U zou haar wellicht nooit op uw eigen kroost laten passen maar wie The Nanny zegt, denkt onmiddellijk aan Fran Drescher, die de reeks samen met haar toenmalige echtgenoot schreef om haar carrière te boosten.
Wie: Fran Drescher (55), Amerikaans actrice
Toen: Stond bekend als de nasale, kortgerokte Fran Fine uit de televisieshow The Nanny
Quote: “Mr Sheffiiiieeeeeeld”
Nu: Fran Drescher is een survivor, zoveel is zeker
Het is griezelig hoezeer Drescher voor haar televisieshows put uit haar persoonlijke leven. Drescher werd -hou u vast- Joodse geboren in een bridal shop in Flushing, Queens als dochter van Sylvia en Mort. In 1973 behaalde ze de tweede plaats in Miss New York teenager, maar loog hierover op haar cv en zei dat ze eerstes geworden was, een leugen die haar geen windeieren legde. In 1977 vroeg ze in Saturday Night Fever aan John Travolta of hij “zo goed in bed was als op de dansvloer” en mensen sloten haar in het hart. Hoewel ze zelf danig probeerde haar nasale stem en vet New Yorks accent te beteugelen wilden producers haar enkel maar als ze haar “funny voice” gebruikte.
Ze was vervolgens nog te zien in onder meer American Hot Wax, Ragtime en This is Spinal Tap als de onvergetelijke publicist Bobbi Fleckman. In 1993 besloot ze haar carrière een trap onder de kont te geven en schreef ze samen met haar toenmalige man Peter Marc Jacobson de grondvesten voor de serie The Nanny. Toen Drescher tijdens een vlucht naar Parijs toevallig naast CBS-netwerkhoofd Jeff Sagansky kwam te zitten zag ze haar kans schoon en Sagansky, die ingenomen was door haar charme, stemde toe tot het uitzenden van de pilot. De rest is, zoals men zegt, geschiedenis.
Drescher werd wereldberoemd als Nanny Fine, die samen met butler Niles een oogje hield op de kinderen van Broadwayproducer Maxwell Sheffield. Hoewel Drescher in de serie bijzonder goed zorg droeg voor Maggie, Gracie en B. is ze zelf kinderloos gebleven. “Het is niet de bevalling die me afschrikt, wel alles wat daarna komt”, liet ze zich nog ontvallen in een interview. Zij en haar man scheidden in 1999, datzelfde jaar werd The Nanny stopgezet.
Na een grote televisierol is het moeilijk om je nog te onderscheiden, maar Drescher probeerde het uit alle macht, soms met succes. Ze speelde mee in Picking Up The Pieces met Woody Allen en in 2005 -toen ze zelf een jongere man date- schreef ze de televisieserie Living With Fran, waarin ze samenwoont met een boy toy. De serie had echter niet bijster veel bijval en ging na twee seizoenen recht de prullemand in. Haar sitcom Happily Divorced, gebaseerd op haar eigen ervaringen, deed het wél goed en loopt nu nog steeds.
Dat Drescher een survivor is mag duidelijk zijn. Ook toen ze in de jaren tachtig hardhandig beroofd en verkracht werd slaagde ze erin dat te verwerken. Drescher kreeg in 2000 de diagnose baarmoederhalskanker. Na een operatie werd ze genezen verklaard, maar het inspireerde haar wel tot het schrijven van het boek Cancer Schmancer. Drescher zet zich nu wereldwijd in voor baarmoederhalskanker en geeft verschillende seminaries over preventies en de eerste symptomen. Dit leverde haar verschillende lofbetuigingen op, onder meer de City of Hope Spirit of Life award.
Ook op politiek vlak laat ze van zich horen. Ze steunde openlijk presidentskandidate Hilary Clinton en heeft er zelfs een poosje zelf aan gedacht om mee te doen aan (lokale) verkiezingen. Op televisie zorg dragen voor kinderen is 1 ding, zorg dragen voor een natie met het echte leven dat in je nek hijgt is dan weer wat anders. (KS)
