Equal Idiots achterna: vier gitaarbands uit de Kempen om te volgen

Zoals Gent een baken is van de prettig gestoorde noiserock en Brussel van de hiphop, zo leveren de Kempen met de regelmaat van een klok oerend harde garagerock- en punkgroepen af. Equal Idiots kent u al, deze vier bands (misschien) nog niet.

‘De Kempen zijn zo stil / daarom spreekt men van de stille Kempen’, zong Hugo Matthysen in de jaren negentig. Klopt vandaag niets meer van, weet iedereen die de laatste jaren een jeugdhuis tussen Turnhout en Westerlo bezocht. De garagerock en punk leven er namelijk als nooit tevoren.

Het beste voorbeeld kent u wellicht: Equal Idiots, de twee rammelrockers uit Hoogstraten die deze week hun tweede plaat uitbrengen. Maar zij zijn maar het topje van de Kempense zandberg, vertelt frontman en Studio Brussel-presentator Thibault Christiaensen aan iedereen die het maar horen wil. ‘Ik zie het zowat als mijn plicht om lokale bands op de radio te krijgen’, zegt hij in Knack Focus. Wie aan hem een naam vraagt, krijgt altijd dezelfde.

Lees het hele interview met Thibault Christiaensen: ‘Ik ben een onverbeterlijke fanboy, en soms wordt het wat gênant’

CRACKUPS

De favoriete band van Thibault Christiaensen, en niet enkel omdat Thomas Valkiers, de vaste producer van Equal Idiots, er zanger is. ‘Toen ik Animals on Acid voor het eerst hoorde, wist ik meteen dat ik die combinatie van punk en rock-‘n-roll ook zelf wilde maken’, zei Christiaensen ooit over het debuut van Crackups. Dat er nooit een tweede album kwam, heeft veel te maken met de drukke bezigheden van de groepsleden. Valkiers speelde in tussentijd met Double Veterans en maakte van zijn eigen Hightime Studio een pleisterplaats voor gitaarrockers: naast Equal Idiots ontving hij er Tin Fingers, Newmoon, The Spectors, Lagüna en Psycho 44 (zie onder). In die laatste groep speelt ook Crackups-drummer Niels Meukens, die daarnaast achter de vellen zit bij Warhola en aan de drumsound van Balthazar en Equal Idiots sleutelde.

Maar nu speelt Crackups weer samen, op licht aandringen van… Thibault Christiaensen. ‘De organisator van het punkfestival Summer in October probeerde ons te boeken met het argument dat hij ook Equal Idiots kon binnenhalen, maar dat Thibault enkel wilde spelen als wij onze comeback zouden maken. Uiteindelijk viel Thibault ziek en speelde Equal Idiots niet, maar wij hadden de smaak weer te pakken’, vertelde Valkiers onlangs in Knack Focus bij Wet Sheets, de eerste Crackups-single in jaren.

Ondertussen ligt er ook een volledige nieuwe plaat op de plank. Nu ja, plaat: Greetings From Earth telt zeven nummers die gemiddeld tweeënhalve minuut lang zijn, maar met hun gruizige riffs en zangpartijen rauw als kiezelsteen zinderen ze wel tweeënhalve dág na. Kort en krachtig als de gemiddelde kopstoot van Freddy De Kerpel, en daar is niet enkel Thibault Christiaensen blij mee. In november speelde Crackups nog het voorprogramma van de Canadese punkgroep Pup in de Trix, eerder deze maand maakten ze een uitstekende beurt in dezelfde zaal op showcasefestival We Are Open en later deze week warmt de groep een uitverkochte AB op voor – hoe kan het ook anders – Equal Idiots.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

PSYCHO 44

Nog een groep die terug is van even weggeweest. Voor wie nog niet mee is: Psycho 44 is een balorige punkband-met-synthesizers die vanaf 2010 in een rotvaart vakjes begon af te vinken op de Grote Checklist van de Vlaamse rock. Finaleplaats op Humo’s Rock Rally? Check. Een Afrekeninghit met All My Demons Have Distortion? Check. Het voorprogramma van Queens of the Stone Age? Triple check.

Na hun debuut Suburban Guide to Springtide (2013) werd het stil rond de groep, maar officieel zijn ze nooit gesplit. ‘We schrijven zoveel mogelijk samen en dat gaat gewoon trager dan één songschrijver die zijn nummers laat afwerken door de rest van de groep’, vertelt gitarist Jonas Vermeulen, die u ook kan kennen als acteur uit het theater of reeksen als Studio Tarara. ‘Maar eigenlijk hebben we nooit stilgezeten. Nu voelen we dat we klaar zijn om een nieuwe stap te zetten. Niemand van ons wil nog eens zes jaar wachten om iets uit te brengen.’

Vermeulen en co voegen meteen meer dan één daad bij het woord, want Psycho 44 brengt als alles meezit twee albums uit in 2020, Unreality I en II. Allebei geproducet door – alweer – Thomas Valkiers, die zich stilaan de Ty Segall van de Kempen mag gaan noemen.

