In de Iers-Vlaamse serie Northern Lights raken Lloyd (Stephen Jones, naast hoofdrolspeler ook scenarist) en Áine (Elva Trill) op een doorregende avond aan de praat in het midden van een Dublinse stadsbrug. Niet toevallig, want die plek zadelde hen allebei op met een emotionele rugzak. Lloyd en Áine blijken elkaar te begrijpen in hun verdriet en rouw, veroorzaakt door hun respectievelijke geliefden Denise (Jennifer Heylen) en Seán (Jay Duffy). Voor Heylen, die amper zes jaar geleden spelenderwijs in het acteren rolde, betekent Northern Lights een kans om te bewijzen dat ze ook dramatische rollen aankan.
Jennifer Heylen: We hebben drie maanden in Dublin gedraaid en een week in de Ardennen – zogezegd het noorden van Spanje, want Denise wandelt naar Santiago de Compostella, op zoek naar zichzelf. Ik heb me geweldig geamuseerd in Dublin. Misschien iets te hard. (lacht) Sindsdien vind ik Guinness héérlijk. Ik bestelde daar altijd een half pint samen met een baby Guinness: een shotje van Kahlúa-koffielikeur afgetopt met Baileys. Lijkt op een Guinness, vandaar.
Je hebt nooit een toneelopleiding gevolgd, maar acteren gaat je goed af. Kon je ook nu vertrouwen op je naturel?
Heylen: Ik probeer acteren nog steeds als een speeltuin te zien. Ik neem het serieus, maar niet té. Voor deze rol heb ik wel meer research gedaan. Denise ondergaat een innerlijke transformatie, de natte droom van elke acteur. In het begin is ze nog vrolijk, wat niet moeilijk was om te spelen want dat ben ik zelf ook. Maar om haar verdriet zo authentiek mogelijk te kunnen weergeven, heb ik úren naar YouTube gekeken. Het zal je verbazen hoeveel mensen heel persoonlijke en emotionele momenten opnemen en delen. Wat ik daaruit heb onthouden, is dat een mens met verdriet niet constánt verdrietig is. Laat staan depressief. Op haar wandeltocht lacht Denise ook wel. Of zegt ze ‘het is oké’ als ze net heeft gehuild.
Iedereen weet wat rouwen is, dus de droefheid van de personages is er niet met de haren bijgesleept. In tegenstelling tot Lloyds flauwe moppen.
Heylen: (lacht) Vond je die niet goed? In het echt is Stephen óók zo. Misschien heeft hij er nog iets te veel humor in gelaten, maar ik ben vooral blij dat het een hoopvol en menselijk verhaal is. Kijkers zullen na Northern Lights niet in een put willen kruipen, maar eerder hun moeder of een andere dierbare even laten weten dat ze hen graag zien. Dat zou ík toch doen.
Vanaf donderdag 14.03, Streamz
