Wat motiveerde hem om een tweede seizoen te maken, vroeg de BBC aan Hwang Dong-hyuk. Zijn antwoord was duidelijk: ‘Geld.’ Van andere makers zou u dat kunnen wegzetten als plat opportunisme, maar in Dong-hyuks geval is die motivator niet onbegrijpelijk. In 2021 onthulde hij al dat hij ondanks de monsterwinsten geen bonus kreeg van Netflix. Bovendien ging Dong-hyuk tijdens het maken van de eerste reeks zo gebukt onder stress dat hij zes tanden verloor.
‘Eerlijk? Ik vrees dat ik nog enkele tanden zal verliezen’, lacht Dong-hyuk wanneer we hem spreken via Zoom. ‘Ik moest het tweede en derde seizoen tegelijk schrijven én opnemen. Daarbovenop kwam de gigantische druk om iets te maken dat ietwat vergelijkbaar zou zijn met het origineel. Het was mentaal en fysiek slopend. Ik wil dit nooit meer meemaken.’
Wat wellicht ook meespeelde: Dong-hyuk weet wat het is om geen geld te hebben. Hij bedacht Squid Game in 2009, nadat hij tijdens de financiële crisis in de schulden was beland. Toen hij geen budget kreeg voor zijn film, kon hij een jaar lang niet werken. Dat hij vandaag kan schrijven vanuit een meer geprivilegieerd perspectief, komt volgens hem het verhaal enkel ten goede. ‘Ik was sowieso al best financieel stabiel, of zelfs eerder rijk, toen we Squid Game eindelijk draaiden. Het grootste verschil is dat ik initieel vooral geïnteresseerd was in het perspectief van de have-nots. Pas later kon ik de focus verleggen naar Oh Il-nam, de mastermind achter het spel.’
Toch worstelt Squid Game met een zekere dualiteit. De reeks bestaat enkel omdat een kapitalistisch bedrijf er zijn schouders onder zette. En nu vinden tv-makers als MrBeast en Netflix Dong-hyuks werk zo entertainend dat ze er een gameshow van maken. ‘Ik heb die programma’s niet gezien. Mensen maken zich zorgen dat de boodschap verwatert, maar Squid Game is geen propagandamachine om het kapitalisme mee omver te werpen. Het is een entertainend product dat gecreëerd is binnen een kapitalistisch systeem.’
Al ontkent Dong-hyuk niet dat zijn reeks een kritische boodschap bevat over het kapitalisme. ‘De competitieve samenleving vormt de kern van de serie. Dat anderen nu concurreren met hun eigen versies doet daar niets aan af. Integendeel, soms verschilt de werkelijkheid niet meer zo van Squid Game. Dat blootleggen, was mijn doel.’
