Hoe zou het nog zijn met… Axel Merckx?
Een toptalent en winnaarstype was de zoon van Eddy Merckx nooit. Toch kan en mag hij terugblikken op een mooie loopbaan, met een bronzen Olympische medaille als kers op de taart.
Wie: Axel Merckx (40)
Toen: een toptalent en winnaarstype was de zoon van Eddy Merckx nooit, maar nadat hij stopte met voetballen bij Anderlecht waagde Axel Merckx toch zijn kans in het wielrennen. Toch kan en mag hij terugblikken op een mooie loopbaan, met acht deelnames aan de Tour de France én een bronzen medaille (na veertig jaar zonder eremetaal) op de wegrit van de Oympische Spelen in Athene. Een prestatie die bewondering verdiende, want daarmee deed hij beter dan vader Eddy Merckx, die in 1964 slechts twaalfde eindigde.
Quote: “Ik mis snelheid en explosiviteit. Als die talenten niet zijn aangeboren, blijft het moeilijk. Maar ik ga nooit dood. Terwijl anderen rondom mij kapot gaan, rij ik fluitend door.”
Nu: ploegleider van het Trek-Livestrongteam, een selectie van renners U23. Het Amerikaanse belofteteam wordt gesponsord door de stichting van Lance Armstrong en telt met Jasper Stuyven één van zijn de grootste talenten in België.
Als een bijzonder sterk en regelmatig amateur ging Axel Merckx door het leven, zeker nadat hij in de Italiaanse Giro delle Reggioni ooit zijn aanleg als klimmer had getoond. Het zorgde er zelfs voor dat Merckx junior in 1993 werd geselecteerd voor het WK op de weg in het Noorse Oslo bij de amateurs. Een mijlpaal, want daarmee verwezenlijkte hij 29 jaar na de wereldtitel van zijn vader in Sallanches een droom.
Op 21-jarige leeftijd zorgde dat voor een eerste professionele wielercontract bij het Duitse Telekom van de Belgische ploegleiders Walter Godefroot, Rudy Pevenage en Frans Van Looy. Dat de fietsen werd geleverd door zijn vader vormde een leuke bijkomstigheid en vooral een interessant gegeven.
Axel Merckx, met zijn 1m91 een imposante verschijning, gaf zichzelf twee tot drie jaar om zich te bewijzen op het hoogste niveau. In het spoor van kampioenen als Olaf Ludwig en Erik Zabel leerde Merckx de knepen van het vak. De eerste resultaten waren ontnuchterend, Axel belandde in het sukkelstraatje en voelde zich nooit thuis tussen de Duitsers, maar toonde toch de nodige mentale veerkracht.
Toch besliste hij over te stappen naar het Amerikaanse Motorola van Hennie Kuiper. Daar komt Axel Merckx voor het eerst in contact met Lance Armstrong, George Hincapie, Kevin Livingston, Bobby Julich, Tyler Hamilton en Frankie Andreu. Zij zorgden er blijkbaar ook voor dat hij ging samenwerken met de omstreden Italiaanse dokter Michele Ferrari, blijkt pas nu. Merckx bekende voor een Italiaanse rechtbank dat hij tussen 1994 en 1998 testosteronpillen kreeg van het merk Undestor, iets wat door Andreu werd bevestigd in zijn getuigenis bij het Usada.
Axel Merckx was een bescheiden renner, meer een rondecoureur dan de man van de eendagswedstrijden, die het vooral van zijn werkkracht moest hebben. Hij koerste onder het motto ‘alles mag, niks moet’, ook al door de zware last via het verleden én de vele zeges van zijn vader. Geen uitgesproken vedette, maar een doodgewone jongen die ging wonen in Monaco. Hij leverde steevast sterke prestaties in de Waalse klassiekers, maar alles ging ietwat onopgemerkt voorbij. Huwde in 1997 met de twee jaar oudere Canadese triatlete Jodi Cross, die ook als zijn kinesiste fungeerde.
Axel Merckx werd in 2000 wel Belgisch kampioen in Rochefort, voor ‘golden boy’ Frank Vandenbroucke en Rik Verbrugghe. In datzelfde jaar schreef Merckx de achtste en langste etappe van de Giro op zijn naam. Hij leerde luisteren naar zijn lichaam, kende zijn rol binnen het team en was nooit een grootprater maar net als zijn vader een eeuwige twijfelaar.
Op 6 augustus 2007 reed Axel Merckx zijn laatste wedstrijd, een criterium in Lommel die hij won voor Johan Vansummeren en Tom Boonen. Daarna trok hij zich samen met zijn echtgenote en twee dochters terug in Canada, waar hij nog (vrij anoniem) actief is in het wielrennen als ploegleider. Axel Merckx blijft nog altijd een goede vriend van de momenteel bijzonder omstreden Lance Armstrong en verdedigde constant zijn voormalige ploeggenoot. Ze zaten immers vaak in hetzelfde schuitje. (FV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier