Wie melige clichés en dinertjes bij kaarslicht verwacht, zal van een koude kermis thuiskomen: het Shelter-programma Da’s liefde! doet zijn best om niet geklasseerd te worden tussen de First Dates van deze wereld.
Bekende en onbekende landgenoten zijn proefkonijnen voor experimenten gestoeld op wetenschappelijk onderzoek van de KU Leuven over de liefde, de klankband werd samengesteld door Tim Van Aelst en presentator Jens Dendoncker geeft zich – samen met zijn lief Lauren Versnick – letterlijk en figuurlijk bloot.
Hoe komt het productiebedrijf achter Wat als?, Benidorm Bastards en Hoe zal ik het zeggen? bij een human-interestreeks over de liefde?
Sofie Peeters (executive producer): Tijdens een vakantie in Mexico begin vorig jaar las ik Haruki Murakami’s Mannen zonder vrouw, een bundeling kortverhalen over de liefde. Pijnlijk en herkenbaar. Toevallig waren drie singles tijdens een brainstorm bij Shelter op een soortgelijk idee gekomen voor een nieuw programma: échte verhalen over de liefde verfilmen. Dat was het uitgangspunt, en van daaruit is het human interest geworden, vertrekkende vanuit de mensen zelf.
Toch zullen de mensen misschien denken: alwéér een liefdesprogramma. Ben je niet bang dat Da’s liefde! nu al de perceptie tegen heeft?
Peeters: De naam Shelter heeft wel voor wat wantrouwen gezorgd: mensen kennen ons van de verborgen camera’s. Zelfs deelnemende BV’s dachten tot op de draaidag dat ze in Hoe zal ik het zeggen? waren beland. Bovendien staat Jens niet meteen bekend als een Joris Hessels-achtige diepteinterviewer, maar als een grapjurk. Dat heeft hij redelijk snel kunnen ombuigen. Hij slaagt erin de underdog te blijven, en stelt zich ook kwetsbaar op door zelf aan experimenten mee te doen.
Toen ik hier tien jaar geleden aankwam, was dit echt een mannenbedrijf waar testosteron welig tierde. Over kwetsbaarheid werd niet echt gesproken. Da’s liefde! is misschien wel ons meest vrouwelijke programma tot nu toe. Al zijn we zelf ook verrast door de humor die erin is geslopen, niet alleen in Jens’ presentatie, maar evengoed in de gesprekken en reacties van gewone mensen.
Dendoncker liet zich opnemen in de psychiatrie voor zijn angsten, en kwam zelf met dat nieuws naar buiten. Hoe gaat het intussen met hem?
Peeters: Met ups en downs. Hij is aan de beterhand, maar volledig verdwenen zijn die angsten niet. Ik vind het bijzonder moedig dat hij de stap heeft gezet om hulp te zoeken en daar ook mee naar buiten te komen. Er rust nog een taboe op alles wat kwetsbaar is. Het werd ons niet aangeleerd om die kant van onszelf te tonen. Toch pleit ik ervoor om het te riskeren. We mogen steeds meer de ruimte opeisen om gewoon onszelf te zijn. Daar kan ook veel moois uit voortvloeien.
Da’s liefde!
Maandag 11/1, 20.40, VTM
