Een auto en een passagier. Meer heeft acteur en televisiemaker Joris Hessels niet nodig om bijzondere televisie te maken. In Taxi Joris pikt de maker van onder andere Radio Gaga en Gentbrugge vijf episodes lang mensen op met een monovolumewagen. Soms voor een enkele rit, soms voor verschillende trajecten. ‘Ik wilde al lang iets maken over een taxi’, vertelt Hessels. ‘Veel mensen voelen zich in de beslotenheid van een auto snel op hun gemak. Als ik dan tijd hebt om in gesprek te gaan, voel ik me de koning te rijk. Ik wilde mensen interviewen die op een uitgesproken manier naar het leven kijken. Die in dezelfde wereld leven als ik, maar die ik zelden tegenkom.’
In de eerste aflevering pik je de 92-jarige pater Kristiaan op, die zich over het kermisvolk ontfermt.
Joris Hessels:Voor zo’n ontmoetingen ben ik televisiemaker geworden. Tijdens de rit vertelde hij me dat hij zijn hele leven het reizende volk heeft getrouwd en gedoopt. De pater kende hen allemaal, zei hij. En zij hem. Ik wist aanvankelijk niet goed wat te denken. Maar toen we op een kermis kwamen, leek het alsof Niels Destadsbader was gearriveerd. Overal werd hij aangeklampt. ‘Ne keer schieten, pater?’ (lacht)
De ontmoeting met de 27-jarige luxe-escorte Noa liep dan weer anders.
Hessels:(denkt na) Ik heb veel eenzaamheid gezien in mijn taxi. Dan komt er een soort messias in mij naar boven. Noa heet in het echt Samira, maar ze verschuilde zich achter een rol. Ze heeft mij de echte Samira laten zien, en ik vind haar veel leuker dan Noa. Dat heb ik haar ook gezegd. Ik voelde dat ze geen escorte meer wilde zijn, dat ze graag iemand wilde tegenkomen en zelfs van kinderen droomde. Meer nog dan vroeger wil ik mensen het gevoel geven: misschien begrijp ik je niet helemaal, maar als dat is wat je wil, dan steun ik je.
Heb je zin gekregen om echt taxichauffeur te worden?
Hessels:Zeker. Als mijn gestel het zou toelaten, zou ik het liefst ’s nachts met een taxi rondrijden. Passagiers stappen voor een kwartier in je taxi, om daarna weer uit je auto en je leven te verdwijnen. De ontmoetingen zijn zo vluchtig, maar ook zo spannend.
Wat is jouw meest memorabele taxirit als klant?
Hessels:De dronken, nachtelijke ritten zijn in mijn hoofd natuurlijk geweldig. Al zal de chauffeur zich dat vast helemaal anders herinneren. (lacht) Na een tv-beurs in Canada stapte ik in de auto van een Pakistaanse bestuurder die niet wilde luisteren, enkel praten. De rit duurde maar twintig minuten, maar ik ben nog drie kwartier blijven zitten om naar zijn verhalen over hoe hij in Canada belandde te luisteren. Hij had zelfs een fotoalbum van zijn familie bij. De meter liep natuurlijk gewoon door. Ik heb alles met plezier betaald. Zonder die ene rit was dit programma er waarschijnlijk niet.
Woensdag 12/1, 21.20, Canvas
