Met zijn satirische reeks The Best Immigrant hoopt regisseur Michael Abay het belang van empathie en menselijkheid aan te tonen. ‘Deze reeks is niet alleen gemaakt voor een links publiek of voor intellectuelen.’
Proficiat met The Best Immigrant. Ik heb met veel plezier gekeken al is ‘plezier’ wellicht niet het juiste woord. Het is best heftig.
Michael Abay: Ik heb er heel graag en met veel plezier aan gewerkt maar ik snap het dubbele gevoel. Het is de bedoeling dat je graag kijkt, maar deze serie moet je ook raken en iets losmaken.
Het themalied van de spelshow is goed fout. Ben je niet bang dat die song een hit wordt in extreemrechtse kringen?
Abay: Daar hebben we natuurlijk geen controle over. Ik ben voor alle duidelijkheid heel blij met de song die Stijn Cole gemaakt heeft. Maar ik hoop dat de mensen er op de duur van zullen walgen. Ook in de rest van de serie weet Stijn de spanning en kwetsbaarheid helemaal te vatten.
Mensen met een migratieachtergrond worden in de serie genadeloos aangepakt. Hoe kijk je daarnaar?
Abay: Hoe zot is het dat mensen die hier zijn opgegroeid en hun leven leiden alsnog het land worden uitgezet? Het is satire maar in het echte leven krijgen we dat gevoel ook weleens. Ook al zijn we wel degelijk van hier, toch hebben we het gevoel dat we ons extra hard moeten bewijzen. Dat is ook waar de reeks om draait. Door het in een spelshow-arena te plaatsen, scherpen we dat gevoel bewust aan, om er een punt van te maken. Precies om aan te tonen hoe absurd die dynamiek eigenlijk is.
Ik hoop dat mensen op de duur van het themalied zullen walgen.
In de Verenigde Staten werd eind vorig jaar door president Donald Trump en zijn ministerie van Binnenlandse Zaken overwogen om een dergelijke show te lanceren voor mensen zonder verblijfsvergunning.
Abay: Onze spelshow moet vooral fictie en satire blijven. Wat die mensen vooral nodig hebben, is veiligheid en omkadering, en zeker geen camera’s op hun gezicht. Ik denk dat het idee daar ondertussen weer opgeborgen is, en dat is maar goed ook.
Gezien de thematiek moeten de opnames toch ook zwaar wegen voor de acteurs?
Abay: In de spelstudio filmden we in lange blokken met verschillende camera’s, die bleven doorlopen. Dat zorgde ervoor dat de acteurs erg lang in hun rol moesten blijven zitten. Uiteraard is dat extra confronterend door eventuele parallellen met hun eigen levens die naar boven komen. Dan kunnen de emoties wel eens hoog oplaaien.
Dat zal niet eenvoudig geweest zijn.
Abay: Als regisseur is het mijn taak om de goede intenties steeds te duiden en ondersteuning te bieden. Maar de acteurs vonden ook steun bij elkaar, en zeker ook bij Jennifer Heylen en Saïd Boumazoughe. Met hun ervaring konden ze bijvoorbeeld uitleggen hoe je als acteur afstand kunt nemen ten opzichte van een personage.
De acteurs hebben natuurlijk ook hun eigen voorgeschiedenis. Zorgde dat niet voor extra druk?
Abay: Ik denk dat de spanningen die in het buitenland spelen, hier niet meespeelden. Op de set waren we allemaal Belgen.
Wat wil je met deze serie bereiken?
Abay: The Best Immigrant is niet alleen gemaakt voor een links publiek of voor intellectuelen. Ik hoop dat de serie zo veel mogelijk mensen zal bereiken zodat iedereen kan zien dat het belangrijk is om menselijkheid te tonen en empathie te hebben. Ongeacht onze origine of huidskleur. We lijken allemaal meer op elkaar dan we misschien wel denken.
