Nieuwe Belpop-reeks start met Jacques Brel

Het vijfde seizoen van de tv-reeks ‘Belpop’ begint maandag 29 oktober met de Belgische chansonnier Jacques Brel.

De nieuwe reeks van Belpop begint maandag met Jacques Brel, dit seizoen staan onder meer nog Soulwax en Toots Thielemans op het programma. En als aperitiefje is er een dag voor de officiële aftrap van het seizoen al een extra lange director’s cut van de dEUS-aflevering van vorig jaar.

En dan is het maandag aan Jacques Brel. Wat zijn jullie over die legende nog te weten gekomen? Sandra Genijn (eindredactrice): We zijn vooral op zoek gegaan naar zijn muzikanten. Bijvoorbeeld de Franse pianist Gérard Jouannest. Die heeft lang de pers afgehouden omdat hij de paparazzi, die Brel opjaagden, verantwoordelijk acht voor zijn dood. We hebben ook Franse monumenten als Juliette Gréco en Charles Aznavour, die Brel onderdak verschafte in Parijs, gesproken. Gréco heeft als eerste een nummer van Brel geïnterpreteerd, Ça va le diable, en zijn naam als auteur gelanceerd.

Verder volgen enkele, naar hedendaagse popnormen, minder evidente namen: Louis Neefs, Ann Christie en Johan Verminnen. Wat is hun verhaal? Genijn: Er valt over hen veel meer te vertellen dat je zou denken. Louis Neefs kennen we als uiterst populair maar hij was best een koppige artiest, die, wars van commerciële compromissen, eerst naam heeft gemaakt in Nederland, Griekenland en Duitsland vooraleer zijn eigen land hem in de armen sloot. Ann Christie gaf dan weer blijk van geweldige wilskracht om haar vak, zingen, toch niet te moeten opgeven.

En van Verminnen zouden we haast vergeten dat hij meer is dan directeur bij Sabam? Genijn: Absoluut, hij heeft trouwens lang geijverd voor een beter statuut voor de artiest, maar hij blijft ook de auteur van onvergetelijke klassiekers: Brussel, Laat me nu toch niet alleen… Dat laatste nummer was trouwens zijn plaat van de laatste kans: manager Jean Klüger vond dat een hit al te lang uitbleef.

Jullie belichten ook Toots Thielemans. Vreesden jullie niet dat alles onlangs al verteld zou zijn ter gelegenheid van zijn 90e verjaardag? Genijn: Ja en nee, Toots’ carrière bestrijkt zoveel decennia. Er valt zoveel over hem te vertellen dat er altijd wel iets nieuws te vinden is. Die carrière speelt zich niet alleen in België af maar ook in Amerika, waar we zijn gaan praten met Joey Baron, Joe Lovano en Quincy Jones. Sterproducer Jones (van Miles Davis tot Michael Jackson, nvdr.) noemt Toots black motherfucker, een schalks compliment.

En eindelijk hebben jullie een aflevering over Soulwax. Klopt het dat er stiefmoederlijk weinig over deze groep en hun generatie in het archief terecht is gekomen? Genijn: Dat klopt wel, al zijn de Dewaelebroers gelukkig al vrij vroeg hun eigen visuele archief beginnen aan te leggen. Elders hebben we anders wel iets straf teruggevonden: David Bowie die zijn bewondering voor de broers uitspreekt. Een mooi sluitstuk voor dit Belpop-seizoen.

En is Belpop daarmee nog niet uitverteld? Genijn: Wij zelf vinden alvast van niet. Er zijn nog tal van verhalen, al bezinnen we ons wel over nieuwe invalshoeken: stromingen, decennia, straffe verhalen, producers die artiesten en hits verbinden… Een hele Belpop over pakweg Miek en Roel lijkt wat hoog gegrepen maar zij zouden perfect passen in een aflevering over kleinkunst. En zo kunnen we ook iets doen over recentere groepen en dj’s, van wie de carrière nog volop in ontwikkeling is.

Een dag voor de eerste aflevering van de nieuwe reeks, op zondag, is er al dEUS XL. Genijn: Die uitgebreide versie van de dEUS-aflevering bulkt van de anekdotes en wetenswaardigheden: waarom Klaas Janzoons het geheime wapen van dEUS is, hoe het eten van een appel leidde tot een legendarische gitaarriff en hoe Tom Barman zich bij Michael Stipe van R.E.M. moest verontschuldigen na een scheldpartij. (HVG)