De nieuwe reeks ‘Palm Royale’ is precies ‘Gossip Girl’ aan het zwembad (en Ricky Martin doet mee!)

In Palm Royale bluft Kristen Wiig zichzelf de sociale ladder op in de opperste kringen van het Florida van de late jaren zestig. Daar vindt ze chic volk in de gedaantes van Laura Dern, Allison Janney én Ricky Martin, die zijn acteercarrière een tweede leven geeft. Vier dingen die u op voorhand moet weten.

Palm Royale duldt geen indringers.

De Verenigde Staten, 1969. Nixon is aan de macht. De Vietnamoorlog eist een hoge menselijke tol. ­Martin Luther King is een jaar ­geleden ­vermoord en de tweede ­feministische golf doet zich gevoelen. De samen­leving staat op een kantelpunt, maar niet in het zonovergoten Palm ­Beach. In dat stadje aan de kust van ­Florida trekt de elite zich terug in Palm ­Royale, een luxueus resort waar de grasshoppers rijkelijk vloeien, de ­outfits glamoureus zijn en de kille winterlucht hen niet kan deren. Outsider Maxine Simmons (Kristen Wiig) zou alles doen om er in die exclusieve plek bij te horen. Dus hijst ze zich in haar beste oranje jurk over de muur van de club. Alleen merkt ze daar dat de samenzweerderige socialites, de dominante Evelyn (Allison ­Janney) op kop, net zo vastberaden zijn om ­indringers terug te zwieren naar waar ze vandaan komen. Niet dat dat ­Maxine tegenhoudt.

Kristen Wiig steelt 
de show…

Maxine is materialistisch, leugen­achtig en berooft haar schoon­moeder. ‘Ik vroeg me af hoe ik zo’n ­personage met zo’n oppervlakkig doel toch ­sympathiek kon maken’, vertelt ­Kristen Wiig in The Hollywood ­Reporter. ‘Maar die nood om bij een groep te horen gaat altijd dieper dan de behoefte dat iemand je leuk vindt.’ Wiig weet als geen ander hoe ze de ­antiheld aaibaar moet maken. In 2011 zette ze al feilloos de verbitterde vrijgezel Annie neer in Bridesmaids. Die ­feministische film, ­geschreven door Wiig en ­Annie ­Mumolo, mag zich met een omzet van 306 miljoen dollar en twee Oscar­nominaties tot de succesvolste ­komedies van de jaren 2010 ­rekenen. De troef van Palm Royale is andermaal het komische talent van Wiig. Het had nochtans anders ­kunnen lopen. Aanvankelijk had showrunner Abe Sylvia (The Eyes of Tammy Faye) ­coproducent Laura Dern gecast in de hoofdrol van deze losse adaptatie van Mr. and Mrs. American Pie. Door een overvolle postcorona-agenda moest Dern vrede ­nemen met een bijrol als mysterieuze hippie. Over wie moest inspringen, twijfelde ze niet lang: ‘Ik belde Wiig en zei: “Girl, er is niemand anders die dit tot een goed eind kan brengen.”’ Ze had gelijk.

… net als Ricky Martins speedo.

Kristen Wiig, Laura Dern, Allison ­Janney: als die namen u al warm ­maken, het is slechts een fractie van de sterrencast die Sylvia wist op te ­trommelen. Geven ook acte de ­présence: Mindy Cohn als roddeljournalist, Bruce Dern (vader van), Leslie Bibb op haar truttigst, Kaia Gerber (topmodel en dochter van Cindy Crawford) en de negentigjarige Hollywood-legende Carol Burnett als schatrijke maar comateuze matriarch (een ‘slam dunk’ volgens Burnett: ‘Ik lag in een coma en ik werd nog steeds betaald’). Zelfs Ricky Martin doet mee, de 52-jarige zanger van Livin’ la Vida Loca, die naast het touren met Pitbull en Enrique Iglesias nog tijd vond om zichzelf als acteur heruit te vinden. In Palm Royale speelt hij de geniepige barman die meer ziet, hoort en weet over de countryclub dan hij doet uit­schijnen. En draagt hij bijna ­uitsluitend wel erg strakke speedo’s. Maar Martin, die als tiener al in een Argentijnse soap speelde, is niet ­gecast voor zijn looks. Hij mikt op een acteer­carrière. En hij mikt goed. In 2018 bewees hij zichzelf als partner van Versace in The Assassination of ­Gianni Versace, een reeks waarvoor hij een Emmy-nominatie binnenrijfde. ‘De eerste keer dat ik voor de camera stond, zei ik: dit is het, dit is wat ik voor altijd wil doen’, zei hij aan GQ.

Het is meer Mean Girls dan White Lotus.

Succession stak de draak met ­rijke mensen met een mediabedrijf, The White Lotus met rijke mensen op ­vakantie en Saltburn had ook iets te zeggen over rijke mensen (het was ­alleen niet zo duidelijk wat). Het ­medialandschap is stilaan ­verzadigd op het vlak van rijke-­mensen-zijn-feilbaarsatire. Maar Palm Royale lijkt minder geïnteresseerd in die ­kritische kanttekeningen over ongelijkheid en meer in pastel­kleurige ­kostuums die zo van een vintage-­moodboard op ­Pinterest afkomstig konden zijn. En boven alles: de reeks houdt van ­sappige, soapy ­gossip. Een ­aflevering kijken voelt bijna als ­ongegeneerd de Dag Allemaal ­lezen: de elite ­bedriegt, bedreigt en ­chanteert ­elkaar, ­roddelt erop los, deelt met een glimlach ­beledigende ­complimenten uit, plot moorden en gaat ­erfenissen achterna. Het is het soort campy, extravagante en ­absurde (er is een hele rare plotlijn over een grote ­walvis) lichtzinnigheid die ook Mean Girls ooit zo aanstekelijk maakte.
Het tweede seizoen van Palm Royale is al besteld. U hebt niet één maar twee genietbare vakanties naar een zonnig resort voor de boeg.