tijdens een opvoering van Baal van Berthold Brecht, een toneelstuk waar David Bowie ooit nog de hoofdrol in speelde. Hij vroeg haar prompt om samen op te treden. Aanvankelijk zonder grote toekomstplannen, vooral omdat hij geen zin had om alleen te spelen. Maar toen vertrok Corijn op Erasmus naar Porto, vloog een zieke vleermuis door Wuhan en hadden beiden genoeg tijd om handen om demo’s naar elkaar te mailen. Zij in een keuken in Porto, hij in een slaapkamer in Leuven, bijna 2000 kilometer verderop. Het duo werd een band.

Zoals Rosalía flamenco naar het heden vertaalde – en daarbij Spaanse genrepuristen op de hals haalde -, doet Ão iets gelijkaardigs met traditionele Afro-Portugese en Zuid-Amerikaanse muziek. Corijn grijpt terug naar de Portugees-Mozambikaanse roots van haar moeder, Chau naar zijn liefde voor Argentijnse en Braziliaanse folklore – ‘Ik word daar het gelukkigst en het droevigst van tegelijk’. En dat zullen de puristen geweten hebben. ‘Genres zijn niet heilig. Zonder crossovers zouden veel goede dingen niet bestaan. El Buho bijvoorbeeld, een Britse dj die elektronica maakt geïnspireerd door muziek uit het Andesgebergte. Of onze labelgenoot Susobrino, die hetzelfde doet met traditionele Boliviaanse muziek.’

Kever

Met de hulp van regisseur en vriend aan huis Michiel Venmans gaven ze Tea, het meest poppy nummer uit de debuutep, een videoclip. Die begint, net als de clip voor Tudo Mudou, met beelden van het huis van Corijn in Porto. De rest van de video werd opgenomen in Leuven, waar twee vrouwen in capes door lege straten rennen, niet zeker of ze elkaar liefhebben of haten. Venmans haalde dan ook inspiratie uit de turbulente relatie van Heathcliff en Catherine in Emily Brontë’s Wuthering Heights. En uit de studie van insecten. Dat ook.

Insecten zijn een bescheiden fascinatie van de regisseur die al video’s voor Mauro Pawlowski en Eefje de Visser inblikte, vertelt Chau. ‘Ik woon samen met Michiel. Soms speelt hij urenlang met insecten op het terras. Hij is er gefascineerd door, maar vaak overleven de dieren die fascinatie niet.’ Voor wie het zich afvroeg: de figurant-kever in de clip voor Tea werd niet opgeofferd voor een hoger artistiek doel. ‘Dat zou ik niet toelaten’, zegt Corijn snel. De kever was al overleden.

Ão – TEA (official video)Ãohttps://www.youtube.com/channel/UCfCYi4OJmPesn1yzKd0_znAvideo1132001.0YouTubehttps://www.youtube.com/360480https://i.ytimg.com/vi/2y0vwEZqp_A/hqdefault.jpg