De Knack Focus-redactie buigt zich over een popculturele vraag. Deze week, speciaal voor 25 jaar Dawson’s Creek: welke tv-reeks heeft u door uw puberteit gesleurd?
Milena Maenhaut (eindredacteur): Gossip Girl
‘Ik kocht veel te dure kokosshampoo omdat Serena en Blair die ook gebruikten. Ik verslond de bijbehorende boekenreeks. Ik organiseerde Gossip Girl-verkleedfeestjes. Ik ben zelfs met mijn ouders naar New York gereisd om te zien of er écht zoveel rijkeluiskinderen rondliepen op de Upper East Side. Om maar te zeggen dat mijn fandom behoorlijk ver ging. Pas jaren later besefte ik hoe traumatiserend de reeks eigenlijk was. Destijds leek Chuck een aantrekkelijke hunk, nu weet ik dat hij gewoon een problematische klootzak was.’
Wouter Haemers (vormgever): Buiten de zone
‘Als kind keek ik vooral naar natteharentelevisie à la The Wonder Years, Het pleintje en De collega’s met mijn ouders. En toen kwam Buiten de zone, de eerste reeks waarbij ik het gevoel had dat ze voor mij en mijn leeftijdsgenoten geschreven was. Iedereen kon zich wel in een van de personages herkennen. Er was de naïeve Raf. De stoere Ubi. De onbezonnen Roxanne. Zelf was ik eerder een Robin: onhandig en een tikje goedgelovig.’
Michael Ilegems (coördinator): Buffy the Vampire Slayer
‘Ik moet toegeven dat ik aanvankelijk vooral keek voor de vechtscènes, maar al snel bleek Buffy veel meer dan dat. Het was vampierenhorror, highschooldrama en soap in één. Bovendien durfde de reeks in te gaan tegen de heersende horrorclichés. Alleen al door het vrouwelijke personage níét in een van de eerste scènes te laten sterven. In zekere zin was Buffy de voorloper van reeksen als True Blood en de dark academia-trend die vandaag sociale media overspoelt.’
Nicolas Quaghebeur (tv-redacteur): Sledge Hammer!
‘Ik keek als puber veel sitcoms, maar Sledge Hammer! was de onnozelste en bijgevolg de favoriet van mij en mijn vriendjes, met wie ik volledige dialogen vanbuiten leerde. Bovendien vonden mijn ouders het maar niets, wat altijd een pluspunt was.’
Paul Baeten (columnist): The Simpsons
‘Na school naar huis fietsen, mijn boekentas in de hoek gooien, stikkapot in de zetel ploffen met een zakje Huggy Bears van de Aldi en naar VT4 zappen. The Simpsons kijken was haast een fysieke ervaring. Intussen is de animatiereeks ingehaald door de tijd, maar ze heeft wel de humor van een hele generatie beïnvloed. Ik had zelfs een pet van Homer, die helaas werd afgepakt door een johnny uit Aarschot.’
Jozefien Wouters (redacteur): W817
‘Steve was mijn eerste grote liefde. Birgit leerde me voor mezelf opkomen. Carlo zorgde ervoor dat ik uit de buurt van incels bleef lang voor ik wist wat incels waren. Zoë is nog steeds mijn stijlicoon. En Tom inspireerde me om te schrijven voor de kost zodat ik hele dagen met een zak chips voor de tv kon zitten. W817 was niet zomaar een programma, W817 was mijn identiteit.’
Andreas Ilegems (tv-redacteur): 24
‘Ik was niet de coolste van de klas. Jack Bauer was dat wel. Voor mij was hij de superheld van Kanaal 2. Niet dat mijn obsessie mijn geloofwaardigheid een boost gaf. Integendeel: al mijn verwoede pogingen om hen te bekeren ten spijt vonden mijn klasgenoten 24 volstrekt belachelijk. Achteraf gezien moet ik ze misschien een beetje gelijk geven.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
