Theater: Ingmar Bergmans’ ‘Herfstsonate’ wordt winters nesteltheater

Theater Malpertuis scoort met ‘Herfstsonate’: een diepgrijs portret van een verkrampte moeder-dochterrelatie.

Je voelt medelijden en pijn wanneer je Liv Ullmann en Ingrid Bergman als dochter Eva en moeder Charlotte ziet spelen in Ingmar Bergmans film Herfstsonate (1978). Je voelt medelijden, pijn én hoop wanneer je Tania Van der Sanden (Eva) en Ingrid De Vos (Charlotte) op de scène ziet in Malpertuis’ theaterversie van de film over een verziekte moeder-dochterrelatie.

Het is pure waanzin om een filmparel tot theaterstuk te willen transformeren. Toch slaagt regisseur en artistiek leider van Theater Malpertuis Piet Arfeuille daar wonderwel in. Hij ontrafelde de film beeld na beeld en woord na woord. Uit die analyse puurde hij een rauwe, poëtische theatertekst waar de eenzaamheid, het verdriet maar evengoed de berusting van af druipt. De tekst wordt groots vertolkt door Wim Danckaert (Eva’s echtgenoot), Ingrid De Vos en bovenal Tania Van der Sanden.

De jonge scenograaf Jozef Wouters stikte een stapel grijze reisdekens aan elkaar tot een immense lap waar de acteurs voor staan en het publiek tegenaan kijkt. Die grijze dekenzee verbeeldt de zachtmoedigheid waarmee Eva haar sombere bestaan leeft en draagt.

Het maakt Herfstsonate ( * * * ) tot rakend maar evengoed troostend theater waarin je je graag nestelt. Winters nesteltheater.

Els Van Steenberghe

De volledige recensie lees je volgende week (15 februari 2012) in Knack Focus.

Info: www.malpertuis.be