Tv-tip: ‘Chief of War’, Jason Momoa in een lendendoekje

‘In jouw dood wordt jouw leven bewaard.’ Hawaï, late 18e eeuw. De krijger Ka’iana, hier Jason Momoa in een lendendoekje, hangt zijn armen rond een dode witte haai. Enkele ogenblikken eerder was hij het massieve dier achternagesprongen om een lasso rond zijn kop te werpen, kort met de vinnen te worstelen en uiteindelijk met zijn blote handen de genadeslag toe te dienen. Dat Ka’iana aan het langste eind trok, is een goed omen voor de oorlog die komt, beslissen zijn kompanen.

Met die openingsscène is de toon meteen gezet voor Chief of War, het epische relaas van de bloederige eenmaking en kolonisatie van de Hawaïaanse eilanden. In hun passieproject richten Thomas Pa’a Sibbett en Momoa, respectievelijk showrunner en coscenarist, de camera op de Kānaka Maoli, de oorspronkelijke bevolking van hun thuisland Hawaï. Een unicum: met uitzondering van Disney’s Moana diende Hawaï voordien bijna uitsluitend als achtergrond voor vakantieromcoms (50 First Dates) of dinodystopieën (Jurassic Park). Nooit eerder voor een waargebeurd historisch bigbudgetdrama, in het Hawaïaans, met een cast die bijna uitsluitend uit Polynesische acteurs bestaat.

Dat verkocht krijgen aan Apple TV+ kan Momoa enkel nu hij zich dankzij Aquaman, A Minecraft  Movie en zijn knuffelbare reputatie tot de A-listers mag rekenen. En omdat hij uitstekend werk levert in de rol van Ka’iana. Waar hij als DC-held nog een lichtheid in zich had, schittert Momoa in al zijn sérieux en spiermassa als statige oorlogsheld. Bovendien heeft Momoa ervaring met zijn tong in nieuwe plooien leggen: voor Game of Thrones sprak hij als Khal Drogo ook al Dothraki. Maar aan GQ zegt Momoa dat Hawaïaans leren – de taal wordt naar schatting door amper 5% van de bevolking gesproken – ‘het moeilijkste was dat ik ooit heb gedaan’. ‘Alleen al de naam van mijn taalcoach, Kaho’okahi, leren uitspreken heeft me drie maanden gekost.’

Maar inboeten op authenticiteit was nooit een optie voor Pa’a Sibbett en Momoa. Deze kans zouden ze maar één keer krijgen. Als ze een licht konden werpen op een stuk geschiedenis dat jaren onderbelicht is gebleven, zouden ze het tot in de kleinste details goed doen, van exacte replica’s van kano’s tot recreaties van de ‘ahu ‘ula, de heilige cape gemaakt van veren. ‘Dit is mijn Braveheart’, gaat Momoa verder. ‘Deze is voor ons. Het heeft lang geduurd, maar ik moest wachten tot ik op het juiste moment in mijn carrière zat, tot we de cinema gered hadden met Minecraft.’ Of hoe u dankzij Chicken Jockey en andere snuiters uit een verfilmde game straks kunt kijken naar een halfnaakte Jason Momoa die Hawaïanen spiest, vermorzelt en tegen palmbomen ramt.