Maaike Cafmeyer haalde de zondagavondfictie uit het slop met ‘Chantal’

Chantal overschreed de kaap van een miljoen livekijkers. Waarom was de Eigen Kweek-spin-off zo populair?

Maaike Cafmeyer: Ik denk omdat er een soort generatieoverschrijdende humor in de reeks zit. Iedereen ziet of herkent er wel iets in. Ik doe nu al lang mijn best als actrice, maar had nog nooit meegemaakt dat madammen van hun fiets afstappen en me bedanken om hun zondagavond goed te maken. (lacht) Chantal is blijkbaar cool voor jonge gasten en warm voor oudere mensen. Ik krijg tegenwoordig zelfs handgeschreven kaartjes opgestuurd. Van vrouwen uiteraard, maar ook van mannelijke flikken die de reeks goed vonden.

Je voelde je blijkbaar wel thuis in Chantals universum. Je leek helemaal met je personage versmolten.

Cafmeyer: Er zijn niet veel series waarin een vrouw zo’n mooie rol krijgt. Niemand anders dan bedenker en schrijver Mathias Sercu kon Chantal maken. Het ‘Sercuniversum’ is larger than life en toch herkenbaar. Ik vind het tof dat hij dit verhaal, over een vrouw die haar weg zoekt in een mannenwereld, vertelt met een knipoog, en niet met het vingertje.

Zet Chantal de deur op een kier voor gelijkaardige rollen?

Cafmeyer: Zeker. Maar ons acteurslandschap is erg versnipperd. Ik hoop dat de overheid de cultuursector een warm hart blijft toedragen en erin blijft investeren. Want de situatie is heel zorgwekkend. Er wordt zoveel moois gemaakt, dat almaar beter kan worden. Maar de overheid lijkt de sector net steeds minder te appreciëren. Als er geen jonge mensen meer instromen wegens een tekort aan middelen, dan houdt het op.

Chantal werd opgenomen toen je in de zaak-De Pauw moest knokken tegen vooroordelen en seksisme. Tess Uytterhoeven puurde er de documentaire Het proces dat niemand wou uit.

Cafmeyer: Het was voor ons belangrijk om een volledige en genuanceerde kijk op het verhaal te geven. Zodat mensen zouden begrijpen dat het niet zwart-wit is. Dat het niet louter gaat over iemand die iets doet en slachtoffers die amper weerwerk kunnen bieden. De documentaire zet de feiten mooi naast elkaar, zodat de mensen het hele web vanuit vogelperspectief kunnen bekijken en genuanceerd kunnen oordelen. Daarom was de documentaire noodzakelijk. En aan de reacties te horen jammer genoeg ook heel herkenbaar, voor veel jonge vrouwen én mannen. Nog steeds.