Hoe zou het nog zijn met…Jacques Delors?

De 87-jarige Franse politicus Jacques Delors werd geboren in Parijs op 20 juli 1925. Zijn carrière begon hij als bankier bij de Banque de France.

De 87-jarige Franse politicus Jacques Delors werd geboren in Parijs op 20 juli 1925. Zijn carrière begon hij als bankier bij de Banque de France.

Hoewel hij aanvankelijk deel uitmaakte van de christelijke vakbond, werd Delors in 1974 lid van de Franse Socialistische Partij. Zijn politieke carrière begon in 1969 als adviseur van premier Chaban-Delmas. Georges Pompidou was toen de president van de Fransen.

In 1979 (tot 1981) veroverde Jacques Delors al een zitje in het Europees Parlement, waarna hij tussen 1981 en 1984 zowel minister van economische zaken als van financiën werd in de Franse regering onder het bewind van de socialistische president Mitterand. Delors ruilde Parijs in voor Brussel, nadat Mitterand Laurent Fabius in 1984 tot premier had benoemd.

Europa

Het meest bekend werd Delors als voorzitter van de Europese Commissie in 1985. Dat bleef hij tot hij in januari 1995 werd opgevolgd door de Luxemburger Jacques Santer.

Delors stond als voorzitter van de Europese Commissie mee aan de wieg van het Verdrag van Maastricht (1992) – later de Europese Unie genoemd – en de Europese eenheidsmunt (2002). Daarom wordt hij door velen beschouwd als vader van de euro. Vader of niet, in een interview met het Franse nieuwsmagazine L’Express liet Delors zich in december 2011 kritisch uit over zijn al dan niet echtelijk kind, de eenheidsmunt van het Oude Continent. De vader bleek teleurgesteld over de Europese gedachte, of toch over de manier waarop die werd ingevuld.

Volgens Delors is de eurozone de laatste jaren in een impasse terechtgekomen, omdat een economische en monetaire unie niet blijkt te volstaan om een politiek Europa uit te bouwen. Er moest volgens hem namelijk behalve een monetaire pijler ook een pact voor een gecoördineerde aanpak van het economisch beleid worden gesloten, dat bezield zou worden door de Europese Commissie. Maar dat is nooit gebeurd, wat de voormalige voorzitter van de Europese Commissie betreurt.

‘Van deze euro ben ik de vader niet’

“Was dat pact er gekomen, dan hadden de regeringen enkele jaren later wel gemerkt dat de Griekse statistieken niet juist waren en dat de openbare en de privéschuldenlast gevaarlijk opliep in Spanje, Ierland enzovoort. De huidige crisis van de euro is de schuld van de lidstaten, niet van Brussel. Er moet iets gedaan worden aan de oorspronkelijke constructiefouten, waartegen ik altijd ten strijde getrokken ben. Men omschrijft me vaak als de vader van de euro, maar van deze euro ben ik de vader niet!”, aldus Delors in het interview met L’Express.

Een jaar later haalde Delors in een Duits weekblad nog scherp uit naar de dwarsliggende Britten binnen de Europese Unie. “De Britten zijn enkel geïnteresseerd in Europa als het hun economische belangen dient, anders niet”, zei hij. Hij pleitte in dat verband voor een handelsrelatie met Groot-Brittannië buiten de EU.
Delors richtte in 1996 nog de onafhankelijke denktank ‘Notre Europe’ op om het ‘Europees denken’ te bevorderen. In 2010 sluit hij zich aan bij de Spinelli Group, opgestart door Guy Verhofstadt en Daniel Cohn-Bendit. De Spinelli Group is het netwerk binnen het Europees Parlement dat het pad moet effenen naar een federaal Europa dat dicht bij de burger staat.

Zorgenkind

Het kan niet verbazen dat Jacques Delors – met de woekerende eurobesognes in het achterhoofd – tot vandaag gevraagd wordt naar zijn mening over Europa in het algemeen en de eurozone in het bijzonder. Hij duikt dan ook geregeld op in een of ander interview, waarin hij zijn teleurstelling in de meeste gevallen niet kan of wil verbergen. Hij mag dan de Europese gedachte mee vorm hebben gegeven, aan de eurozone houdt Delors in ieder geval een hardleers zorgenkind over. (BO)