Jonas Boel

‘De millennial die “We Didn’t Start The Fire” wil actualiseren, maakt maar beter de borst nat’

Jonas Boel Jonas Boel is medewerker van Knack Focus

Een hele vakantieperiode lang geeft Knack Focus-redacteur Jonas Boel tekst en uitleg bij minder bekende of voor de hand liggende protestsongs en -albums. Een zomerkamp muzikale bewustwording. Deze week, We Didn’t Start The Fire van Billy Joel.

Ohio van Crosby, Stills, Nash & Young, Sunday Bloody Sunday van U2, Belfast Child van Simple Minds, Spanish Bombs van The Clash, het hier vorige week uitgelichte Alabama van John Coltrane: net zoals de honderden protestsongs over de Vietnamoorlog of de burgerrechtenbeweging vonden ze hun oorsprong in waargebeurde, historische feiten.

Maar niemand ging zo ver, tot ver voorbij de grens van wat het oor en brein verdragen kan, als Billy Joel met zijn megahit We Didn’t Start The Fire.

Billy Joel, de pianoman met de pet en de vele hits, onder meer bekend van Uptown Girl (nee, dat is geen liedje van Westlife). De eeuwige concullega van Elton John (maar zonder idiote brillen), en voor sommigen ook een beetje van Bruce Springsteen (maar met een pak minder ‘street cred’).

Billy Joel is heel kaas-en-wijn-avond. Hij schreef ooit een autobiografie die door de uitgeverij geweigerd werd wegens ‘niet genoeg seks, drugs, en rock-‘n-roll’. Niet bepaald het archetype van een politiek podiumbeest. Of een beest tout court.

En toch pende brave Billy from the Bronx een nummer één-hit over de Koude Oorlog, de decennialange, nucleaire patstelling tussen het communistische Oosten en het kapitalistische Westen.

En wel over bijna de héle periode van Koude Oorlog, van 1949 tot 1989. Van de verkiezing van Amerikaans president Harry Truman tot en met het bloedig neergeslagen studentenprotest op het Tiananmenplein in China.

https://i.ytimg.com/vi/eFTLKWw542g/hqdefault.jpg480459YouTube

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
billyjoelVEVOBilly Joel – We Didn’t Start the Fire (Official Video)https://www.youtube.com/user/billyjoelVEVO344https://www.youtube.com/video3601.0

Een geschiedenisles in steno, die in 4 minuten en 47 seconden refereert naar 118 maatschappelijke of culturele gebeurtenissen. Het ratelrelaas van Billy de boomer, die in 1989 z’n veertigste verjaardag vierde. Weet u meteen wie hij met ‘we’ bedoelt: de eerste generatie babyboomers, geboren in de naoorlogse jaren tussen 1946 en 1964.

En ’the fire’? Wel, alles, eigenlijk. Zowat elk conflict, elke oorlog en revolutie, elke corrupte politicus en dictator, elke aanslag en terreurdaad, en elke crisis in vier decennia passeert de revue – naast een hoop trends en sociale omwentelingen, zoals Woodstock, de pil, en punkrock. Zelfs ons koloniaal verleden krijgt een vermelding, met ‘Belgians in the Congo’.

Allemaal níet de schuld van de boomers, aldus Billy Joel. Meer zelfs, hij en zijn generatie hebben best wel moeite gedaan om de brandhaarden van de vórige generatie(s) te temperen, zoals het refrein klinkt: ‘We didn’t start the fire / It was always burning / Since the world’s been turning / We didn’t start the fire / No we didn’t light it / But we tried to fight it’.

Veel heeft het niet uitgehaald. Van de Palestijnse kwestie en de islamitische revolutie in Iran tot de Sovjetinvasie van Afghanistan en de crackepidemie in de VS, verschillende gebeurtenissen in We Didn’t Start The Fire smeulen of razen tot vandaag verder. Dat leek de zanger ook zelf al te voorzien, wanneer hij zich afvraagt: ‘We didn’t start the fire/ But when we are gone/ Will it still burn on, and on, and on, and on…’.

Misschien zong Billy Joel in u003cemu003eWe Didn’t Start The Fireu003c/emu003e helemaal niet over boomers.

Vlak na de release van de single, eind september 1989, viel de Sovjetunie uiteen, stonden Oost-Duitsers champagne te hijsen op de Berlijnse muur, en riep het Westen zich uit tot overwinnaar van de Koude Oorlog. De dreiging van een nucleaire Apocalyps was voorbij. Het begin van een nieuw tijdperk, en een nieuw lijstje miserie.

Maar misschien zong Billy Joel helemaal niet over de boomers. Misschien bedoelde hij met ‘we’ simpelweg ‘wij’, het voetvolk boven wier pet met hoge inzet gepokerd wordt, pionnen in het schaakspel van de machtigen en rijken der aarde. Of misschien bedoelde hij de mens in z’n geheel, als architect van alle roofbouw op de planeet. Hoe dan ook: het vuur is niet geblust, integendeel. En de huidige generatie heeft een grote appelmand te schillen.

Oceanen van plastic soep, ongebreidelde consumptiezucht, de restyling van extreemrechts, religieuze en sektarische conflicten, verlichte despoten aan elke kant van de evenaar, slaven- en kinderarbeid, internetpropaganda, populisme en polarisatie, een nieuwe wapenwedloop, dodelijke opiaten, Amazon, Spotify, Brexit, Irak, Syrië, Jemen, Myanmar, Hongkong, Polen, klimaatopwarming, brandende oerwouden, moordende virussen… de millennial die zich geroepen voelt om een actuele versie van We Didn’t Start The Fire te schrijven maakt maar beter de borst nat.

Of zoals één grapjas eind mei op Twitter schreef: ‘Billy Joel zou een gans vervolg op We Didn’t Start The Fire kunnen schrijven, enkel gebaseerd op de voorbije 48 uur’.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content