Deze week op uw tv: blockbusterpret met Marvels Ant-Man en Star Wars

Volg de gids en u weet weer wat te kijken van zaterdag 7 april tot vrijdag 13 april 2018.

ANT-MAN (Vrijdag 13/4, 20.35, Q2)

Terwijl de meeste superhelden in het immer uitdijende Marvel-universum graag uitpakken met hun kracht (Hulk en Captain America), technologische snufjes (Iron Man) en behendigheid (Spider-Man), valt mede-Avenger Ant-Man nauwelijks op, en dat is geheel en al de bedoeling.

Zijn superkracht: middels zijn karmozijnrode lederen pak – én helm met koddige voelsprietjes – kan hij zichzelf krimpen tot de grootte van een insect. Zijn échte superkracht: hij is grappig, en bovendien voert hij de kijker mee naar een wereld binnen de Marvel-wereld, een plaats waar alles groot is en Ant-Man klein, en waar de creatieve mogelijkheden nog groter zijn.

In 1962 voerde Stan Lee, het opperhoofd-op-rust van Marvel, zijn nietige superheld voor het eerst op in een strip, als alter ego van Hank Pym, een wetenschapper die zijn krimppak in een brandkast verbergt om het uit de handen van wapenfabrikanten te houden. Anno nu is Prym (Michael Douglas) een bejaarde man, en staat zijn gewezen protegé Darren Cross (Corey Stoll) op het punt om Pryms uitvinding na te maken, te perfectioneren en er allerlei snoods mee te doen. Om Cross’ plannen te dwarsbomen, hijst Pym de goedhartige kleine crimineel Scott Lang (Paul Rudd) – die het alimentatiegeld voor zijn dochtertje niet kan betalen – in zijn pak. Lang zal na een intensieve opleiding en een hoop gestuntel al zijn nieuwe vaardigheden moeten gebruiken om de technologie terug te stelen van de meedogenloze Cross.

Regisseur Peyton Reed maakte van Ant-Man een bijzonder amusante heistfilm die behendig de val van de Marvel-bombast ontwijkt en waarin de avonturen van de kleine held met het grote hart voor dolle, lichtvoetige pret zorgen. In een scène zit hij vast in de groef van een draaiende vinylplaat, terwijl de dodelijke pick-upnaald steeds dichterbij komt, in andere berijdt hij mieren en andere insecten als surfplanken of motoren.

Ant-Man zal binnenkort in Avengers: Infinity War worden platgedrukt door forsere superhelden, maar in juli is hij wel terug in een nieuw soloavontuur. Al krijgt in Ant-Man and the Wasp zijn gevleugelde sidekick Hope van Dyne (Evangeline Lilly), tevens de dochter van Hank Pym, een groter aandeel. Precies zoals Stan Lee het al wilde in de jaren zestig.

GREG DAVIES: YOU MAGNIFICENT BEAST (Dinsdag 10/4, Netflix)

Greg Davies is over het Kanaal een fenomeen. De ex-leerkracht – de nobele kunst van het lesgeven is meer dan eens het onderwerp van zijn grappen – raakte bekend als een derde van het gezelschap We Are Klang, speelde aan de zijde van de betreurde Rik Mayall in de sitcom Man Down en heeft als solokomiek een abonnement op Live at the Apollo. Met zijn volstrekt puberale maar goedmoedige humor is hij bovendien een graag geziene gast in panelshows als Mock the Weeken op de bank bij Graham Norton, waar hij zoutpilaar Ryan Gosling eens zo hard deed lachen dat hij van Eva Mendes bijna een weduwe had gemaakt. Davies is zo populair dat Netflix zijn nieuwe show You Magnificent Beast gaat uitzenden, naar aanleiding waarvan The Guardian schreef: ‘We zouden hem de Peter Pan van de comedy kunnen noemen, maar de erven J.M. Barrie zouden waarschijnlijk aanstoot nemen aan al zijn scheet- en masturbatiegrappen.’

LIFE AND DEATH ROW (Maandag 9/4, 23.05, Canvas)

Voor hen die het na Gent-West en Orange Is the New Black wel hebben gehad met het geënsceneerde gevangenisleven, biedt Canvas een alternatief. De BBC-docureeks Life and Death Row vertelt de verhalen van Amerikaanse gevangenen die de dood in de ogen kijken. In dit derde seizoen belichten de makers onder meer de acht delinquenten uit Arkansas wier executie in 2017 plots met rasse schreden dichterbij kwam. Omdat de vervaldatum van het middel voor hun dodelijke injectie bijna was overschreden, besloot de gevangenisdirectie om de terechtstellingen te vervroegen. In tien dagen tijd wilden ze de klus klaren. Life and Death Row spreekt middels markante verhalen een oordeel uit over de Amerikaanse strafwetgeving en toont Vrouwe Justitia van haar donkerste kant.

