Wat een verschil drie jaar kan maken. In december 2021 luidde het dat Stromae terug was van weggeweest, na een bijna complete muzikale stilte van zes jaar waarin hij zich samen met zijn broer Luc Van Haver en vrouw Coralie Barbier voornamelijk over hun creatieve label Mosaert had gebogen. Toen kondigde de Brusselaar voor maart 2022 een nieuwe plaat aan die Multitude zou heten, beloofde hij een internationale tournee en, o ja, hij zou ook even aanwippen bij de Amerikaanse talkshowhost Jimmy Fallon. Stromae (Paul Van Haver), die voor zijn plaat Racine carrée wereldwijd 5,6 miljoen kopers had gevonden, leek volkomen klaar om weer het middelpunt van de belangstelling in te palmen. Dat hij er voor zes jaar de stekker had uitgetrokken? Dat was nodig geweest om te herstellen van de tol van de roem: uitputting, mentale problemen, zelfs zelfmoordgedachten. Maar nu hij in de luwte clips had kunnen maken voor Billie Eilish en Dua Lipa, een Parijs metrostation mee had vormgegeven, getrouwd was en vader geworden, kon Stromae er weer tegenaan voor ronde twee.
Het vervolg is sneller samengevat. Na de onder lauwerkransen bedolven plaat Multitude – vol wereldpop in de breedst mogelijke betekenis – ging Stromae effectief weer de hort op. Met een tot in de puntjes verzorgde show pakte hij in juni 2022 Werchter Boutique in. In november van dat jaar liet hij voor een tweede én derde keer Madison Square Garden in New York vollopen. Maar in maart 2023, kort nadat hij ook in het Californische Coachella had geschitterd, schrapte Stromae enkele Franse concerten ‘om medische redenen’. In mei volgde de mededeling dat de rest van de Multitude-tournee werd geannuleerd. Een herhaling van de geschiedenis, was de teneur van de commentaren.
Dat het Multitude-verhaal er definitief op zit, blijkt uit de vrijgave van een gelijknamige concertfilm. In een montage van verschillende optredens openbaart zich de volle glorie van het uitgekiende totaalspektakel, met animatiebeelden, robotarmen die met ledschermen zwaaien, attributen zoals een spreekstoel, rijdende fauteuil en twerkende robothond, en Kraftwerkachtige werkstations voor de vier muzikanten. Centraal daarin staat uiteraard de charismatische Stromae zelf, zingend, dansend en – tijdens Mauvaise journée of Formidable – acterend alsof hij als performer is geboren. Al mogen we daaraan intussen toch gaan twijfelen.
