The Last Shadow Puppets @ Club 69: Alex Turner en Miles Kane bedrijven de broederliefde

© RadioIndieFuzz
Michael Ilegems
Michael Ilegems Chef van Knack Focus en KnackFocus.be

Met een wij-twee-tegen-de-rest-van-de-wereldattitude kwamen Alex Turner en Miles Kane van The Last Shadow Puppets in Club 69 hun nieuwe album Everything You’ve Come to Expect integraal opvoeren. Met (verdeeld) succes, en met dank aan een doosje keelpastilles.

‘Iemand keelpastilles op zak?’ vraagt de labelmanager van V2 Records België, verdeler van de nieuwe Last Shadow Puppets. We zijn een uurtje voor aanvang van het concert, in de catacomben van de VRT. ‘Het moeten er met Eucalyptussmaak zijn.’ De tabletjes blijken voor de Puppets zélf bestemd te zijn. Als er maar niks aan hun stemmen schort.

De fans zijn namelijk hongerig. Acht jaar heeft The Last Shadow Puppets on hold gestaan – u weet waarom: Arctic Monkey Alex Turner had het druk met de wereld te veroveren, en Miles Kane met zijn twee solo-escapades. In Club 69 geven de Puppets bovendien hun enige Belgische zaalconcert – pas in de zomer komen ze terug onze richting uit, voor een festivalshow op Rock Werchter.

‘Studio Brussel, baby!’ schreeuwt Miles Kane – strak in het pak, net als Turner – zich schor tijdens Bad Habits. Niks mis met zijn stem, zo veel is duidelijk. Het is opvallend hoe het gewezen Rascals-opperhoofd zich de jongste tijd, met dank aan zijn soloavontuurtjes, ontbolsterd heeft tot een volleerd (co)frontman. Eén die scherp uit de hoek kan komen – getuige Bad Habits en Used to be My Girl – maar evengoed kan verleiden. ‘Where’d you want it? It’s your decision, honey. My planet or yours?’ verzoekt hij in de hitsige setopener Aviation. ‘Midnight has got the hots for me’, klinkt het wat later in het door een galmende gitaarriedel van Turner opgefunkte Pattern.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Alex Turner beheerst de kunst – en de cool – van het frontmanschap natuurlijk al langer. Maar vaker nog dan bij de Monkeys, haalt hij met de Puppets – live een zestal, aangevuld met een vierkoppige strijkerssectie – de crooner in zich naar boven. Elvis has entered the bulding, of zo lijkt het toch in Sweet Dreams, TN, een bombastische, in een bad van violen zwemmende ballade over een denkbeeldig stadje in de Amerikaanse staat Tennessee, dat hij speciaal voor zijn little miss heeft gesticht. ‘It’s just the pits without you baby, it seems like everyone’s a dick without you baby, ain’t I fallen in love?’ zingt hij. Ook hier: goeie keelpastilles. Of andere pillen, kan ook.

Tweederde van het Club 69-concert bestaat uit de nummers van nieuwe plaat Everything You’ve Come to Expect, die in identiek dezelfde volgorde als op de plaat afgehaspeld worden. En daar wringt het schoentje een beetje. Geen slecht woord over Miracle Aligner (een versiertruc in popsongformaat), The Dream Synopsis (het tweelingsbroertje van Arctic Monkeys’ I Wanna Be Yours) of de titeltrack (een psychedelisch walsje op piano). Maar dat vroegere hits als Standing Next To Me, The Age of the Understatement en My Mistakes Were Made For You helemaal tot op het einde opgespaard worden, maakt dat de echte extase enige tijd uitblijft.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Het zal Turner worst wezen, hij heeft het druk genoeg met zichzelf. De Arctic Monkeys-kopman krult zich om zijn microfoonstandaard, turend in de zaal, met de blik op oneindig. Op een gegeven moment neemt hij een roos in ontvangst die hem vanuit het publiek werd toegestopt. Hij zwaait ermee in het rond. Met een accent dat tussen Brits en Amerikaans in valt, zegt hij droogweg en ietwat nonchalant: ‘Fank you’.

‘Isn’t this lovely, Miles?’ vervolgt hij. Kane antwoordt, schaterend: ‘bloody lovely!’ ‘Milex’ houdt er een soort wij-twee-tegen-de-rest-van-de-wereldattitude op na: zoals ze in interviews elkaars zinnen afmaken en om elkaars flauwe fratsen lachen, zoeken ze ook live de hele tijd elkaars buurt op, en nemen ze niet zelden plaats achter dezelfde micro, bijna kop tegen kop.

‘Thanks for having us, baby. We are the Memoray Palace’, zegt Turner tot slot, na afloop van een bevlogen In My Room. En dan nemen ze elkaars hand vast en hijsen die de lucht in. De broederliefde bedrijven op een podium, dat doe je zó.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

SETLIST: Aviation / Miracle Aligner / Dracula Teeth / Everything You’ve Come to Expect / The Element of Surprise / Bad Habits / Sweet Dreams, TN / Used to be My Girl / She Does The Woods / Pattern / The Dream Synopsis / The Meeting Place / Standing Next To Me / The Age of the Understatement / My Mistakes Were Made For You / In My Room

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content