Het hupse, in je nek hijgende synth-riffje van single Tastemaker wijst alvast de weg op een nieuw en ruw, maar veelbelovend pad. ‘We blijven in essentie een punkgroep, maar we hebben wel onze wereld een beetje proberen te verruimen’, vertelt Vermeulen. ‘Wat meer geëxperimenteerd met elektronica, onze sound een beetje verdiept. We willen wat meer doen dan rechtdoor rammen zoals vroeger.’

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

THE PRICEDUIFKES

Weetje voor de aficionado’s – of zoals ze in de Kempen zeggen: de groewete fèns: de oorspronkelijke naam van Crackups was The Titsers, vernoemd naar een vriend van Thomas Valkiers, bijgenaamd ‘den Titser’, die schaars gekleed en met een fles droge sherry in zijn hand op de hoes van de eerste ep stond. Dat die groepsnaam toch sneuvelde, hebben we te danken aan Kristof ‘Lenny’ Lenaerts, die op zijn beurt al zo’n anderhalf decennium een band aanvoert met de in alle opzichten gevleugelde naam The Priceduifkes.

Het is een anekdote die veel zegt over de status van Lenaerts’ band in de naar bier en pogozweet meurende jeugdhuizen van metropolen als Diest, Grobbendonk, Nijlen en Vorselaar. We hebben het hier over de original gangsters van de Kempense scene, die al vijftien jaar vuige meebrulpunk maken waar bierglazen spontaan door van de toog gaan springen omdat ze weten dat ze er anders toch aan gaan. Denk aan de Ramones, af en toe versterkt door Fat Mike van NOFX.

‘Ons geluid, waar ook wat hardcore, metal en garage in zit, bestond eigenlijk niet in onze contreien toen wij begonnen’, vertelt Lenaerts. ‘Intussen durf ik te zeggen dat er heel wat bands in ons spoor zijn beginnen te wandelen. Een groep als Crackups, dat zijn eigenlijk onze kinnekes.’

Een tip: ga naar de Bandcamp-pagina van The Priceduifkes en klik op songtitels die u aanspreken. We geven alvast een paar voorzetten: I Wanna Be Retarded, Puke For Breakfast, (No) Burkini Beach Barty (Tonight) en It’s Raining Shit (Hallelujah).

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

STOOP KID

Jens Rubens is een begrip in Diest en omliggende gemeenten. Hij speelt punk met Coma Commander, verliest zich in lofi ninetiesgerammel met Capibara, is actief in Prince Beastly – een punkband met leden van onder meer Priceduifkes die verkleed optreedt – en boekt bands voor Jeugdhuis Tijl, waar bijna elk weekend wel wat snaren springen en drums worden gemolesteerd. Maar als u weinig tijd hebt, luister dan eerst naar zijn solo-project Stoop Kid en dan vooral het pijnlijke Done Deal. ‘They were sitting in the park / they talked until the place got dark / it was the best they felt in weeks‘, mijmert hij over een verwrongen koppel dat het leven niet lust. ‘We all lose it sometimes / some just hide it better than others.’

Het is gevonden vreten voor fans van Car Seat Headrest, de band uit Virginia die met even eenvoudig gitaarwerk en even donkere teksten op de rand van het ravijn genaamd depressie danst. Meer zelfs, Car Seat Headrest heeft effectief een nummer dat Stoop Kid heet, maar daar heeft Rubens naar eigen zeggen nog nooit van gehoord. ‘Stoop Kid is vooral een figuurtje uit de cartoonserie Hey Arnold’, lacht hij. ‘Ik keek ernaar als kind en ben daar sindsdien niet echt mee gestopt. Daarnaast worstelt Stoop Kid, die zo heet omdat hij niet van het voetpad af durft, net als ik met allerlei angsten. Dat is al sinds mijn tienerjaren zo.’

Als organisator van concerten die zijn muziek alleen op zijn slaapkamer opneemt, is Rubens de verpersoonlijking van de DIY-attitude die de Kempense scene typeert. Zijn laatste ep Nothing At All is dan ook nog eens uitgegeven bij Gazer Tapes, een cassette-label uit Turnhout dat onder meer werk van King Dick, Poppel en de Waalse band Run Sofa in zijn catalogus heeft zitten. ‘Ik probeer via Tijl ook meer jongeren aan het organiseren te krijgen. Hoe meer enthousiastelingen hun eigen shows in elkaar boksen, hoe meer bands uit de buurt kunnen spelen en hoe beter voor de scene.’

Greetings to Earth van Crackups komt later dit jaar uit.

Unreality I van Psycho 44 komt op 28/2 uit bij Noisesome Recordings en Caroline Benelux

Goathorse van The Priceduifkes is uit bij Bearded Punk Records. Later dit jaar volgt wellicht nog een split-single met de Oostenrijkse band Sweatpants Party.

Nothing At All van Stoop Kid is uit bij Gazer Tapes.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content