Na ‘Fomo’ de film, nu ‘Fomo’ de reeks: Fear of… Mistige oorden?

Vier vragen die ons maanden na Fomo, de film, nog steeds slapeloze nachten bezorgen en waar we in Fomo, de reeks, hopelijk een antwoord op krijgen.

Voor wie is FOMO eigenlijk bedoeld?

Kleine opfrissing: FOMO is een Vlaamse horrorfilm over tien influencers die voor een realityprogramma worden uitgenodigd in een Ardense chalet waar ze zogezegd een wereldreis kunnen winnen, maar in werkelijkheid worden ze één voor één afgeslacht door een seriemoordenaar met een smileymasker. Met onder meer Nora Dari, Jamie-Lee Six, Nathan Bouts en Steffi Mercie in de cast lijken de makers zich voornamelijk op een tienerpubliek te richten. Wat het enigszins raar maakt dat de film 16+ gelabeld is.

Waarom is het zo mistig in Herselt?

Als we Fomo mogen geloven, hangt er constant mist in de Ardennen. Of beter: in de bossen van Herselt en Ranst, waar een groot deel van de buitenopnames plaatsvond. Bovendien stopt de mist nogal abrupt op willekeurige plekken. Heeft de seriemoordenaar rookmachines geïnstalleerd? Zijn er bovennatuurlijke krachten mee gemoeid? Is het een of andere cinematografische metafoor? Begint de apocalyps in de Kempen? Zoeken we hier te veel achter?

Is dit legaal?

Wie afgelopen zomer 12 euro neertelde om Fomo in de bioscoop te zien, voelde zich achteraf hoogstwaarschijnlijk bekocht. Normaal gezien verklappen we liever niet het einde van een film, maar aangezien het einde van Fomo is dat er geen einde is, doen we het toch: net voor de climax, wanneer u denkt dat alle puzzelstukjes eindelijk in elkaar gaan vallen, wordt de film onderbroken met de mededeling ‘Bekijk het vervolg in oktober op Streamz’. Meteen gevolgd door de aftiteling. Dat is wel héél onsubtiele sluikreclame om u een Streamz-abonnement aan te smeren. Fomo is anderhalf uur consumentenbedrog.

Waarom kijken we dan toch uit naar de reeks?

Consumentenbedrog waar we dus toch blindelings in zijn gelopen. Een influencer die te pas en te onpas reclame maakt voor spuityoghurt. Stefan Perceval die schijnbaar vanuit het niets als een bezetene ‘JA HOER!’ schreeuwt. Ontploffende hoofden. Bizarre geluidseffecten. De vraag is niet of Fomo goed is, maar of het slecht genoeg is om een plekje in de categorie ‘zo slecht dat het goed is’ te verdienen. Blijkbaar maakt Ian Thomas in de reeks zijn opwachting als een oudere influencer die onuitgenodigd de chalet komt binnenvallen in een wanhopige poging om zijn relevantie te redden. Klinkt alvast veelbelovend.