Dagboek van een Béjart-figurant: De audities

Knack Focus duikt achter de schermen van het Béjart Festival 2012. Lees hier het dagboek van onze figurant in Vorst Nationaal.

Knack Focus duikt achter de schermen van het Béjart Festival 2012. Lees hier het dagboek van onze figurant in Vorst Nationaal.

11u00

Een halfuur voor de start van de audities zitten reeds een twintigtal jongens en mannen vol spanning te wachten op hun beurt. Programmeur Joris Debonnet (28) kwam bijvoorbeeld helemaal uit Kortrijk gereden om hier zijn kans te wagen. Als figurant versierde hij ooit een rolletje in de VTM-serie ‘Ella’, hij is dus niet aan zijn proefstuk toe. Ekkawute Meelungsana, een 26-jarige kok uit Ukkel, speelde dan weer theater op school.

Anderen hopen hun podiumcarrière een boost te geven, zoals Nicolas Broeckaert (24). De ambitieuze zanger en danser nam in het verleden al enkele keren deel aan producties in Vorst Nationaal en lijkt daar nog altijd van na te genieten. “In zo’n professioneel spektakel figureren is een opwindende ervaring”, zegt de Brusselaar. “Het publiek zit daar uiteraard niet voor jou, maar als figurant proef je wel even van de emoties die de grote namen voelen als ze hier op het podium staan. Ik zal niet in zak in as zitten als ik niet geselecteerd word, maar het kan natuurlijk geen kwaad om hoop te koesteren.”

11u30
Julio, de balletmeester van het Zwitserse gezelschap, blijkt vertraging opgelopen te hebben in het verkeer. Sommige kandidaten doden de tijd met hun smartphone of de krant, anderen doen even een dutje. De doodse stilte maakt het wachten er niet meteen gezelliger op – een teken dat de zenuwen niet alleen bij mij gespannen staan.

12u

Na een korte introductie begint Julio meteen aan de repetities. De eerste voorstelling vindt al op zaterdagavond plaats, de balletmeester heeft dus geen tijd te verliezen – het ondertekenen van de nodige contracten kan wachten tot later. Ook een selectieprocedure komt er tot onze verbazing niet aan te pas. Zoals gevraagd door Music Hall zijn alle kandidaten vrij van piercings of tatoeages, en dus kunnen we allemaal deelnemen aan het spektakel.

We zullen het gezelschap versterken tijdens zijn uitvoering van ‘Bolero’, een choreografie op de bekende, repetitieve muziek van Ravel. De moeilijkheid van onze figurantenrol blijkt dan ook niet in de bewegingen zelf te liggen (die zijn beperkt tot op een stoel zitten, sensuele handgebaren en enkele dansstappen), maar in de timing ervan. Niemand is vertrouwd met het muziekstuk, de eerste pogingen lopen dan ook niet van een leien dakje. Bij elkaar spieken levert een chaotische boel op, en het wordt helemaal pijnlijk wanneer een figurant de groep even verlaat om zijn gsm op te nemen – de dodelijke blik van Julio spreekt boekdelen. Bovendien durft iemand pas na een halfuur op te merken dat niet alle figuranten Frans spreken, waardoor sommige instructies zonder gevolg blijven. “Dat had je eerder mogen zeggen”, reageert Julio nors, waarna hij zijn uitleg vervolgt in het Engels.

13u

Ik kom een eerste keer ten val dankzij een andere figurant die over me heen struikelt tijdens een zijwaartse danspas. Vijf minuten later vraagt Julio me om op de knieën neer te vallen (tijdens de voorstelling zelf zal ik dat op een centrale dansplateau moeten doen) – mijn eerste blauwe plek van de dag is een feit.

13u30

Broodjeslunch in de coulissen van Vorst Nationaal. Dat blijkt zo’n doolhof te zijn dat ik na een toiletbezoek amper nog de weg kan terugvinden. Ondertussen ben ik de net aangeleerde choreografie alweer half vergeten, bedenk ik tijdens mijn zoektocht tussen kisten met decorstukken en kostuums.

14u
Afspraak met de kleedsters in de green room voor het passen van de kostuums. De namen van zoveel tijdelijke medewerkers onthouden is zo goed als onmogelijk. Mijn balletschoenen en zwarte broek, die in zeven haasten verlengd moet worden, krijgen bijgevolg het etiket “nummer 3” opgespeld. In de naburige loges ontmoeten we professionele dansers van het gezelschap, die zich zelfs op een stoel in houdingen wringen waar gewone stervelingen een liesbreuk of een spierscheur aan zouden overhouden.

Nog een halfuur voor de eerste repetitie op het echte podium in Vorst Nationaal. “Wat een gelukzakken zijn we”, fluistert een andere figurant me toe, al blijkt die even later met buikkrampen te worstelen.

Deel 2: De eerste repetitie

16u

Een figurant die een hekel heeft aan wachten zoekt beter een andere hobby. Met meer dan een uur vertraging beginnen we aan de eerste repetitie op het podium. De dansers van het Béjart Ballet Lausanne hebben zich tegen die tijd al flink in het zweet gewerkt, na een stevige opwarming. Stalen constructies die overal meereizen met het gezelschap vervangen daarbij de houten barre uit de danszaal. Behalve lenigheidsoefeningen krijgen we enkele sierlijke pirouettes en krachtige sprongen te zien.

Ik bekijk het schouwspel samen met de overige figuranten op een stoel in de zaal. Zelfs leeg en met het licht aan lijkt Vorst Nationaal op een intimiderende bunker. Morgenavond worden hier minstens 5.000 toeschouwers verwacht.

16u10

Les 2 voor debutanten: niets loopt zoals je het verwacht. De choreografie die we in sneltempo aangeleerd kregen, voeren we niet eens helemaal uit. Nochtans valt het verschil tussen het podium en de oefenzaal ’s ochtends niet te onderschatten. Het speelvlak is niet alleen veel groter, voor het eerst staat ook het voltallige dansgezelschap met ons op het podium. Gooi nog enkele heen en weer hollende balletmeesters, assistenten en technici in de mix, en u kunt zich de chaotische bedoeningen voorstellen.

Volgens onze instructies moeten we de blik strak op het gezelschap richten tijdens het spektakel. Dankzij de sensuele dansroutines van de vrouw op het centrale dansplateau en de heren rond haar zou dat me toch al moeten lukken. Een poging om tussendoor een foto te maken van de repetitie moet ik echter snel opgeven. “Op dit moment heeft je werk geen belang meer, hier op het podium ben je een figurant”, blaft een assistent met een walkie-talkie.

16u30

We oefenen het slot van de Bolerochoreografie uiteindelijk vier of vijf keer, zonder kostuums of aangepaste belichting. Dat is maar goed ook, want het is meteen duidelijk dat Julio nog veel werk zal hebben om ons precies te laten doen wat Maurice Béjart in gedachten had. Ik ben trouwens geen aanwinst voor het zootje ongeregeld – zonder stuntelen met mijn knieën op het dansplateau belanden zal nog een uitdaging worden.

Een kwartier later blijken het gezelschap en de technici echter andere prioriteiten te hebben. Het programma van het Béjart Festival omvat immers een mix van choreografieën van de Franse grootmeester en Gil Roman, de landgenoot die hem in 2007 opvolgde.

Een volledige doorloop van de Bolero komt er dan ook niet meer van. De balletmeesters vragen ons uiteindelijk om er morgenvroeg om 11u aan te beginnen. Niemand die eraan twijfelt dat het een intensieve dag zal worden. Volgens de website van Vorst Nationaal openen de zaaldeuren niet later dan 18u30.

Wim Denolf