Dark, de Duitse scifireeks, lanceert haar tweede seizoen op Netflix.
‘Ik dacht dat we een serie voor een klein aantal nerdy pubers hadden gemaakt’, lacht Jantje Friese. De scenariste van Dark, de eerste Duitse Netflix Original, zat er echter ferm naast. De scifireeks die ze in 2017 samen met regisseur Baran bo Odar maakte, over een stel tieners die in 1986 naast een kerncentrale opgroeien, werd immers een immens succes. Iedereen snakte na Stranger Things blijkbaar naar een volgende scifi-fix, met nostalgische plotlijnen die middels mysterieuze wormgaten en tijdreizen worden kortgesloten.
‘Net als de bedenkers van Stranger Things zijn we kinderen van de de jaren tachtig’, zegt Odar. ‘Die periode heeft ons gevormd, alleen zijn onze herinneringen eraan donkerder dan die van hen. Zij hebben de Steven Spielberg-invloeden onthouden, wij die van David Lynch. Sommigen zeggen dat we hierdoor de ‘German angst’ verbeelden. Daar hou ik wel van.’
Jantje Friese: Die term vat perfect hoe ik me in de jaren tachtig voelde. Terwijl iedereen elders ter wereld gelukkig leek, hing er bij ons een grimmige sfeer. Waarschijnlijk door Tsjernobyl, de fricties tussen Oost- en West-Duitsland en de schaamte over WO II die met het Duitse DNA verstrengeld was. We wilden kijken hoe die angst, dat donkere gevoel, zich uitte op drie momenten: vlak na de oorlog, in 1986 én nu.
Al die u003cemu003eDark-u003c/emu003etheorieu0026#xEB;n die fans op social media postten waren soms zo goed dat we twijfelden of we er iets mee moesten doen.
In seizoen twee wordt er ook naar de toekomst gereisd, en die moest je zelf inkleuren. Hoe begin je daaraan?
Baran bo Odar: Door veel op te zoeken over kernrampen, zoals die van Fukushima. Daar zijn veel gruwelijke beelden van te vinden die een heel dystopisch karakter hebben. Wat je daarop ziet, is bovendien de keiharde realiteit, géén fantasie. We willen Dark altijd in de werkelijkheid verankeren, ook al is ons basisidee pure verbeelding: tijdreizen is natuurlijk niet mogelijk.
Stel dat tijdreizen wél zou kunnen, naar welke periode zouden jullie dan trekken?
Odar: Zonder twijfel naar het Amerika van de jaren 1950. Lijkt me leuk om in die tijd met Mark Rothko in New York rond te dwalen.
Friese: Ik ben toch echt wel een eighties girl!
Even terug naar vandaag. Heeft het succes van het eerste seizoen de productie van het tweede vergemakkelijkt?
Odar: Helemaal niet! Door de hoge verwachtingen kampten we met een enorme writer’s block. Al die Dark-theorieën die fans op social media postten waren soms zo goed dat we twijfelden of we er iets mee moesten doen. Het duurde even voordat we ons weer konden fixeren op ons eigen verhaal.
Friese: Ja, die feedback van fans was echt geweldig. Ik werd er knettergek van. (lacht)
Dark – seizoen 2
Nu op Netflix
