Tchéky Karyo blijft zich amuseren als detective Baptiste: ‘Pensioen? Wat is dat?’

Weinig zestigers zijn hotter dan Tchéky Karyo. Julien Baptiste, de eigenzinnige, mankende rechercheur die de Fransman in de Brits-Belgische politieserie The Missing speelt, heeft nu zelfs een eigen spin-offserie. ‘Pensioen? Wat is dat?’

In de zesdelige spin-offreeks Baptiste stort de verbeten detective uit de BBC-dramaserie The Missing zich op een zaak in de rosse buurt van Amsterdam. De eerste twee seizoenen van The Missing waren een onverdeeld succes bij de Britten, en daar zat de glansrol van Tchéky Karyo als Julien Baptiste voor iets tussen. De in raadseltjes en aandoenlijk Franglais sprekende Franse rechercheur die James Nesbitt en andere wanhopige ouderparen hielp zoeken naar hun vermiste kind, had een vreemd soort aantrekkingskracht op de kijker. Door de Britse krant The Telegraph werd hij zelfs een sekssymbool genoemd.

En dat voor een zestiger.

Die mankt.

Het kán.

‘Ik, een sekssymbool? Ik heb een zesjarige dochter en een tweejarige zoon in huis. Op mijn leeftijd kon ik hun grootvader zijn! Ik denk dat het aan mijn accent ligt. Een oudere Fransman die Engels praat heeft op tv iets onweerstaanbaars sexy’, vertelt Tchéky Karyo (65) op een draaidag in Antwerpen. Veel van Baptiste werd in Amsterdam gedraaid, maar de productie streek vorig jaar ook in de Koekenstad neer.

In zijn eigen land maakt de Franse acteur – geboren in Istanbul als zoon van een Turks-Joodse vader en een Griekse moeder – al jaren het mooie weer. Filmliefhebbers kennen hem allicht als Bob uit La femme Nikita (1990) of Tom, de jager uit L’ours (1988). En als Hollywood nood had aan een ontdekkingsreiziger (1492: Conquest of Paradise) een Russische minister van Defensie (GoldenEye) of drugsbaas (Bad Boys), moesten ze het niet ver gaan zoeken. Toch duurde het tot The Missing voordat zijn naam gemeengoed werd, vooral bij de Britten. ‘Nu kan ik geen taxi meer nemen in Londen zonder dat de chauffeur me vraagt hoe het met mijn mankende been gaat’, zegt hij.

Voor de goede orde: Karyo zelf mankt niet.

Naar verluidt staat er een derde seizoen van The Missing in de steigers zonder Julien Baptiste, maar scenaristen Jack en Harry Williams konden hem duidelijk nog niet loslaten.

Karyo: De broers blijven me zeggen dat ze hem verder willen uitdiepen. Ze zijn geëvolueerd als schrijvers en producers en hebben onder meer de Britse thrillerreeksen Rellik en Liar geschreven en de comedyreeks Fleabag geproduceerd. Toen ze die aan het promoten waren, werd hun vaak gevraagd waarom Baptiste niet in die reeksen zat om de zaak op te lossen. Om maar te zeggen: de drang om hem te laten terugkeren was groot.

‘Ik ben niet meer de man die ik was’, oppert Baptiste wel drie keer in de eerste aflevering.

Karyo: Hij is bedeesder geworden. Hij woont met zijn vrouw, dochter en kleinzoon in Amsterdam wanneer hij door zijn ex, politiecommissaris Martha (gespeeld door de Belgische Barbara Sarafian, nvdr.) om hulp wordt gevraagd. Een verwarde Engelse toerist, gespeeld door Tom Hollander, is zijn nichtje kwijt. Zij werkte in de prostitutie. Hij verdenkt de Roemeense maffia ervan dat die iets met haar verdwijning te maken heeft. Eerst aarzelt hij om aan het onderzoek deel te nemen. Hij heeft net een hersenoperatie achter de rug en is al blij dat hij nog leeft.

‘Ik weiger nog naar de BBC te kijken als Julien sterft’, tweette iemand toen Baptiste in de finale van het tweede seizoen van The Missing onder het mes moest en zijn leven aan een zijden draadje hing. Hoe verklaar je die idolatrie?

Karyo: Hij is een betrouwbare, wijze man, boordevol empathie. En hij houdt van zijn vrouw en kinderen. Geen zuivere macho dus. In dat opzicht lijkt hij nogal fel op mij.

En toch heb je de rol eerst geweigerd.

Karyo: Ja, omdat ik het gewoon was om langspeelfilms te doen en geen zes maanden van huis wilde zijn. Het schrok mij ook af dat de serie over een vermist kind gaat, omdat mijn dochter toen net was geboren. Maar de volgende dag wist ik dat ik een grote fout had gemaakt. Ik had een goed gevoel bij Tom Shankland, die het eerste seizoen van The Missing heeft geregisseerd. Dus heb ik toegezegd.

Baptiste is opnieuw een Brits-Belgische coproductie. Dat betekent dat er weer enkele Belgen meedoen. In het eerste seizoen was dat Titus De Voogdt, in het tweede Filip Peeters en Anemone Valcke, en in Baptiste duiken Barbara Sarafian, Boris Van Severen en Martha Canga Antonio op. Meegevallen?

Karyo: Mij hoor je niet klagen over de Vlamingen. Toen ik Barbara Sarafian voor het eerst zag, hebben we uren gepraat. Het was alsof ik haar al heel mijn leven kende. Boris is dan weer als een zoon voor mij.

Er werden aardig wat locaties in Antwerpen benut voor Baptiste, waaronder een straat die als stand-in diende voor Amsterdam. Plezier gehad hier?

Karyo: It’s great to be in Belgium! Al weet ik de helft van de tijd niet waar ik me precies bevind, door dat gedoe met die Walen en Vlamingen. Zit ik nu in Vlaanderen? In Nederland? Of toch in Frankrijk? Het is één pot nat! Voor de opnames in Antwerpen verbleef ik in een appartement met zicht op de haven. Het water en de voorbijvarende boten hadden een kalmerend effect op me. Ik begrijp nu waarom jullie hier zo zen zijn.

Het gesprek wordt afgebroken door het gezoem van Karyo’s smartphone. ‘Allo? Je suis dans un interview avec un Flamand. Bisous.’ Hij drukt af en kijkt me weer aan, met die fameuze twinkeling in zijn ogen. ‘De gitarist van mijn band, die ook Tchéky Karyo heet. We gaan binnenkort een concert spelen in Frankrijk. Probeer ik zoveel mogelijk te doen, tussen de opnames door.’

Een band?

Karyo: Ik zing en speel gitaar. Ik noem het expressionistische rock-‘n-roll. Ik ben grote fan van PJ Harvey, David Bowie en Nick Cave. Trouwens: we zouden heel graag in België spelen. Snor ons zeker eens op op YouTube.

Baptiste kijkt niet tegen zijn pensioen op. En jij?

Karyo: Pensioen? Wat is dat? Er zit een kerel uit Montreal in mijn band, die altijd maar loopt te zeuren over de jeugd en hun elektronische muziek. Net zoals die oude zeurpieten waar wij ons in onze jonge tijd tegen probeerden te verzetten. Stop met zagen, zeg ik dan.

Als vader van twee jonge kinderen kun je je allicht niet naar je pensioengerechtigde leeftijd gedragen.

Karyo: Nee. Het is elke ochtend hetzelfde liedje: mijn kinderen slepen me uit bed, ik moet op de grond gaan liggen en dan ben ik het paard of de hond. Geweldig toch! In dat opzicht ben ik net zoals Baptiste, die dit keer een kleindochter moet onderhouden. In het eerste seizoen van The Missing was hij in zijn vrije tijd imker, nu ververst hij pampers. En hij is er nog goed in ook. (lacht)

Zo te horen ben je na drie jaar nog niet op hem uitgekeken?

Karyo: Ik heb Jack en Harry gezegd dat ze hem gerust nog tien jaar mogen laten voortdoen. Tegen dan zit ik vast in een rolstoel. Kunnen ze hem Iron Man noemen. Ik noteer het alvast in mijn testament. (lacht)