Kunstenfestival 0090 gaat van start

Turkse pannenkoeken en meer lekkers proeft u de komende dagen in het Antwerpse kunstencentrum Monty.

Men neme:

200 gr zelfrijzende bloem,

1/2e liter melk,

30 gr fijne suiker,

1 pakje vanillesuiker,

4 eieren, vetstof

Zeef de bloem (choreograaf) in een kom (debat) en meng met de suiker (discours). Maak in het midden van de bloem (choreograaf) een kuiltje (discussietopic), waarin je de eieren (voorstellingen) en de melk (observaties) door elkaar klopt. Meng langzaam met de bloem tot een homogene massa (talk, talk, talk). Bak van het beslag in een hete ingevette koekenpan (de tafel) dunne pannenkoekjes (statements). Bestrijk ze met confituur (kritische spirit) en dien ze warm op (met „attitude?). Indien gewenst kan je ze ook bestrooien met een vleugje fijne suiker (emotie).

Dit is het recept van Curating the Pancake, een dagelijks discussiemoment tijdens het Turkse kunstenfestival 0090 dat gisteren officieel uit de startblokken schoot. Elke Van Campenhout zal dagelijks in het festivalcentrum – kunstencentrum Monty – enkele Turkse choreografen bevragen, en op pannenkoeken trakteren. Het publiek mag meesmullen.

Turkije – Vlaanderen

In 2003 werd 0090, een hedendaags kunstenfestival met directe en indirecte referenties naar Turkije, opgericht. Het festival is dit jaar aan zijn zesde editie toe. Voor die gelegenheid vliegt het festival enkele belangrijke kunstenaars uit Culturele Hoofdstad van Europa 2010, Istanboel, over.

Vanuit de kunsten tracht het festival, geleid door Mesut Arslan (die ook de artistieke leider en huisregisseur van Theater Onderhetvel is), om ‘maatschappelijke en universele bewegingen te benoemen én te beantwoorden’.

Multidisciplinair

Op donderdag 18 november 2010 kondigde de tentoonstelling van Emre Hüner, Adverse Stability, het festival aan. Hüner ‘onderzoekt de verbeelding van de moderniteit en wat er van overblijft.’ De film Juggernaut (2009) staat centraal in de expositie. De film herbekijkt Wereldoorlog II en de Koude Oorlog en verkent de kruisbestuiving tussen artistieke en sociale utopieën, politieke propaganda en massacultuur.

Naast enkele beloftevolle beeldende kunstenaars presenteert 0090 ook nieuw werk van enkele opmerkelijke Turkse choreografen/dansers onder wie danseres en choreografe Ayse Orhon. In Cok toont Orhon hoe verschillende kunstenaars omgaan met hetzelfde materiaal. Orhon herneemt ook Hava (2009) waarin ze de relatie tussen stem, klank en lichaam onderzoekt.

Ik hou van de radio…

Naast pannenkoeken, beeldende kunst en dans pakt het festival ook uit met een heuse live radioperformance van muzikant Eric Thielemans. De performance kadert in Thielemans’ meerjarenproject WeAreTheWorld, waarin hij vragen stelt over exotisme, ballingschap, de rol van de reizende muzikant en de bijhorende mythes… Thielemans’ muzikale experimenten rond exotica (zoals valse volksinstrumenten voor toeristen), interviews (met muzikanten, componisten, antropologen,…), kronieken (van o.a. Josse de Pauw) en geluidsopnames worden tot radio-episodes verwerkt. Deze episodes worden door Eric Thielemans, in samenwerking met verschillende radiomakers uit binnen- en buitenland, samengesteld. En soms worden er voor een live publiek radioperformances georganiseerd. Zoals tijdens 0090.

Allemaal (dezelfde) taal

Er is ook theater. Bijzonder theater van Guy Cassiers. Cassiers herwerkte onlangs zijn succesvoorstelling Mijn avonturen door V. Swchwrm (2004, naar Toon Tellegens gelijknamige roman) tot een multiculturele voorstelling door de twee rollen te laten vertolken door twee acteurs met een andere moedertaal. Er speelt een Nederlands-Turkse, een Nederlands-Marokkaanse en een Nederlands-Vietnamese versie van deze voorstelling waarin een jongen een eigen taal tracht te vinden om de wereld die hij ontdekt te benoemen. De twee acteurs staan op een scène waarvan de vloer en de achterwand tot projectiescherm zijn gemaakt. De schermen zijn bedrukt met de tekst uit het boek. Cassiers speelt met licht en letters en stuwt zo de vertelling voort.

De voorstelling thematiseert de veeltaligheid van een stad als Antwerpen en benadrukt dat we, ondanks verschillen in de gesproken taal, perfect in staat zijn om elkaar te begrijpen. Met ons hart. Dat is ook de insteek van 0090. Turken en Vlamingen delen de stad waarin ze leven. Ze delen een passie voor kunst en houden van pannenkoeken. 0090 wil vooral daar op focussen en roept op tot wederzijds begrip, respect en nieuwsgierigheid. Zo wil het festival helpen om de culturele verschillen te overbruggen in de plaats van deze te stigmatiseren. Kunstenaars, het blijven godzijdank onverbeterlijke wereldverbeteraars.

Els Van Steenberghe

Meer info: www.0090.be