Tussen de vele koosjere redenen om u naar Film Fest Gent te begeven, bevindt zich ook Over water, de nieuwe Eén-reeks geschreven door Tom Lenaerts en Paul Baeten Gronda.
In Gent krijgen we een voorsmaakje, de eerste twee afleveringen. Hier met die synopsis!
Paul Baeten Gronda: Een gevallen ster uit de Vlaamse televisiewereld die zijn drank- en gokverslaving heeft overwonnen, wordt als het ware weer geadopteerd door zijn gezin en gaat aan de slag bij het havenbedrijf van zijn schoonvader. Maar ondanks zijn oprecht goede bedoelingen liegt hij zich opnieuw in de problemen en komt hij in de drugstrafiek terecht. Tom en ik hebben ons vooral op de psychologie van de personages gericht. Want in de drugshandel zijn we de jongste jaren niet meer thuis.
Je groeit daar uit.
Baeten Gronda: (lacht) Dankzij lange wandelingen langs paden en zeedijken wisten we precies waar we naartoe wilden. Twee seizoenen hebben we geschreven – dat zijn twintig afleveringen – zonder één ruzie.
Was er wel tijd voor een sociaal of – wat ons hier interesseert – cultureel leven?
Baeten Gronda: Neen.
Dank en tot een volgende keer.
Baeten Gronda: Nu ja, telkens ik terug in België ben – ik woon in Italië – ga ik wel langs bij de Leuvense boekenwinkel van mijn moeder, Boekarest. Die verlaat ik altijd met stápels. Afgelopen zomer zat daar Alle verhalen van Truman Capote tussen. Misschien iets braver dan ik had verwacht, maar voor mensen die van stilistische dingen houden zeker een aanrader. Ik geloof ook in korte verhalen, een dankbaar formaat voor deze tijden én deze fase van mijn leven, met een jonge dochter en dus veel afleiding. Ik lees graag dóór, wat bij romans nog moeilijk lukt. Dan is het leuk om te zeggen: ik doe mezelf nu twee verhalen cadeau. Taal is een medium geworden dat over allerlei schermen raast. Als je dan iets leest waarbij aandacht is besteed aan elk detail, elk woord, het ritme van de zin… Dat is als een drukke Aziatische stad verlaten en in een bos volop zuurstof inademen.
We leerden onlangs uit je column in dit blad dat je nog eens een cd had gekocht, en hoe uitzonderlijk dat was.
Baeten Gronda: Van Big Red Machine, een samenwerking tussen Justin Vernon van Bon Iver en Aaron Dessner van The National. Ik was indertijd heel snel mee streamen, waarna mijn cd’s in dozen naar de kelder zijn verhuisd. Het deed deugd nog eens naar iets anders te luisteren dan naar een lijstje met songs. Ik had in geen tien jaar nog tegen vrienden gezegd: je moet eens luisteren naar dat vijfde liedje. (lacht) Het heet Hymnostic. Als je dat goed vindt, is de hele plaat iets voor jou. Maar zeg, is Comedians in Cars Getting Coffee ooit al in deze rubriek vernoemd?
Ik meen van niet.
Baeten Gronda: Aha! Het concept is heel duidelijk: Jerry Seinfeld pikt een komiek op in een mooie oldtimer en ze gaan samen wat zitten praten. Een aflevering duurt ongeveer een kwartier, dus stopt op het moment dat je nog veel meer zou willen. Die sfeer, die gesprekken, die uitgewisselde ideeën: ze geven me het gevoel dat ik niet alleen ben op de wereld. (lacht)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