STAR WARS: EPISODE VII – THE FORCE AWAKENS

Criticasters waren er twee jaar geleden snel bij om de nieuwste episode van George Lucas’ fameuze ruimtesaga af te schilderen als een moderne update van A New Hope, de allereerste Star Wars uit 1977. Niet geheel onterecht, want deze zevende aflevering, tevens het begin van een nieuwe trilogie, is even voorspelbaar als alle andere. The Force Awakens staat volledig in het teken van de zoektocht naar Luke Skywalker (Mark Hamill). De enige overlevende Jedi is in rook opgegaan en wordt opgespoord door een nieuwe generatie goeierds (Daisy Ridley en John Boyega) en slechteriken (Adam Driver), terwijl Carrie Fisher en Han Solo terug zijn als prinses Leia en Han Solo. Non-stop actie, verbluffende speciale effecten en een clevere mix van nostalgie en nieuwe elementen: regisseur J.J. Abrams leverde energieke blockbusterpret af.

MERCY MERCY – ADOPTIONENS PRIS (Dinsdag 10/4, 00.05, NPO 2)

In Mercy Mercy hebben de beste bedoelingen tragische gevolgen voor wie zich niet kan weren. De Deense docu legt vast hoe een Ethiopisch koppel zijn twee jongste kinderen afstaat nadat ze hebben vernomen dat ze hiv hebben opgelopen. Via een van de vele schimmige bureaus in de hoofdstad Addis Abeba, dat de ouders geld en regelmatig contact belooft, komen de kinderen bij een Deense familie terecht. Die raakt al snel gefrustreerd wanneer de vierjarige Masho er maar niet kan aarden. De documentaire was al uit toen ze in een weeshuis geplaatst werd. Ondertussen hebben Masho’s ouders de voogdij over hun dochter weten terug te krijgen, maar niet over hun zoon. Uit Mercy Mercy blijkt dat internationale adoptie een amper gereglementeerde industrie is die ziekte, armoede, oorlog en hongersnood uitbuit, kinderen ontgint en hen versluist naar westerse landen met dalende geboortecijfers. Het woord ‘mensenhandel’ zal regelmatig door uw hoofd spoken.

CITY OF GHOSTS (Woensdag 11/4, 23.05, NPO 2)

De Syrische stad Raqqa, het voormalige bolwerk van het IS-kalifaat, was lange tijd de hel op aarde. In 2014 richtten activisten er Raqqa Is Being Slaughtered Silently op, een forum voor burgerjournalisten. Via geheime berichten op sociale media toonden ze de wereld de gruwelijkheden waaraan de IS er zich schuldig maakte. De tol die het collectief van studenten en leraars hiervoor moest betalen was hoog, zoals deze docu van Matthew Heineman laat zien. Sommige leden van de groep en hun vrienden en familieleden werden terechtgesteld, terwijl anderen naar het buitenland moesten vluchten. Een van de overweldigendste docu’s over de Syrische burgeroorlog, ook omdat er bewust gebruik wordt gemaakt van het verfoeilijke propagandamateriaal van de IS.

LOST IN SPACE (Vrijdag 13/4, Netflix)

Netflix zoekt deep space op met deze remake van de gelijknamige sciencefictionreeks uit 1965, waarin de familie Robinson met een pak andere ruimtekolonisten neerstort op een onbekende planeet. Het origineel én de vrijgegeven beelden van de nieuwe versie wijzen op zero gravity, maar wat dondert het? Zowel het budget als de regisseur (Neil Marshall) van de pilootaflevering is rechtstreeks overgeheveld van Game of Thrones en belooft een uit zijn voegen krakende ruimteopera vol crashende ruimtetuigen, coole aliens en andersoortige thrills die u op lichtjaren van uw dagelijkse beslommeringen zullen brengen. Grappig: de originele reeks speelt zich af in 1997, het jaar waarin het gewicht van de gsm voor het eerst onder de tien kilogram dook. Van zelfoverschatting gesproken! Het nieuwe Lost in Space vindt plaats in 2046: veel betere schatting.

TRACKS (Vrijdag 13/4, 21.15, Canvas)

‘Sommige nomaden voelen zich overal thuis, andere, zoals ik, nergens.’ Aan het woord is Robyn Davidson, een Australische avonturierster die in 1975 met een hond en vier dromedarissen van Alice Springs naar de Westkust stapte, 3200 kilometer dwars door de zinderende woestijnvlakten. Mia Wasikowska is top als de jonge vrouw die hunkert naar eenzaamheid. Haar soloreis, meer een zelfontdekkingstocht, werd ook gedocumenteerd door een National Geographic-fotograaf (Adam Driver). Een epische wandelfilm van John Curran, de regisseur van The Painted Veil. De majestueuze beelden van de uitgestrekte ruige natuurlandschappen blazen je net niet omver.

