Tv-tip: ‘We are family’, een nieuwe queeste van Lidewij Nuitten op zoek naar haar roots
Waar kom ik vandaan? Die vraag houdt veel mensen bezig, zo ontdekte Lidewij Nuitten bij het maken van Waar is Mark? In die reeks ging ze vorig jaar op zoek naar haar jeugdliefde Mark, een zoektocht waarvoor ze met verschillende mensen babbelde die een adoptieverleden hebben. Daardoor veranderde haar persoonlijke nostalgietrip stilaan in een ontroerende docureeks over adoptie en verwaterde familiebanden.
‘We Are Family is eigenlijk een spin-off van die serie’, vertelt Nuitten over haar nieuwe, zesdelige reeks. ‘Uit de vele reacties die ik op Waar is Mark? heb gekregen, bleek dat roots voor velen heel belangrijk is. Het is deel van hun identiteit.’ Reden genoeg voor Nuitten om aan een nieuwe queeste te beginnen. Naar haar eigen afkomst, én naar de verloren familieleden van de Chinese adoptiezussen Noëmi en Anéline Platteau. En dat zorgt voor een verrassend inzicht bij Nuitten.
Had je na Waar is Mark? nog altijd niet gevonden wat je zocht?
Lidewij Nuitten: (lacht) Blijkbaar ben ik momenteel een zoekende persoon die de ene zoektocht na de andere onderneemt. Ik merk dat ik ook altijd weer andere dingen vind dan waarnaar ik op zoek ging. Zeker bij dit programma, waarvoor ik eerst mijn roots wilde achterhalen om uiteindelijk bij mijn eigen familietrubbels uit te komen.
Wat heb je deze keer dan precies ontdekt?
Nuitten: Dat familie toch belangrijker voor me is dan ik dacht. Ik heb nooit een goede band met mijn broers gehad. Ik maakte mezelf wijs dat ik dat niet erg vond. Dat is door deze reeks veranderd. Je verbonden voelen met je familie is belangrijk. Door opnieuw de connectie te voelen die ik met mijn broers was kwijtgeraakt, voel ik me ook weer meer met mezelf verbonden. Ik ben blij dat die transitie in de reeks zit. Meer nog dan bij mijn andere programma’s was We Are Family therapie voor mij.
Van je complexe familiesituatie tot zelfs je DNA-gegevens: je geeft echt de intiemste zaken prijs. Vind je dat niet moeilijk?
Nuitten: Soms vraag ik me wel af: moet dat echt? Maar dan denk ik weer dat ik nooit intieme dingen zou prijsgeven als er geen universeler verhaal achter zou schuilen. Ook nu doe ik dat omdat er eigenlijk niet vaak écht over familie gesproken wordt. Op tv komen families meestal goed overeen, maar het is niet altijd super. Ik wil daarom het hele plaatje schetsen, zowel de positieve als de negatieve kant. En the full picture is zelden een sprookje. Iedereen mag weten dat mijn leven geen sprookje is. Maar als ik over familie praat, dan hoor ik dat er in iedere familie wel iets speelt wat lastig is. Familietrubbels zijn dan ook iets herkenbaars. Het is tricky om daarover te praten, maar het kan opluchten om het toch te doen.
Maandag 23/5, Eén, 21.30
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier