Hoe zou het nog zijn met… Regine Clauwaert?

Regine Clauwaert bleef – tot ze in 2007 met pensioen ging – ruim 46 jaar lang trouw aan de openbare omroep.

Regine Clauwaert bleef – tot ze in 2007 met pensioen ging – ruim 46 jaar lang trouw aan de openbare omroep.

Regine Clauwaert was amper 19 jaar oud toen ze in 1961 debuteerde bij de toenmalige BRT. De jonge Clauwaert mocht meteen het cultuurprogramma ‘Zoeklicht’ presenteren. Een beetje schamper werd ze daarom weleens het ‘Zoeklicht-vrouwtje’ genoemd.

In de jaren zestig groeiden televisiepresentatoren gewoontegetrouw uit tot ‘sterren.’ De kijkbuis had in Vlaanderen in die tijd – met een beetje verbeelding – het aura van het witte doek. Mensen bleven eenvoudigweg thuis om een televisieprogramma te bekijken en de presentator of presentatrice te bewonderen. Wie de hoofdrol speelde, werd een ster. Zo eenvoudig was het. Ook Regine werd een ster, maar transformeerde later door haar lange carrière tot het gezicht van de openbare omroep. Of op zijn minst toch tot een van de ambassadeurs ervan.

Veelzijdig

Na Zoeklicht volgden er nog culturele programma’s, zoals Tenuto en het legendarische Tienerklanken, dat de toen nog subversieve popmuziek in de Vlaamse huiskamer bracht. Wie oud genoeg is om in zijn geheugen te graven, vindt vele gezichten van Regine Clauwaert terug. En niet alleen het gezicht dat blaakte van kunst en cultuur. Neen, Clauwaert was ook de vrouw die de wekelijkse trekkingen van de Nationale Loterij presenteerde, of spelprogramma’s als ‘Zeskamp’ of ‘10.000 of niets’ mee in goede banen hielp leiden.

Later volgde er onder meer ‘Zuid-Noord’, de talkshow die ze vorm gaf met de Nederlander Koos Postema, met wie ze ook bij onze noorderburen populair werd. En zo maakte ze ook nog deel uit van een aantal panels die al lang vergeten zijn , en terecht tot het vluchtige televisiegenre mogen gerekend worden. Maar daar tegenover staat dan weer ‘De Koningin Elisabethwestrijd’, die ze met gratie mocht presenteren.

Programma’s maken

Of iemand zich nog herinnert dat ze haar stem leende aan de animatiereeks ‘Plons’ ( de gekke kikker) maakt overigens niet zoveel uit. Voor Regine Clauwaert zelf vormden de uiteenlopende genres geen enkel probleem. Toch wordt ze het liefst herinnerd aan de periode waarin ze zelf programma’s maakte. “De voortdurende afwisseling van evenementen, elke dag iets anders: dat was het leukst. Nu eens Toon Hermans, dan weer Elisabeth Schwarzkopf of de Koning Elisabethwedstrijd. Dat was een feest Ik ben blij dat ik de voorbije tien jaar heb kunnen meewerken aan het nieuwe huis dat de VRT is geworden. Dat ik er mee heb voor gezorgd dat andere mensen mooie programma’s hebben kunnen maken”, liet ze bij jaar pensioen in 2007 optekenen.

Kunstzaken

Bij de trouwe kijker van de openbare omroep blijft de stem en het gezicht van Regine Clauwaert ongetwijfeld het meest verbonden aan het degelijke, maar niet door iedereen gewaardeerde Kunstzaken.

Dat kunstprogramma werd tussen 1983 en 1991 een vaste format bij de openbare omroep. Critici omschreven het cultuurprogramma als ’te hermetisch’, en Clauwaert zou het te ijzig presenteren. “De BRT had heel idealistische bazen die de hoogste vormen van cultuur aan de bevolking ter beschikking wilden stellen. Ik vond dat heel moedig. Veel mensen pikten het na het nieuws wel mee, maar het zal heel wat mensen ook een indigestie bezorgd hebben”, gaf ze later toe. Na Kunstzaken volgde er tussen 1992 en 1997 nog ‘Affiche’.

Manager

Wat begon met cultuur, eindigde ook met (kunst en) cultuur. In 1997 – tien jaar voor haar pensioen – werd de ‘Grande Dame’ programmamanager bij Canvas. Daarmee kreeg ze bij de hervorming van de openbare omroep de hoede over de culturele programma’s van Canvas. En toen – in 2007 – ging Regine Clauwaert met pensioen. Vorig jaar werd ze zeventig .

Cultuur vandaag

Is ze vandaag nog actief op cultureel vlak? “Neen, mijn culturele leven is sinds mijn pensioen compleet stilgevallen”, antwoordt ze. De voormalige programmamanager van Canvas volgt zelfs nauwelijks nog het culturele aanbod op televisie. “Er is nu eenmaal veel minder te zien dan vroeger”, al vindt ze nog wel interessante items die ze op de site van Cobra kan bekijken. “Mijn link met de wereld is het internet”, besluit Regine Clauwaert. Voor een volledige operavoorstelling wil ze weleens een uitzondering maken. (BO)