‘Viktor Verhulst kan niet echt iets, en net daarom vind ik hem zo fascinerend’

Ook Tobias Cobbaert grasduint in het nieuwste culturele erfgoed.

Wanneer iemand me vraagt wie mijn favoriete bekende Vlamingen zijn – gebeurt vaker dan je denkt – heb ik steevast twee antwoorden klaarzitten: Andy Peelman en Viktor Verhulst.

Mijn eerste antwoord weekt doorgaans weinig reactie los. Mijn voorliefde voor De buurtpolitie is geen geheim. Het andere kan vaak op heel wat minder begrip rekenen. ‘Die gast kan toch niet echt iets?’ Laat dat nu net de reden zijn waarom hij me zo fascineert.

Ik herinner me nog perfect wanneer mijn obsessie met Viktor Verhulst begon. Het was twee jaar geleden, tijdens Temptation Island: Love or Leave (een programma waar ondertussen enkele stinkende potjes over zijn geopend maar dat toen nog grappig was). Viktor was een van de twee presentatoren en moest zich over de mannen ontfermen. Tijdens een dramatisch moment kreeg een van de deelnemers beelden te zien waarin sterk geïmpliceerd werd dat zijn vriendin hem had bedrogen. Na uit razernij enkele stoelen omver te hebben gegooid zonderde hij zich af om uit te huilen. Als gastheer ging Viktor naast hem zitten, met zijn arm over diens schouder maar wel een veilige dertig centimeter afstand houdend. Met een compleet uitgestreken gezicht en zonder intonatie sprak hij de troostrijke woorden: ‘Ik zie dat het je pijn doet.’ En verder niets meer.

Die gast kan toch niet echt iets?’ Laat dat nu net de reden zijn waarom Viktor Verhulst me zo fascineert.

Het punt is: Viktor Verhulst had helemaal niets te zoeken op Temptation Island. Zijn medepresentatrice was Monica Geuze, iemand die naam maakte op Youtube en daar altijd een uitgesproken persoonlijkheid voor nodig had. Daarnaast had je dan Viktor Verhulst, een wat klungelige man wiens belangrijkste wapenfeit is dat zijn vader tientallen jaren tegen een hond heeft gepraat. Omdat hij ‘zoon van’ is, blijft de Vlaamse entertainmentindustrie hem in programma’s forceren, hoe hard hij daar ook uit de toon valt.

Ik heb Viktor Verhulst ook al eens met eigen ogen mogen aanschouwen. Op het gratis evenement Merelbeke Village ben ik naar een dj-set van hem en Kobe Ilsen geweest. De twee hadden hun mix duidelijk al in de studio samengestoken waardoor ze live niet al te veel moesten doen, en ze gaven de microfoon onder elkaar door om wat knullige dingen te roepen die ik sinds mijn laatste chirofuif niet meer gehoord heb. Het was onnozel, de muziek was slecht en ik heb me rot geamuseerd. En opnieuw was Viktors familienaam zijn enige reden om daar te zijn, want wat hij deed kan werkelijk iedereen.

Dat bedoel ik allemaal niet als kritiek. Ik vind het net prachtig hoe hij niet eens probeert. Viktor Verhulst is de meest schaamteloze nepo baby van ons land. Vergelijk eens met zijn zus Marie. Oké, ik weet nu niet of zij het nieuwe baasje van Samson zou zijn geworden als ze de fakkel niet van vaderlief had kunnen overnemen, maar ze doet tenminste haar best om te leren zingen en dansen. Maar Viktor? Waar Marie in De Verhulstjes nog regelmatig naar repetities gaat of Samsonshows in elkaar steekt, zien we Viktor pannenkoeken bakken of Gert generen door te praten over hoe vaak hij zijn ballen scheert.

Ik snap dat mensen boos kunnen worden van zoveel privilege, maar ik vind het prachtig om te zien. Viktor Verhulst is iemand die van bij zijn geboorte met zijn gat in de boter is gevallen, en zich daar perfect thuis voelt. Waarom zou hij zijn best doen om uit te blinken als het leven hem alles zomaar in de schoot werpt? In zijn geval zou ik me wellicht even comfortabel in de rol van luxueuze nar nestelen, af en toe eens een domme uitspraak in ons familieprogramma doen en genieten van de welvaart. Ik gun het hem van harte.