‘Heartstopper’ is alles wat ‘Euphoria’ niet is

Heartstopper is al twee seizoenen lang de meest knuffelbare serie op Netflix. In de derde jaargang begeeft de tienerreeks van Alice Oseman zich op donkerder terrein.

‘Heartstopper groeit op.’ Er was weinig bekend over het derde hoofdstuk van de populaire tienerreeks, maar dat de verliefde hoofdpersonages Nick en Charlie eindelijk onder de lakens zouden duiken leek te worden geïmpliceerd. Voor niet-ingewijden: dat is een big deal. Heartstopper is altijd al alles wat Euphoria niet is. De tieners worstelen met tienerproblemen, maar worden opgevangen met een deken van liefde. Ze belanden op feestjes, maar gebruiken geen drugs. En ze hebben géén seks. Maar na twee seizoenen werd het zelfs voor gen Z een tikje absurd dat Charlie en Nick, twee extreem verliefde, hormonale puberjongens, genoegen namen met zedig zoenen in de schoolgangen.

Alleen is Alice Oseman, de bedenker van de stripreeks en de Netflix-adaptatie, niet het gehaaste type. Voor Nick en Charlie overgaan tot de daad (spoiler: het is héél schattig), loodst Oseman ons door het duisterste hoofdstuk tot nu toe. Nu pas wordt duidelijk hoe zwaar de pesterijen uit het eerste seizoen erin hakten bij Charlie. Wanneer zijn eetstoornis het overneemt, lijken oplossingen voor het eerst niet binnen handbereik. Heartstopper wordt volwassen, maar zal onderweg ook heel zachtjes uw hart breken.

Alice Oseman: Dat was altijd al het plan. Charlie gaat al mee sinds mijn eerste roman Solitaire, waarin hij door zijn moeilijkste periode gaat. Ik wist dat Heartstopper op een bepaald moment daar moest raken.

Tijdens die moeilijke scènes dacht ik vaak aan hoe mijn generatie opgroeide met reeksen als Skins die psychische aandoeningen verheerlijkten. Heartstopper breekt daar volledig mee. We zien geen uitgemergelde Charlie. We zien hem nooit zichzelf pijn doen.

Oseman: Ik was vijftien toen Skins explodeerde en ik zat voortdurend op Tumblr. Het romantiseren van psychische aandoeningen was de norm. Toen ik twee jaar later begon te schrijven, wilde ik er alles aan doen om dat te bestrijden. Je wil die kwetsbare ervaring tonen op zo’n realistisch mogelijke manier, maar je wilt je publiek niet onnodig choqueren of triggeren. Vooral in de scènes waarin Charlie op zijn ziekst is, was het bijzonder lastig om de balans te vinden. Het was een constante zoektocht naar hoeveel je kan tonen en hoe lang.

Hoe erg vind je het dat jouw generatie minder hulpmiddelen kreeg om met psychische problemen om te gaan?

Oseman: Toen ik op de middelbare school zat, was er niets. Geen informatie. Geen gesprekken. Ik word soms melancholisch als ik denk aan hoe mijn generatie aan hun lot werd overgelaten. Maar dat er nu op zo’n korte tijd zo veel is veranderd, geeft hoop.

Heartstopper is een soort handboek voor complexe tienergevoelens. Dit seizoen is het ook een handboek voor de eerste keer. Daarmee geef je eindelijk gehoor aan de fans die Charlie en Nick te vroom vonden.

Oseman: Het was best vreemd dat zo veel fans verbolgen waren over het gebrek aan seks. Zo veel tienerreeksen lopen er met een boog omheen. Waarom is het zo schokkend dat Charlie en Nick enkel kussen? Ik wilde tonen dat het oké is om in een liefdevolle relatie te zitten en toch nog niet klaar te zijn voor seks.

De verontwaardiging staat haaks op alle rapporten die aantonen dat gen Z platonische liefde op het scherm verkiest boven seksscènes.

Oseman: Ik begrijp het wel. Ze vinden dat seksscènes vaak niets toevoegen aan het verhaal en puur om erotiek draaien. In Heartstopper dienen ze altijd een nut. Seks is een universele, menselijke ervaring. Het draait ook niet om seks, maar om de ontdekking ervan. Hoe weet je of je er klaar voor bent? Wat als het vreselijk is? Charlies eetstoornis maakt intimiteit extra uitdagend. Ik ben er geen voorstander van om seksscènes in zijn geheel te bannen, zolang ze van betekenis zijn.

Jij identificeert jezelf als aromantisch en aseksueel, net als boekenwurm Isaac.

Oseman: We hebben al zo veel gay personages uit de kast zien komen, maar zelden mensen als Isaac en ik. Wat de grootste impact op ons heeft, is het besef dat ons leven niet zal zijn zoals we voor ogen hadden. Je denkt dat je zal trouwen, kinderen zal krijgen en het pad zal volgen dat de maatschappij ons heeft opgelegd. Plots valt dat weg. Isaac isoleert zich bovendien omdat hij bang is dat zijn vrienden, die volop aan het experimenteren zijn, hem niet zullen begrijpen.

Momenteel werk je aan het laatste volume van Heartstopper. Het wordt je afscheid van young adult. Kijk je ernaar uit om de tienerwereld te verlaten?

Oseman: Het afscheid is bitterzoet, maar het is tijd. Ik heb sinds mijn zeventiende nog nooit over iets anders dan pubers geschreven. Binnenkort word ik dertig. Ik kijk ernaar uit om in mijn eigen leefwereld te duiken. Ik ben bijvoorbeeld een grote fan van Sayaka Murata, de auteur van Convenience Store Woman. Ik hoop om iets in dat genre te maken.