Omdat vooral het thrillergenre permanent nieuw bloed nodig heeft: gratis en voor niets de enige, echte, exclusieve handleiding voor het schrijven van uw eigen thriller. Deze week: het meer dan ideale slachtoffer.

Hoe goed een lijk ook verstopt is, vroeg of laat komt er iets bovendrijven. Het varken dat de in stukken gehakte lichaamsdelen kreeg voorgeschoteld, schijt een trouwring uit; een eenzame man bijt zijn tanden stuk op een stukje tand dat in zijn wekelijkse curryworst vermalen zit. Tiens, vraagt de altijd aandachtige lezer zich dan af, van wie zouden die stukjes lichaamsdeel of privé-eigendom wel niet zijn? En waar is de rest van de eigenaar gebleven? Wie – met andere woorden – ging er hier het hoekje om?

Het beste slachtoffer is in principe het meest onschuldige slachtoffer. Geen schrijnender verhaal dan dat van het verdwenen kind. Of van het vermoorde jonge meisje. Of van de aan haar olijke paardenstaart opgehangen juf van het tweede leerjaar. Een lezer glimt van opwinding in de wetenschap dat er in de bossen van zijn boek een weerzinwekkende gek rondloopt met een stel scherp geslepen keukenmessen en een voorkeur voor jong, onbezoedeld vlees. Het nadeel is dat het leven van al die onschuldige slachtoffers weinig meer biedt dan chatten op internet, uitstapjes met de klas of gestolen kussen achter de fietsenstalling. Ieder slachtoffer staat in verbinding met een dader en die verbinding kan maar beter opwindend, onverwacht en opzienbarend zijn. Was de mantra van de moderne muziek lange tijd seks, drugs en rock-‘n-roll, dan is die van de thriller seks, drugs, geld en macht.

Naast het onschuldige slachtoffer, dat goed is voor het noodzakelijke gewicht aan morele verontwaardiging, drop je dus best een totaal onsympathiek slachtoffer, een man of vrouw van wie iedereen in stilte hoopt dat hij of zij op een dag van de trap valt, onder een trein loopt of gewoon zelf de enige juiste beslissing neemt en de halve medicijnkast door zijn of haar ochtendkoffie mengt. Van krijsende, incontinente tantes, machtsgeile politici, meedogenloze zakenlui ligt geen mens wakker als ze op een ochtend niet meer in hun bevochtigde bed liggen, op hun pluchen stoel zitten of op hun personeel schelden. Hun verdwijning gaat gepaard met een zucht van opluchting, wat op zijn beurt het aantal mogelijke verdachten flink omhoogstuwt. Voor slachtoffers geldt wat Flair de puberende hipster wekelijks influistert: combineer naar hartenlust. Breng lijken bij elkaar die met elkaar lijken te vloeken, die op het eerste gezicht verder van elkaar staan dan Neptunus van de zon.

Want wat zal blijken? Het verdwenen kind was de buitenechtelijke zoon van de politicus, het jonge meisje de minderjarige seksslaaf van de zakenman, de juf van het tweede leerjaar de poetsvrouw van de incontinente tante. Is dat laatste dan een reden tot moord, hoor ik u al denken. Misschien niet volgens uw perverse denkkader, maar misschien wel volgens dat van de arbeidsinspecteur wiens stoppen op een dag compleet doorslaan? Want daders vind je overal, zoals volgende week zal blijken.

VOLGENDE WEEK

De dader

TINE HENS