Hoe ‘Bridgerton’ het 19e eeuwse Engeland sexy maakt, guilty pleasure of niet

Het eerste deel van Bridgerton wierp een niet bepaald waarheidsgetrouwe maar wel intrigerende blik op het liefdesleven van de negentiende-eeuwse Britse high society. Vrijdag krijgt de succesvolle Netflixreeks een vervolg. Alles wat u moet weten over het tweede seizoen.

‘Heet, sexy en interessant.’ Dat waren de woorden die showrunner Shonda Rhimes gebruikte om bange producers te overtuigen om de rechten van Bridgerton te bemachtigen, een boekenreeks van Julia Quinn die het weelderige leven van de Bridgertons beschrijft. Volgens sommigen hadden de boeken over deze adellijke familie een te hoog guiltypleasuregehalte, maar dat vond Rhimes net een pluspunt. Na het succes van kostuumdrama’s als The Crown, Downton Abbey en Greta Gerwigs versie van Little Women, zou een nieuw, blits kostuumdrama weleens kunnen aanslaan bij een Netflixpubliek.

Rhimes kreeg gelijk. De romantische escapades van de Bridgertons duwden kijkers kopje onder in het Engeland van Pride and Prejudice, maar dan met een pak meer seks dan in de boeken van Jane Austen. Omdat het eerste seizoen in de eerste maand na de release eind 2020 82 miljoen keer gestreamd werd – toen een record -, bestelde Netflix nog vier seizoenen. Aangezien er acht boeken zijn, die elk focussen op een ander lid van de familie, dromen fans hardop van acht seizoenen.

Shonda Rhimes heeft in ieder geval de expertise om de reeks acht jaargangen lang tot een goed einde te brengen. Net als Ryan Murphy, de man achter de hits Glee en Ratched, is Rhimes een van de duurste tv-genieën die Netflix in huis heeft. In 2017 tekenden Rhimes en haar bedrijf Shondaland een exclusieve deal van 150 miljoen dollar met de streamingdienst. Volgens The Hollywood Reporter brak de ster achter Grey’s Anatomy, Scandal en How to Get Away with Murder abrupt met ABC omdat moederbedrijf Disney haar geen familietickets voor hun themaparken wilde geven. Net als in haar reeksen durft Rhimes dus ook in haar professionele leven verrassend drastisch uit de hoek te komen. Die krenterige zet van het machtigste entertainmentbedrijf ter wereld zorgt ervoor dat Rhimes nu op Netflix het mooie weer mag maken met topreeksen als Bridgerton en Inventing Anna.

Net zoals die laatste serie wel erg losjes op een waargebeurd verhaal werd gebaseerd, durft Rhimes ook in Bridgerton een loopje te nemen met de realiteit. Rhimes is geen geschiedenisleerkracht, maar een televisiemaker die de tijdgeest aanvoelt en mee richting geeft. Ze kijkt met een hedendaagse blik naar de Regency, de vroegnegentiende-eeuwse periode die het blinkende decor van de reeks is. Dat uit zich onder meer in de cast. De Britse upper class van 200 jaar geleden oogt even divers als het Londen van nu. Het tweede seizoen krijgt bovendien een gekleurd hoofdpersonage: de rol van nieuwkomer Kate Sharma (Kate Sheffield in de boeken) wordt gespeeld door de Indiase Simone Ashley, die eerder al te zien was in Sex Education.

Ook van de soundtrack hoef je weinig historische accuraatheid te verwachten. De negentiende-eeuwse klassieke composities die traditioneel worden ingezet bij scènes in ballrooms en landhuizen, worden vervangen door klassieke covers van populaire songs. Zo raakte vorig seizoen een strijkersversie van Taylor Swifts Wildest Dreams een gevoelige snaar. En in seizoen twee kan je zelfs al in de eerste episode wegdromen bij een idyllische cover van Nirvana’s Stay Away. Waarom zou je historisch correct willen zijn als je Madonna’s Material Girl en Robyns Dancing on My Own in een tijdloos balkostuum kan steken?

Het tweede seizoen zou aanvankelijk al in augustus vorig jaar verschijnen, maar liep vertraging op na twee corona-uitbraken op de set. Vrijdag komt het dan eindelijk uit. De grootste aanpassing is wellicht dat Regé-Jean Page, die de knappe Simon ’the duke’ Basset en crush van Daphne Bridgerton (Phoebe Dynevor) speelt, níét meer meedoet. Net zoals elk boek van Quinn inzoomt op een andere telg van de Bridgertonclan, verschuift ook de focus van het tweede seizoen naar een ander gezinslid. Dit seizoen staat niet Daphne, maar het liefdesleven van haar oudere broer Anthony (Jonathan Bailey) centraal.

In zijn zoektocht naar liefde botst hij op de Indiase Edwina Sharma (Charithra Chandran) en haar dominante oudere zus Kate. Hun bizarre driehoeksverhouding wordt zoals vanouds ironisch geobserveerd door columniste Lady Whistledown (ingesproken door niemand minder dan Julie ‘Mary Poppins’ Andrews). Nog voor de lancering van het nieuwe seizoen, gaf de favoriete roddeltante van de Londense adel op sociale media aan alweer nieuwe inkt te moeten aanschaffen: ook seizoen 3 en 4 zijn al in de maak. We zijn nog niet meteen af van Bridgerton.