Anohni @ AB: aangrijpende songs, afstandelijke show

© Epa
Michael Ilegems
Michael Ilegems Chef van Knack Focus en KnackFocus.be

De artieste die u voorheen kende als Antony Hegarty van Antony & The Johnsons kwam haar politieke plaat Hopelessness vrijdag exclusief aan het Belgische publiek voorstellen in de Brusselse AB. Aan Johnsons-ballads moest je je niet verwachten, wel aan electrobommetjes waar de woede van afspatte. En aan een performance die stof tot nadenken gaf.

Het is Naomi Campbell – eerder al te zien in de clip bij Anohni’s Drone Bomb Me – die de show op gang trapt. Stekelig Statue of Liberty-hoofddeksel op, trikini aan, kniehoge vinyllaarzen eronder: la Campbell staat twintig minuten lang schijnbaar doelloos te dansen op het reuzenscherm achter het podium, op de tonen van … ja, op wélke tonen eigenlijk? Veel meer dan wat drone-gedruis is het niet. ‘Nooit gedacht dat een bijna naakte Naomi Campbell ooit zou kunnen vervelen’, klinkt het bij de buren. Mogelijke boodschap: ook in schoonheid zit soms saaiheid.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Drone Bomb Me – by ANOHNI from nabil elderkin on Vimeo.

Maar dan nemen twee van Anohni’s wingmen plaats achter hun laptops. Eén van hen is Daniel Lopatin aka Oneohtrix Point Never, coproducer van haar plaat; de andere heet Christopher Elms, een gewezen trawant van Björk. Geen spoor van Hudson Mohawke, die andere beatbakker op Hopelessness. Tijdens de titelsong, de opener van de set, blijft ook Anohni nog in de coulissen. Haar stem weerklinkt wel al: ‘how did I become a virus?’

Het is één van de sleutelzinnen uit Hegarty’s debuutalbum als Anohni. Daarop veegt ze de vloer aan met de (politieke) systemen die onze planeet in haar ogen naar de knoppen helpen, maar staat ze tegelijkertijd stil bij haar eigen medeplichtigheid, goed beseffende dat ze er als consument, belastingbetaler, reiziger en vervuiler zelf in meedraait. Ze is een tegenstander van de consumptiemaatschappij, maar vraagt wel bijna 60 euro voor een concertticketje.

Soit, wanneer de beukende drums van 4 Degrees – Anohni’s boiler alert – de AB in gemikt worden, komt Hegarty eindelijk tevoorschijn. Haar lichaam zit volledig verstopt onder een wit gewaad met kap, haar gezicht verscholen achter een soort stoffen harnas. Als gevangen in zichzelf, zingt ze haar frustraties over de spionagepraktijken van de Amerikanen (Watch Me), hun dronebombardementen (Crisis, Drone Bomb Me) en hun uittredende president (Obama) van zich af. Tijd om te briezen over de brexit, wat ze op haar Facebookpagina wel deed, is er dan weer niet.

Het een en ander heeft ermee te maken dat de show, eigenlijk meer concept dan concert, op voorhand al volledig geprogrammeerd was. Behalve Campbell, worden nog twintig andere gezichten – blanke en zwarte, jonge en oude, mooie en minder mooie, lachende en wenende – op het scherm geprojecteerd. Elk van hen lipt de geladen teksten van Anohni mee. Aardig gesynct allemaal, maar waar is de spontaneïteit?

Hoe direct, persoonlijk en aangrijpend deze songs – inclusief vijf stuks die niet op Hopelessness staan, met Ricochet en Indian Girls als uitschieters – ook zijn, en hoe fenomenaal ze die ook wederom staat te zingen, de afstand tussen Anohni en haar publiek kan haast niet groter. En dus beleven zij die er de performance van inzien misschien wel de concertavond van hun leven, en blijven zij die ooit zo ontroerd zijn geweest door een Antony and The Johnsons-concert een beetje op hun honger zitten.

Feit is wel: na afloop kaart iederéén erover na. Wat dat betreft is mevrouw Hegarty in haar opzet geslaagd.

Lees ook het exclusieve Knack Focus-interview met Anohni: Thuis bij Anohni, zij die u vroeger kende als Antony van The Johnsons

SETLIST: Intro / Hopelessness / 4 Degrees / Watch Me / Paradise / Execution / Ricochet / I Don’t Love You Anymore / Obama / Violent Men / Why Did You Seperate Me From The Earth? / Jesus Will Kill You / Crisis / Indian Girls / Marrow / In My Dreams / Drone Bomb Me

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content