‘Dying for Sex’, de meest kinky reeks van het jaar, gaat over kanker

Vier redenen waarom de dramady Dying for Sex uw favoriete binge van het voorjaar wordt.

Het gaat meer over Sex dan over Dying

Dying for Sex is een donker komisch drama over een seksqueeste langs een resem dickpics, fetisjfeestjes en een queere dominatrix. Kanker is slechts een nevenplot. Wanneer Molly Kochan te horen krijgt dat ze stervende is nu haar borstkanker is teruggekeerd, is het eerste wat ze doet haar man dumpen. Steve is journalist, heeft zijn vrouw al nul keer doen klaarkomen en weigert sinds haar borstamputatie nog om het bed te delen omdat hij telkens moet huilen. Als Molly haar laatste wens wil vervullen – klaarkomen met iemand anders – is Steve niet the man for the job. Een soort Hasta la vista dus, maar dan kinkyer. Véél kinkyer.

Het is een podcastadaptatie

Nadat we collectief in de ban raakten van podcasts, volgt nu ook het gevolg daarvan in de televisiewereld: podcastadaptaties. Druppelsgewijs voegen zij zich bij het landschap van intellectual property: The Shrink Next Door (Apple TV+), Landman, Happy Face (beide op Streamz) en The Dropout (Disney+) zijn allemaal titels die aanvankelijk enkel te beluisteren waren. Ook Dying for Sex vond zijn oorsprong in het verhaal van de echte Molly Kochan die aan haar beste vriendin Nikki Boyer uit de doeken deed hoe ze de grenzen van haar seksualiteit aftastte. New Girl- en The Dropout-bedenker Elizabeth Meriwether voert samen met scenarist Kim Rosenstock dat verhaal opnieuw op met Michelle Williams (Blue Valentine) als Molly en Saturday Night Live-komiek Jenny Slate (Obvious Child) als Nikki.

Michelle Williams doet aan pipiseks  

Hoewel lifestylekaternen in de afgelopen jaren vol columns en essays stonden over alternatieve relatievormen en onconventionele seks, maakten televisie en films tot dusver niet dezelfde beweging. Recent was Jason Isaacs frontale piemelshot in The White Lotus nog voorpaginanieuws. Vorig jaar was Challengers de meest sexy film, eentje zonder seksscènes. En vóór Babygirl was onze referentie voor sadomasochistische rollenspelen Fifty Shades of Grey, een film waarvan de bdsmcommunity expliciet afstand nam. Om maar te zeggen: onze beeldcultuur is best vanilla. Het is dan ook verfrissend om Williams stuntelig, nieuwsgierig en zonder oordeel te zien experimenteren met gigantische dildo’s, onderwerping, leather play, furries, pijn en golden showers.

De reeks is niet enkel radicaal in haar kinks

Misschien net zo baanbrekend aan Dying for Sex is dat het niet echtgenoot Steve, maar vriendin Nikki is die Molly’s afspraken bijhoudt, haar naar chemo’s sleurt en haar eigen leven op pauze zet voor iemand anders. En wanneer Molly haar seksueel trauma onder ogen komt, is het Nikki die haar helpt om te helen. Dying for Sex gaat er niet over dat ‘vrouwen zonder mannen kunnen’, maar stelt expliciet de vraag hoe we kunnen zorgen voor elkaar – en of enkel romantische partners daarin het voortouw kunnen nemen.