Vijf kleine dingen die u moet weten over ‘Tiny Beautiful Things’

De nieuwe existentiële dramedyserie op Disney+ zou wel eens iets voor u kunnen zijn.

De reeks is gebaseerd op het gelijknamige, populaire (zelfhulp)boek.

Tussen 2010 en 2012 beantwoordde de Amerikaanse schrijfster Cheryl Strayed prangende levensvragen van lezers voor de literaire website The Rumpus. Dat deed ze onbezoldigd en anoniem, onder de naam Dear Sugar. Strayed was en is geen therapeute en probeerde dat niet te zijn. Liever gaf ze een essayistische invulling aan haar adviescolumns door min of meer toepasselijke verhalen uit haar eigen woelige leven te onthullen. Die stukjes bundelde ze later in Tiny Beautiful Things: Advice on Love and Life from Dear Sugar (2012), vertaald als Schitterende kleine dingen. Toen Cheryl Strayed de adviesrubriek opgaf en haar identiteit bekendmaakte, bleven de levenskwesties zo massaal haar kant uit komen dat ze de Dear Sugars-podcast maakte. Met haar kenmerkende mix van humor, mededogen en inzicht beantwoordt ze maandelijks nog altijd één lezersvraag in haar Substack-nieuwsbrief.

Het is fijn om op het scherm meer oudere vrouwen te zien die niet louter als voorwerp van spot mogen opdraven.’ Hoofdrolspeelster Kathryn Hahn

Reese Witherspoon is een van de coproducenten.

Dat Witherspoon een warme emotionele band heeft met Cheryl Strayeds werk bleek al toen ze de schrijfster vertolkte in Wild (2014). In die verfilming van een andere bestseller verhaalt Strayed hoe ze op haar zesentwintigste een wandeltocht van ruim 1700 kilometer aanvatte over de Pacific Crest Trail. Het lijstje van wat ze te boven hoopte te komen, was niet min: het verlies van haar aan kanker gestorven moeder, haar scheiding, haar ontrouw én haar heroïnegebruik. Nu we toch namen aan elkaar klikken: showrunner van Tiny Beautiful Things is Liz Tigelaar, die samen met Witherspoon al aan Little Fires Everywhere werkte. Laura Dern, een andere coproducente, speelde dan weer moeder Strayed in Wild, en was naast Witherspoon te zien in de serie Big Little Lies. We beginnen een klein patroon te zien.

De hoofdrol is weggelegd voor Kathryn Hahn.

Juist, dat is die corrupte politica uit de ensemblecast van Knives Out, de bemoeizieke buurvrouw annex heks uit de Marvel-serie WandaVision (een vertolking waarmee Hahn de wereld die befaamde knipoogmeme schonk) en de gescheiden huismoeder die internetporno ontdekt in de tragikomische HBO-reeks Mrs. Fletcher. Onder veel andere. Als Hahns grootste talent geldt haar bekwaamheid om humor en drama naadloos te vermengen en zo haar rollen – hoe uitzinnig soms ook – een tragische dimensie te geven die de levensechtheid dient. ‘Ze laat de komische kant van haar personages nooit de wanhoop ervan overschaduwen’, schreef The Guardian ooit. ‘Met één ongelovige grimas of glimlach met toegeknepen ogen kan ze een heel leven uitdrukken.’ Kathryn Hahn zag in het scenario van Tiny Beautiful Things een buitenkans om haar acteerkunde aan te scherpen. ‘Het is fijn om op het scherm meer oudere vrouwen te zien die complexe gevoelens kunnen uiten. Die boeiend, grappig, verhelderend en sterk zijn, en niet louter als voorwerp van spot mogen opdraven.’

Zelfs een verzameling columns kan tot leven komen op het scherm.

In Liz Tigelaars bewerking heet de protagoniste Clare Pierce: een gesjeesde, 49-jarige schrijfster die in een rusthuis werkt, een grimmige huwelijkscrisis beleeft en door haar dochter van zestien wordt verstoten. Wanneer een oude vriend die de Dear Sugar-adviesrubriek blijkt te bestieren haar voorstelt zijn taak over te nemen, vindt ze zichzelf de minst aangewezen persoon om anderen wijze levensraad te geven. Tot een vraag in een van de haar toegestopte onbeantwoorde brieven haar van slag brengt: ‘Wat zou je tegen je eigen twentysomething self zeggen als dat zomaar kon?’ Vanaf dat moment splitst het verhaal zich in twee tijdssporen, met een jongvolwassen Clare gespeeld door Sarah Pidgeon. De hedendaagse Clare beseft dat de ‘fucking shit show’ waarin haar bestaan is verzand het gevolg is van onverwerkte rouw om haar toen aan kanker overleden moeder.

U wilt wel eens zien hoe zelfs de grootste rottigheid zich tot iets moois laat ombuigen.

De bodem van de put bereiken heeft als voordeel dat je tenminste weer vaste grond onder de voeten voelt. Clare prent zichzelf drie absolute waarheden in: ze is dochter van een moeder, moeder van een dochter én schrijfster. In de hoedanigheid van Dear Sugar hervindt ze stap voor stap haar eigenwaarde. Ze behandelt lezersvragen door op een literaire manier haar eigen sores te ontrafelen en demonen te confronteren. Tot jolijt van de kijker gaat Clare daarbij nog herhaaldelijk uit de bocht – zoals wanneer ze de vriendin van haar dochter verrot scheldt omdat die haar nageslacht tot een triootje zou hebben verleid. Beware of Tiktok! Jazeker, met de ontknoping in zicht trekt Tiny Beautiful Things de zak met suikerdrama wijd open. Maar de kern van de reeks, die acht afleveringen van een halfuur beslaat, raakt niet bedolven: een beetje meer empathie en openheid af en toe en we maken het anderen maar ook onszelf een stuk draaglijker.