‘Fuck you and your amoral algorithm cult… I do shits with more backbone than you’, is doorgaans niet de meest solide basis voor een contractverlenging bij Netflix. Tenzij je Hannah Gadsby heet.
Toen CEO Ted Sarandos na de reuring rond Dave Chappelles transfobe grappen in zijn Netflix-special The Closer (2021) benadrukte dat zijn streamingdienst diversiteit hoog in het vaandel droeg en in dezelfde adem (onder meer) verwees naar de twee Netflix-shows van Gadsby, liet de 45-jarige Australische genderqueer comedian zich niet zomaar mee in bad trekken. ‘Je hebt me echt niet genoeg betaald om ook nog eens te dealen met de gevolgen van alle haatzaaiende hondenfluitjes die jij weigert te erkennen’, klonk het op Instagram.
Ondertussen lijkt de strijdbijl weer begraven, zij het deels uit pragmatisme. Netflix zal namelijk niet alleen hun nieuwe show Something Special streamen, maar brengt op een later tijdstip ook een extra line-up met zes lgbtq+-comedians, gecureerd door Gadsby ‘in een poging om de deur waar ik zelf al vechtend door moest zien te raken weer wat verder open te zetten’. Something Special, dat volgt op doorbraakhit Nanette (2018) en Douglas (2020), is naar verluidt een feelgoodshow geworden. ‘No, seriously.’ De anti-Nanette, zeg maar. Daarin ging Gadsby aan de haal met het genre – was het nu een manifest met te veel grappen dan wel een stand-upact met te weinig grappen? – en ramde die kijkers onverwacht in de maag met verhalen over hun eigen trauma en verkrachting. Opvolger Douglas, onder meer over hun laattijdig gediagnosticeerde autisme, kon volgens sommigen minder overtuigen, op een geestig uitstapje langs de kunstgeschiedenis na.
We zullen het maar toegeven: wij zijn ‘sommigen’.
Something Special is het sluitstuk van hun jongste Body of Work-tour, waarin Gadsby de metacomedy tijdelijk gedag lijkt te zeggen. Deze keer geen gemorrel met de grenzen, maar eerder klassieke stand-up over hun huwelijk met hun regisseur Jenney Shamash, de stuntelige hofmakerij tussen twee perimenopauzale veertigers, hun onhandigheid met wereldsterren en ettelijke traumatische ontmoetingen met konijnen. Die Sarandos-rant zat overigens ook in Body of Work. Of die ook de montage van de algoritmesekte heeft overleefd, moet u zelf maar ontdekken.
