Pedro Pascal is uw coole, sletterige papa

U zag hem net nog in The Last of Us, en daar is hij alweer – zij het veelal iets minder herkenbaar – in The Mandalorian. Het was ooit anders.

Nog enkele maanden en het is tien jaar geleden dat acteur Pedro Pascal op gruwelijke wijze de ogen werden ingeduwd. Wedden dat hij het viert?

Dat was namelijk het kantelpunt in zijn carrière. Tot dan stelde die niet veel voor. Pascal, geboren in Chili maar in Texas terechtgekomen toen zijn ouders op de vlucht sloegen voor de dictatuur van Pinochet, raakte wel aan gastrollen in series als Buffy the Vampire Slayer, Law & Order en The Good Wife. Maar het bleef harken en goedhartige derden moesten hem vaker dan hem lief was huishuur of boodschappen voorschieten. Ook toen zijn veertigste verjaardag al in zicht was.

De aanslag op zijn ogen vindt plaats op een zonnige dag in het openluchttheater van een door de Serviërs aan flarden geschoten hotel bezuiden Dubrovnik. Het zicht op de Adriatische kust is er adembenemend. Voor The Mountain and the Viper, aflevering 8 van het vierde seizoen van Game of Thrones, moet Pascals personage, de biseksuele prins Oberyn Martell, duelleren met de reusachtige dommekracht ser Gregor Clegane. Hij lijkt het gevecht onverwacht vlot te hebben gewonnen, tot zijn halfdode tegenstander er alsnog in slaagt zijn ogen in te duwen en zijn hoofd te verbrijzelen. Zelfs naar de normen van Game of Thrones is dat heftig.

Het lijkt sneu voor Pascal. Speelt hij eindelijk eens een populair personage – in dé serie van het moment dan nog –, mag hij na zeven episodes alweer opkrassen. Maar eigenlijk draait het perfect uit. De rol heeft hem wel doen opvallen, en zijn voortijdige dood maakt dat hij niet vergroeit met de reeks en veel sneller kan inspelen op nieuwe opportuniteiten die zich aandienen.

En die zijn een schot in de roos. Eerst speelt hij in drie seizoenen van Netflixhit Narcos Javier Peña, de stoere DEA-agent die de Colombiaanse drugsbaron Pablo Escobar en het Calikartel ten val moet brengen. Daarna mag hij in Star Wars-serie The Mandalorian gestalte geven aan het titelpersonage. Denk: een premiejagervariant op Han Solo maar minder praatziek en minder grappig. Hij krijgt ene Grogu onder zijn hoede, beter bekend als ‘Baby Yoda’. Dat schattige figuurtje doet het internet ontploffen, The Mandalorian zet Disney+ als streamingplatform op de kaart en onttroont Games of Thrones als meest illegaal gedownloade serie ooit.

We moesten Pascal aanvankelijk wel min of meer op zijn woord geloven dat hij de cynische premiejager speelt: zijn gezicht krijg je in het eerste seizoen nooit te zien. Een Mandalorian neemt zijn helm in principe nooit af. Zelf omschrijft Pascal zijn personage – dat vriendschappelijk ‘Mando’ genoemd wordt – als een bizarre kruising tussen de Clint Eastwood die naamloze revolverhelden speelde in de spaghettiwesterns van Sergio Leone, een samoerai uit de klassieke films van Akira Kurosawa én Pedro Pascal. ‘Ik wilde hem toch iets van de menselijkheid en de fragiliteit meegeven van iemand die zich achter een masker verstopt.’

Het derde seizoen van The Mandalorian, dat vermoedelijk om de hereniging van Mando en Baby Yoda draait, start op 1 maart. Die lancering valt samen met de hopelijk succesvolle landing van The Last of Us. Pascal speelt daarin, zonder masker, een Texaanse vijftiger die een taak van enorm belang tot een goed einde moet brengen: hij moet de veertienjarige Ellie (Game of Thrones-alumna Bella Ramsey) veilig naar de andere kant van Amerika loodsen. Geen makkelijke klus want een parasitaire schimmel heeft een zombieapocalyps ontketend die het slechtste in de mens naar boven brengt.

De 47-jarige Pascal figureert zo dezer dagen tweemaal in een gelijkaardige rol: die van een bekwame – en blijkbaar aantrekkelijke – vaderfiguur. Iets waar hij ondertussen overigens ook zelf op inspeelt. ‘Yup, I’m your cool, slutty daddy’, antwoordde hij toen Entertainment Tonight de ‘it-daddy van het internet’ confronteerde met tweets waarin hij een ‘dilf’ wordt genoemd – het mannelijke equivalent van een milf. Eerder had de ongetrouwde, kinderloze Pascal in Vanity Fair al gepocht dat hij een grotere ‘daddy’ was dan zijn goede vriend en collega Oscar Isaac.

Veel bescheidener is Pascal als het over zijn alomtegenwoordigheid in de meestbesproken series van het moment gaat. ‘Ik vind het grappig wanneer mijn keuzes aan mijn goede neus en ervaring toegeschreven worden. Je kunt namelijk wel nee zeggen tegen sommig voorstellen maar toch niet tegen Jon Favreau, Kathleen Kennedy (respectievelijk de showrunner van The Mandalorian en de oud-producer van Steven Spielberg, die nu Lucasfilm leidt, nvdr.) of HBO. Als zij een deur voor je open zetten, dan is het simpel: je gaat binnen’, zegt hij in Wired. In Paris Match werd dat: ‘Ik zou wel graag willen dat het mijn keuzes waren maar de realiteit is minder glamoureus. Ik ben vooralsnog altijd door anderen gekozen. Tenzij je een superster bent, is dat de dagelijkse realiteit voor een acteur. Audities aflopen en bidden dat je persoonlijkheid wat losmaakt bij de regisseur. Voorlopig heb ik daar veel geluk mee.’

Het scheelde overigens niet veel of hij had zijn ogen helemaal niet kunnen laten vermorzelen door The Mountain daar bij Dubrovnik. Pas nadat hij een 25-jarige had geholpen met een auditietape voor Game of Thrones kwam hij op het idee om zelf te solliciteren.