HORIZON: DAWN OF THE DRIVERLESS CAR (Vrijdag 13/4, 20.30, Canvas)

‘Hoe spannend de gedachte aan zelfrijdende wagens ook mag klinken, ironisch genoeg is een autonome auto heel erg saai.’ Aan het woord is onderzoeker Wendy Ju van de universiteit van Stanford. Zij houdt de opkomst van artificiële intelligentie nauwlettend in het oog. Voorlopig doen zelfrijdende auto’s vooral aan Black Mirror-toestanden denken, maar de technologie staat hoegenaamd niet stil. De documentaire Dawn of the Driverless Car hoeft zelfs niet al te ver in de toekomst te blikken. Auto’s waarin we louter passagiers zijn en die zich voortbewegen op groene technologie: het klinkt fantastisch, maar is het echt allemaal zo idyllisch? Wat met de talloze jobs die verloren zullen gaan? En welke ethiek zullen die wagens hanteren bij onvermijdbare ongelukken?

DE COLUMBUS (Dinsdag 10/4, 20.40, Eén)

Van moestuin naar asfalt: Wim Lybaert, presentator van Het goeie leven en allicht de meest onthaaste man op tv, rijdt in De Columbus acht keer telkens een week met een BV door Europa. Impulsief, met kaart en kompas en veel tussenstops. De eindbestemming komt uit een kauwgomballenmachine gerold.

Wim Lybaert: De bestemming is de wereld en de ander ontdekken. In De Columbussleur ik mensen in een vacuüm waarin alles kan en niets moet, waarin het draait om wat écht telt. Men weet nog wel wat dat is, maar door kinderen, carrière of de angst voor risico’s is men het vergeten. Iedereen heeft tegenwoordig een tjokvolle agenda. Zelfs onze vrije tijd plannen we in. En we stellen onszelf voortdurend allerlei doelen. Als tuinier maak ik in de wintermaanden een zaai- en teeltschema op. Volgens dat schema zou ik nu radijsjes moeten planten. Maar de vrieskou heeft mijn planning in de war gestuurd. Ik móét alles nu wel bijsturen. En ik moet vooral veel loslaten. Dat lukt me wel, maar op andere vlakken heb ik het daar toch soms moeilijk mee.

Ik mag me sinds kort ook jogger noemen. Dat doe ik puur als ontspanning. Andere joggers voelen zich verplicht om binnen de zes maanden een halve marathon te lopen. Waar ben je dan mee bezig? Halsstarrig plannen en doelen najagen zorgt alleen voor meer stress in plaats van geluk. Het is tekenend dat aan De Columbusgeen research te pas is gekomen, en dat geen enkele eindbestemming gehaald wordt.

Hadden Jef Neve, Wouter Deprez en minister van Onderwijs Hilde Crevits daar geen moeite mee?

Lybaert: Sommigen meer dan anderen. Hilde, die een kabinet van vijftig man leidt en de week voor 1 september op de Columbus stapte, kon de klik eerst niet maken. Ze bleef vasthouden aan de bestemming die uit de sjiekenbak was gevallen en moet zich wel zorgen gemaakt hebben over alle tussenstops die we maakten. Maar nee, ik heb geen beleidsnota’s of smartphones uit het raam hoeven te gooien. Na een paar dagen heeft ook zij een evenwicht gevonden.

Waarover heb je het in godsnaam als je elkaar een week lang zo dicht op de huid zit?

Lybaert:Aanvankelijk vreesde ik dat het oppervlakkige gesprekken zouden worden, maar De Columbus is erin geslaagd de diepte te vinden. Met fotograaf en documentairemaker Lieve Blancquaert heb ik het over de tegenstelling tussen ons. Ik ben iemand die wegloopt voor al wat lelijk is, zij zoekt onrecht en moeilijke thema’s net op. Je zult ook zien hoe we naar elkaar toegroeien en zelfs een hechte band opbouwen. Dat zie je trouwens in elke aflevering. Er is niemand met wie ik geen contact meer heb. Met Mathias Coppens, die als spring-in-’t-veld te boek staat, heb ik het over zijn enorme angst voor de dood. Hij heeft onlangs zijn vader verloren. Maar zijn angst gaat veel verder dan dat. Als Mathias zonder zijn kinderen op reis gaat, dan stelt hij steevast zijn testament op. Het is bizar maar o zo grappig wanneer je hem daarover ziet vertellen.