Tv-tip: ‘QT8: The First Eight’, een hommage aan Quentin Tarantino

Weinig regisseurs wakkerden met zo’n beknopte filmografie zo’n grote en devote filmliefde aan als deze maffe Amerikaan.

Dat Quentin Tarantino graag met zijn camera aan voeten snuffelt, geregeld in de koffer duikt om verbaasde gezichten te capteren van nietsvermoedende lui die de bagageruimte van hun auto openen en brutaliteit tot genot promoveert, is voor de vele fans van de cineast achter parels als Reservoir Dogs (1992) , Pulp Fiction (1994) en Inglourious Basterds (2008) algemene kennis. Weinig regisseurs wakkerden met zo’n beknopte filmografie immers zo’n grote en devote filmliefde aan als deze maffe Amerikaan.

Dat wordt ook stevig in de verf gezet in deze hagiografische docu van Tara Wood, die eerder iets soortgelijks deed over die andere ninetiesslacker en -filmverslinder, Richard Linklater. In QT8: The First Eighthaalt Wood goed volk als Samuel L. Jackson, Kurt Russell en Diane Kruger voor de lens. Ze hoort hen uit over hoe Tarantino schijnbaar zonder verpinken de balie van een videotheek in Knoxville, Tennessee verruilde voor de rode lopers van Cannes en de Oscarceremonie. Wie vergeten mocht zijn dat QT zich met een mix van geweld, pulp en vergeten songs en vedettes opwerkte van zero tot hero, wordt daar meermaals aan herinnerd door de vele sappige getuigenissen en archiefbeelden.

Waar dan weer weinig aandacht aan wordt besteed, zijn de schaduwkanten van QT’s verhaal – zoals de aanvaring met Uma Thurman en zijn dikke vriend én producer Harvey Weinstein. Thurman liep tijdens de opnames van Kill Bill blijvende schade op nadat een stunt die ze eigenlijk niet wilde doen verkeerd uitdraaide. Zij komt in deze docu niet aan het woord. Weinstein werd in 2020 veroordeeld tot 23 jaar cel voor verkrachting en aanranding. Dat Woods docu door The Weinstein Company werd aangekocht toen Weinsteins gedrag nog een publiek geheim was, maakt QT8: The First Eight nog specialer. Het noopte Wood om haar eigen film terug te kopen toen het bedrijf in 2018 failliet ging. Daarna voegde ze er nog snel een coda aan toe om het MeToo-schandaal van QT’s favoriete geldschieter te duiden.

Dat deze bloemlezing van Tarantino’s carrière zo toch in mineur eindigt, toont dat QT in zijn getweakte versie van het Bijbelvers Ezekiel 25:17 in Pulp Fiction al iets op het spoor was. ‘De weg van de rechtvaardige is bezaaid met de ongerechtigheden van de zelfzuchtigen en de tirannie van slechte mensen’, klinkt het daar. Tarantino, wiens filmuniversum bevolkt wordt door slechteriken, had dus beter moeten weten.